Lees het verhaaltje: Sanne en Jayden vakantie op verhalenlezen.

Sanne en Jayden vakantie.

U leest om dit moment het verhaal Sanne en Jayden vakantie gepost door anoniem. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: anoniem
Gepost op: 2008-5-22

Verhaal:

Sanne en Jayden vakantie
31-05-07
Onzeker zit ik in het klaslokaal, helemaal achteraan. Kijk een beetje in het rond. Les natuurscheikunde, hoe kunnen de mensen het toch verzinnen.
Kijk rond naar de leerlingen in mijn klas, waarom kijkt er toch niemand, maar dan ook niemand geen seconde naar me om? Ben ik zo schrikbarend, wouw dat ik dingen aan mezelf kon veranderen. Ik ben niet bij de les zie nu al op tegen de pauze die eraan gaat komen. Ik eet wel weer op de wc.
Ik kijk uit het raam, en zie een verliefd stelletje samen op een bankje zitten van ongeveer een leeftijd van 16/17 jaar. Zou ik het ooit voelen? Voelen hoe hun zich voelen.
Mijn gedachten dwalen ver weg. Naar mijn vakantie in Frankrijk die er aan zit te komen, wie zal ik daar gaan ontmoeten.

1
Mijn ouders en ik rijden met de caravan het camping terrein op. Eindelijk weer dat geweldige vakantie gevoel, niemand die je stoort of treitert.

Mijn moeder checkt in en mijn vader rijd de caravan naar onze plaats. Ik stap de auto uit en kijk in het rond of er nog leuke dingen te beleven zijn. Ik denk terug aan vorig jaar, aan die jongen uit de groep. Jayden. Wat waren dat geweldige tijden. Zou hij er nu weer zijn? Ik zeg tegen mijn vader dat ik even een rondje ga lopen en loop richting het veldje waar Jayden vorig jaar ook stond. Ik loop met knikkende knieën het veld op, en kijk nieuwsgierig in het rond of hij ergens te zien is, maar nee, hij is nergens te bekennen. Ik kijk nog even goed rond, maar egt. Nergens is Jaydon te bekennen. Getreurd draai ik me om en loop van het veldje af tot dat ik opeens een vertrouwde stem hoorde roepen: ‘Sanne, Sanne. Wacht!’ Ik draai geschrokken om en zie Jayden voor me neus staan. Hij lacht weer met zijn lieve gezicht. En zijn kuiltjes in zijn wangen, blonde haren. Ik moet hem even in me opnemen, kan het niet beseffen. Hij zegt: ‘wees maar rustig, Sanne, ik ben het egt hoor. Kom hier geef me een dikke knuffel.’ En hij loopt op me af en neemt me stevig in zijn arme. Hij houdt me een tijdje vast en vraagt vervolgens of alles nog goed met me gaat. Ik knik tevreden en zeg: ‘Ja, hoor. Met mij is alles nog oké. En met jou?’
Hij zegt: ‘natuurlijk is alles goed met me. Je kent me toch.’ En knipoogt naar me.
Hij vraagt vervolgens of ik wat te drinken wil. En zeg: ‘ja, hoor, na die lange reis heb ik wel wat drinken nodig!’ Hij knikt en zegt: ‘oké, kom maar mee.’ En pakt me bij de hand en neemt me mee naar zijn caravan. Hij zegt: ‘ga maar zitten, doe alsof je thuis bent.’ Ik ga op een van de campingstoelen zitten. En Jaydon komt terug met 2 glazen cola en gaat tegenover me zitten. En vraagt: ‘Waarom liep je weer terug?’ Ik zeg: ‘Ja, nou ik dacht dat je nergens stond, maar zo te zien hebben jullie een nieuwe caravan of niet?’ Hij lacht en knikt tevreden. Ik zeg: ‘Nou, hij is mooi hoor. Goede keus!’ En lach naar hem.

We blijven beiden een tijd stil, maar Jaydon gaat het gesprek weer aan en zegt: ‘je bent wel veranderd zeg.’ Ik kijk hem aan en zeg: ‘bedoel je goed of fout?’ En lach. Hij zegt vol bewondering: ‘Natuurlijk goed joh. Je bent een leuke meid!’
Ik word verlegen, en voel mijn wangen branden. Ik leg me hand onzeker op me wang en kijk de andere richting uit. Hij ziet het en zegt: ‘Hé, Sanne doe eens niet. Ik wil je mooie gezicht kunnen zien.’ hij steekt zijn hand naar me uit, en haalt mijn handen van mijn gezicht en gaat weer tevreden terug zitten.
Na nog een tijd gekletst te hebben zeg ik dat ik weer terug naar mijn caravan moet om te eten.
Hij zegt: ‘Is goed, Sanne, zie ik je vanavond ook in de *promenade met de rest van de groep?’ Ik knik en zeg: ‘natuurlijk, zie je me daar.’ En loop weer tevreden terug naar me veldje toe.

Blijkbaar ben ik een lange tijd weg geweest, want de voortent van de caravan staat al. En mijn ouders zijn al bezig met eten.
Ze vragen zich af waar ik ben geweest en ik leg ze eerlijk uit dat ik bij Jaydon ben geweest. De jonge waarmee ik vorig jaar leuke dingen mee had gedaan. Ze zetten een bord voor me klaar. Ik ga zitten en schep mijn eten op. Ik at me eten op. En ging van tafel af. Nog even mee helpen afwassen. Toen naar de *promenade.

Ik kwam daar aan en de groep was er al. Jayden ook. Ik loop naar binnen, en begroet de rest vrolijk. Ze omhelzen me soms. Ze zijn blij dat ik er weer ben. Ik schuif aan bij de groep. Tegenover Jayden.
Ik voel zijn ogen naar me staren, en kijk even naar hem, en stuur een klein kusje in de lucht naar hem toe. Hij lacht weer met zijn kuiltjes in zijn wangen. Hij wenkt me met zijn wijsvinger dat ik bij hem op schoot moet komen zitten. Ik sta op en loop richting Jayden. En kruip bij hem op schoot, en sla mijn arm om zijn schouders. En voel vervolgens hoe hij zijn arm om mijn rug legt. Hij fluisterde in mijn oor: ‘Nou? Waar blijft mijn kusje?’ Ik lach, en zeg: ‘Nou, verdien je die dan?’ Hij knikt overtuigend en zegt: ‘Ik vind van wel hoor. Ik kan je ook weer op een andere stoel neer zetten hoor.’ Ik zeg: ‘Nee, Nee, oké. Je krijgt je zin!’ En geef hem een kus.

Opeens denk ik terug aan vorig jaar toen ik hier ook op vakantie was. Er was toen die jongen, Thomas. Daar kon ik goed mee opschieten. Ik keek de groep rond. Waar was hij? Ik vraag aan Jayden waar hij is. Jayden zegt: ‘ik weet het niet, waarom wil je dat weten?’ Hij komt jaloers over denk ik vanbinnen. Ik zeg: ‘ja, ik vraag me namelijk af waar hij is. Vorig jaar en dat jaar terug was hij er altijd? Vond het wel een gezellige jongen.’ Jayden zegt weer dat hij het niet zou weten en dat Thomas nog wel zal komen deze week. Ik zeg: ‘hoop het eigenlijk wel, ja.’

We kletsen nog gezellig verder met de groep en later die avond zeg ik tegen Jayden dat ik terug naar mij tent ga, omdat ik best moe ben. Hij zegt dat hij wel eventjes met me meeloopt. We begroeten de rest en lopen de *promenade uit. Hij pakt mijn hand beet en samen lopen we naar mijn tent.

We zijn een lange tijd stil tegen elkaar. Ik kijk hem niet aan en hij mij niet. Die stilte staat me niet aan. Ik weet wel waarom dat is.
Dat komt vast door Thomas, omdat ik vroeg of Thomas nog naar de camping zou komen. Jayden zou toch niet denken dat ik Thomas leuker vind als hem, want dat is niet zo. Ik ga voor Jayden.
We komen samen op mijn veldje aan en ik zeg: ‘Jayden is er wat?’ Hij kijkt me verbaasd aan en zegt: ‘Nee, hoezo?’
Ik zeg: ‘Lieg niet tegen me Jayden. Ik weet best dat je het niet leuk vind dat ik die dingen zei over Thomas, maar wees niet bang Jayden ik ga voor jou. Thomas is gewoon een goede vriend waar ik mijn verhalen kwijt kan en op jou val ik.’
Ik lach naar hem geef hem een kus en omhels hem even. Hij krijgt weer die lach op zijn gezicht met die kuiltjes in mijn wangen. Ik zeg: ‘goedzo lieverd. Lach maar. En onthouw die dingen die ik net zei maar goed!’
En wenste hem welterusten kroop in mijn tent en ging slapen.
Ik lag met me gezicht naar boven toe met mijn handen onder mijn hoofd. Wat een geweldige vakantie dacht ik. En vooral met Jayden. Hoe kan hij het toch in zijn hoofd halen dat ik Thomas leuker vind. Ik snap het wel, maar hij moet wat meer vertrouwen hebben en die zal ik hem geven ook.

Vervolg komt.

Aantal keer bekeken: 3155
Waardering: 7.00 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 311 bezoekers online