Lees het verhaaltje: Save me. op verhalenlezen.

Save me..

U leest om dit moment het verhaal Save me. gepost door Eline Van Daele. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Eline Van Daele
Gepost op: 2010-12-20

Verhaal:

Save me.
Save me. ♥
Op een koude winterdag 2010
Ik was bang mijn hartslag sloeg 10 kilometer per uur.
De stoel waar ik op zit is koud en lelijk. Papa heeft een schaar vast wat gaat hij daar mee doen? Waarom moet ik op deze stoel zitten? Wat is er aan de hand? Mijn ogen ontmoeten de zijne hij grijnst dat grijns die ik zo haat. Toen ik die grijns zag werd ik echt bang. Ik wilde weg maar kon niet. Hij stond achter me. Voor ik nog iets kon zeggen was het al te laat. Een heel stuk van mijn haar af. Ik wilde gillen maar er kwam niks uit mijn mond. Ik begon te huilen. ‘Waarom huil je liefje?’ Het was mijn moeder. Hoe kon ze zo lachen. Opeens voelde ik een vreselijke pijn. Ik lag op de grond. Mijn papa had me in mijn gezicht geslagen! Hij lachte het was vreselijk hij lacht altijd als een monster. Meer tranen rolde over mijn wangen. De touwen waren losgekomen. ‘Ga naar je kamer slet!’ schreeuwde mijn moeder. Ik huilde, en huilde de hele nacht. Ik wist niet hoe laat het was maar het was laat. Mijn vader smeet mij uit bed! Hij schreeuwde “ga weg”! Ik begon te huilen. Eigenlijk wilde ik niets liever dan wegrennen. Hij greep mijn elleboog en sleurde me naar beneden. Daar stond mijn moeder. Ze schreeuwde recht in mijn gezicht “dankzij jou hebben we te weinig geld ga weg!” Er kwam allemaal speeksel op mijn gezicht. Ze sleurde me naar buiten. Het sneeuwde. Ze schreeuwde “ik wil jou hier nooit meer zien!” Ik huilde. Ik had het koud. Het enigste wat ik aan had was een wit nachtkleedje. Waar moest ik heen. Wat moest ik doen. Ik lachte. Het maakte mij eigenlijk niet veel uit ik was hier weg! Ik wist wel naar wie ik kon gaan wie mij zou helpen. Ik begon te wandelen. Mijn voeten deden zeer de sneeuw brandde in mijn voeten. Ik had geen schoenen aan mijn ouders zeiden altijd dat ik geen schoenen verdien. De bomen waren mooi bedekt met sneeuw. Het was volle maan. Ik hield altijd al van de maan. Misschien is daarom ook mijn naam Luna. Ik ben altijd al trots geweest op mijn naam maar niet op de mensen die mij die naam hebben gegeven en mij gemaakt hebben. Ik haatte mijn ouders ik wilde ze nooit meer zien! Ik stond voor een huisje het was schattig klein maar lief. Ik ben hier sinds toen ik 3 jaar was niet meer geweest ook al wist ik de weg nog. Ik ben blij dat ik de weg heb onthouden. Anders wist ik egt niet wat te doen. Ik belde aan. Een vrouw met grijs haar en een lief gezicht deed open. Ze schrok toen ze mij zag en zei: “ oh mijn god Luna wat is er gebeurt!” Het enigste wat ik kon uitbrengen was “Oma.” Ik barste in huilen uit ze omhelsde me. Ze deed de deur dicht. We zaten binnen. Het was er nog altijd het zelfde klein maar fijn. Ik zat op een zachte bank. De muren waren behangt met bloemetjes papier de openhaard stond aan. Mijn oma kwam binnen met een kopje warme chocolademelk. Ze ging naast mij zitten. Ze gaf mij de kop warme chocolademelk en zei: “zo vertel eens wat er is gebeurt” Ik vertelde alles ik was aan het huilen. “oh mijn god we moeten naar de politie zei ze” Ne! Ze keek me raar aan. “ ik weet dat het raar is, ze hebben mij al mijn hele leven mishandeld maar toch ik kan het ze niet aan doen ze blijven mijn ouders. Ze nam mij in haar armen en zei: “oké als jij dat wilt dan zeg ik niks tegen de politie”Ze gaf mij een kus op mijn voorhoofd. Ze stond op en zei:” ik ga het bad vol laten lopen” Ik knikte. 15 minuten later Luna! Het bad is klaar! Oké! Riep ik. Hier liggen de handdoeken zei mijn oma. Danku zei ik. Ze glimlachte en ging weg. Ik stak mijn voet in het water. Ik schrok en trok hem er meteen weer uit. Zo voelt een warm bad dus. Ik heb me altijd in koud water moeten was en nooit in een bad, mijn ouders kiepten altijd met emmers water over me heen en gaven mij dan meestal een mep dat ik mij zelf beter moest verzorgen. Tranen rolde weer over mijn ogen. Waarom ben ik toch altijd zo een huilebalk. Klop klop. Ik schrok op uit mijn gedachten. Luna? Is alles in orde? Euhm ja hoor ik euhm ik was gewoon effe met mijn gedachten ergens anders. Oké zei mijn oma. Ik stak mijn rechter voet in bad en glimlachte ik ben blij dat ik mijn oma heb. Uiteindelijk stak ik ook mijn linker voet in bad. En toen ging ik zitten. Ik ontspande. Ik pakte de zeep en waste mijn lichaam. Ik waste ook mijn haren. Toen ik uit bad ging zag ik dat mijn oma kleren had neergelegd. Ik trok ze aan het was een spijkerbroek met een zwart bloesje mijn schouders waren bloot omdat het bloesje daar afzakte maar bleef toch hangen met spaghetti bandjes. Op het bloesje was een hartje. Ik vond het kei mooi! Er lag ook een zwarte pul die pakte mee. Ik kwam in de woonkamer terecht mijn oma was een boek aan het lezen. Boven haar zag ik een foto hangen van haar en opa. Ik vind het zo jammer dat hij dood is het moet zwaar zijn voor haar om hier helemaal alleen te wonen. Ze keek op “ O” zei ze. Die kleren staan je echt beeldig ze zijn van je moeder geweest. “echt?” zei ik. “ja” zei ze. Ik vroeg mij af hoe mijn moeder vroeger is geweest voor dat ze zo agressief werd. Mijn oma klopte op de bank met teken dat ik naast haar moest komen zitten. Dat deed ik dan ook maar. Ze nam me in haar armen en zei: “bij mij ben je veilig” Ik weet niet zeker maar op de één of andere manier voel ik me ook veilig bij haar. Ze stond op. Kom zei ze dan laat ik je kamer zien. Ik volgde haar ze ging een houten trap op dat bedekt was met zacht tapijt. De kamer was klein maar ik zeg altijd klein is fijn. Er stond tenminste een bed thuis allee ik weet niet zeker of ik die plaats toch wel mijn thuis kan noemen had ik geen bed ik moest op de grond slapen. “Dit was de kamer van je moeder” zei mijn oma. Ik schrok op. Ik wreef over het bed. Het was lekker zacht. “Ik laat je even alleen zo dat je,je kan omkleden en ze wees naar het kleedje dat op een stoel lag. Ze sloot de deur. Ik ging naar de stoel en pakte het kleedje op, het was een blauw slaapkleedje. Ik vond het kei mooi. Ik deed mijn kleren uit en het slaapkleedje aan. Ik bekeek mijzelf in de spiegel die er stond. “Oh wat staat het mij goed” zei ik. Ik lachte. Klop,klop. “Mag ik binnen komen?” “Tuurlijk” zei ik. “Oh wat staat dat nachtkleedje je goed” zei ze. Ik lachte en zei “danku.” Ze kwam naaste me op het bed zitten en zuchtte. “oma?”vroeg ik. “ja?” zei ze. “hoe is was mijn moeder vroeger toen ze zo oud was als ik?” Ze glimlachte,”ze leek precies op jou behalve dat jij zwarter haar hebt dan haar maar jullie ogen zijn even blauw het enigste wat verschilt tussen jullie twee is dat zij soms vroeger wel een grote mond durfde opzetten tegen mij en opa.” Oh zei ik. Ze aaide over mijn hoofd en zij het is al laat kruip maar in bed. Ik kroop onder de deken en ze stopte me in. Ze gaf me een kus op mijn hoofd en zei dat opa over mij waakte. “morgen mag je goed uitslapen oké?” Oké zei ik. Ze deed de gordijnen dicht en deed het licht uit en sloot de deur. Ik deed mijn ogen toe en viel meteen in slaap.
18-12-2010
Ik deed mijn ogen open, het licht scheen door de gordijnen. Ik keek rond “oef het was geen droom ik ben egt weg uit dat rot huis.” Ik rekte me uit en sprong uit bed. Ik pakte de kleren die oma had klaar gelegd op de stoel. Het was een rood bloesje met een zwarte spijkerbroek. Ik trok de kleren aan en ging naar beneden. Oma zat op de bank in de living een boek te lezen The last memorie zo heette het boek.”oh hey ik had je niet gezien” “geeft niks” zei ik. “heb je honger”vroeg ze.”ja”.”het eten staat klaar” en ze wees naar de eetkamer.”oké” ook de eetkamer was klein ma ja wat moet je als je hier helemaal alleen woont. Er stonden pannenkoeken op het aanrecht. De tafel was al gedekt ik pakte een pannenkoek en legde die op mijn bord en begon te eten. Oma kwam binnen in ging op de stoel tegen over mij zitten. “euhm Luna ik heb eens na gedacht ik denk dat ik je naar een internaat ga sturen” Ik verslikte me “waarom?!” “nou omdat ik al oud ben en mijn tijd is ook niet meer zolang om hier te blijven en jij moet ergens heen gaan” “Maar ik wil hier blijven!” “Dat weet ik maar, wat ga je doen als ik er niet meer ben wat ga je dan doen?” Ik liet mijn hoofd zakken “ je hebt gelijk sorry.” Ze aaide me over mijn hoofd. “maar, mag ik je soms wel komen opzoeken?” “Tuurlijk!” zei ze. Ik glimlachte en zei: “wanneer ga ik eigenlijk naar dat internaat gedoe.” Morgen avond zei ze. Ik schrok “dan al!” “ja”zei ze. Ik zuchtte. “Luna al die kinderen daar hebben ook problemen met hun familie” oh zei ik.” En trouwens het is niet zo een groot internaat het is maar een groot huis met 5 of 6 kinderen” “Oh dan zal het wel mee vallen” ja zei ze. Ik stond op en gaf haar een dikke knuffel “dankuwel” De volgende dag
19-12-2010
“Luna?” Ik deed mijn ogen open en zag dat het oma was, ze glimlachte. “wat is er?” “je moet opstaan we moeten nog wat dingen voor je kopen, voor je vanavond naar het internaat vertrekt” Oh zei ik. Ik was knal vergeten dat ik vanavond al naar het internaat ging en dat ik geen kleren of tanden borstel heb.”Kleed je maar aan”zei ze. Ze ging weg en sloot de deur. Ik zat op het bed en zuchtte. Ik deed de kleren terug aan van gisteren. Ik ging naar beneden,Oma zat in de living op de bank. Ik rook het eten, het was spek met eieren. Toen ze zag dat ik beneden was stond ze op en zei” kom we gaan eten” en ze ging naar de eetkamer ik volgende haar dan ook. Ik zat op een stoel en zij ging tegenover mij zitten. Het eten was lekker. Ik stond op en ruimde de tafel af,oma stond ook op en hiel mee. Toen we klaar waren zei ze:”kom ik heb een jas voor je” Het was een zwart leren jasje. “deze is ook van je moeder geweest” ik trok het jasje aan en zei:”danku” We waren in een dorpje het was een schattig dorpje. We gingen veel winkels binnen en ik kocht veel kleren. Oma vond het niet erg dat ze zoveel geld uitgaf omdat ze toch niet veel kleren koopten. Het was al 7 uur oh man wat ben ik zenuwachtig. Binnen een uur vertrekken we naar het internaat. Ik heb mijn koffers al gepakt. Ik zat in de living op de bank. Op de tv was een oude serie bezig dat ging over een man die gek is en die maakt veel mee. “Luna? Kom eens” Oké! Mijn oma was in de keuken. “wat is er?” “Ik heb nog iets voor je” Oh zei ik. Ze stak een pakje in mijn handen. Ik maakte het open, het was een knuffel een zwart konijn. Ik heb nooit knuffels gehad, ik was kei blij. “Oh danku, dat had egt niet gehoeven. Ik gaf haar een dikke knuffel. “Ik zag hem staan in de etalage en wist meteen dat jij hem leuke zou vinden toen jij kleren was aan het passen heb ik hem gekocht. Er kwamen tranen in mijn ogen, ik begon te huilen. “Ma liefje wat is er?” Ik wil hier niet weg zei ik snikkend. “Maar het gaat egt heel leuk worden daar dat beloof ik je.” “Maar ik wil jou ook niet kwijt.” “Ma Luna je raakt mij ook niet kwijt ik blijf voor altijd bij je, hier in je hart” en ze legde haar hand op mijn hart. “Oh oma danku, danku voor alles.” Ik gaf haar een dikke knuffel. Ze keek op haar horloge en schrok “Oh mijn god is het al zo laat,kom we moeten vertrekken” Ik stak vlug de knuffel in mijn koffer, en stak mijn koffer in de koffer van de auto. Ik stapte in Oma ging voor het stuur zitten. “Gordels om” zei ze. Ik stak mijn gordel in en we vertrokken. Overal lag sneeuw ik vond het mooi. Op de radio speelde een liedje genaamd ‘wonder full life’ van Hurts. Wat zouden mijn ouders nu doen? Ik schudde mijn hoofd aan die 2 mensen moet ik niet maar denken. De auto stopte we stonden voor een huis niet groot en niet klein het zag er heel gewoon uit. Ik pakte mijn koffers uit de auto en we stonden voor de deur, oh man wat heb ik zenuwen. Mijn oma belde aan een slanke vrouw met een lief gezicht en halflang bruin haar deed open. “oh” zei ze “jij bent vast Luna.” “Ja” zei ik. Ze liet ons binnen. Het huis was gewoon niet modern en niet uit egt gewoon. Ik vond het leuk. Ze begeleide ons naar de living. “Zo ga maar zitten, ik roep even de meisje de jongens zijn basketballen Celien! Marie!” 2 meisjes kwamen stormend de trap af. “ja wat is er?” zeiden ze tegelijk. “Dit is Luna” zei de vrouw en ze wees naar mij. Ik glimlachte verlegen. “Hoi” zei ik. “Luna dit is Celien” ze wees naar het meisje met Lang bruin haar. Ze zag er mij wel leuk uit. “Hoi” zei Celien. “En dit is Marie” En nu wees ze naar het meisje met het half lange blonde haar. “Hoi” zei Marie. “oh ja wat dom van me nu vergeet ik mezelf voor te stellen ik ben Mieke” Ik glimlachte. “ Euhm Marie en Celien willen jullie effe Luna haar kamer laten zien ze slaapt bij jullie op de kamer. “Oke” zei celien. En Marie was er al vandoor met mijn koffers. Ik volgde ze ze gingen een houte trap die uitkwam op een gang met aan de rechter kant een deur en aan de linker kant en dan aan het einde van de gang was nog een deur.”Dit is onze kamer” zei celien en ze wees naar de deur aan de rechter kant “en dat is de jongens kamer” en ze wees naar de deur aan de linker kant “en dat daar is het toilet en de badkamer” en ze wees naar de deur aan het einde van de gang.”dankje” zei ik. We gingen binnen in de meisjes kamer, er stonden 3 bedden 1 aan de linker kant van de kamer en 1 aan de rechterkant van de kamer en tussen de 2 bedden in stond nog een bed. “Hier slaap jij” zei Marie en ze wees naar het middenste bed. Ik deed mijn valise open en haalde mijn onderlaken en dons laken er uit. Ze hielpen me met mijn bed opmaken ik stopte mijn knuffel in en legde hem mooi op mijn kussen. “Oh mag die eens vasthouden” zei celien “tuurlijk” zei ik en ik gaf haar mijn konijn. “Dat is een kei coole knuffel, egt ik heb nog nooit een zwart konijn als knuffel gezien” ze glimlachte naar me ik glimlachte terug. Ik hoorde dat er beneden een deur werd dicht geslagen. “Oh de jongens zijn terug” zei Marie. “oh” zei ik. Nu kreeg ik pas egt zenuwen. Celien pakte mijn hand en sleurde me mee naar beneden. Oh man ik wilde niet ik was nooit egt goed met jongens. De jongens zaten in de living op de bank waarschijnlijk moesten ze daar zitten van Mieke. Celien moest me egt met kracht en al mee sleuren want ik wilde egt niet. Ik gaf het op ik moest ze ooit onder ogen komen. Eindelijk stonden we in de living ik bekeek de eerste jongen die op de bank zat hij had een bril en blond haar, hij zag er wel tof uit de 2de was een rare hij was wa bleekjes en had alles zwart aan het leek mij eerst een cothic ma dan ook weer niet toen bekeek ik de 3de jongen hij zag er egt goed uit vergeleken met de 2 andere hij had donker bruin zwart haar dat half lang was en een beetje warrig lag waarschijnlijk speelde hij basket want Mieke had gezegt dat ze basket waren aan het spelen en de andere 2 zagen er niet eens moe uit, zijn ogen waren net zo groen als smaragd toen keek hij me recht in mijn ogen aan, oh man wat had ik moeite om mijn ogen af te wende. “ nou Luna dit zijn Bil, Kai en Jake” “Hallo” zei ik. Ik voelde me egt zo stom. Ze glimlachte alle 3. Mijn oma stond naast Mieke ze keek op haar horloge “Oh is het al zo laat, Luna ik vrees dat ik door moet.” Ik zuchtte “ ze gaf me een kus en een dikke knuffel. We wuifde haar uit en daar ging ze mijn lieve oma. “Luna?” “ja?” “Heb je al gegeten” vroeg Mieke. “Euhm nee” “oh dat komt goed uit wij ook niet” ik glimlachte. “ We eten spaghetti lust ja dat?” “Ja” zei ik. Opeens pakte iemand mijn hand en sleurde me mee naar boven naar de meisjes kamer. Het was celien “sorry” zei ze “euhm geeft niks” zei ik. “oh man ik ben gewoon zo blij da er eens iemand normaal is” “hoe bedoel je?” “awel de rest is hier gewoon raar” “ook Jake?” vroeg ik. “aha!” Ik trok een raar gezicht. “Wat?” “Hij is egt knap hé” zei ze. Ik bloosde en smeet mijn kussen in haar gezicht. We zaten op haar bed. We lachten allebei. Klop klop. “mag ik mee lachen” vroeg Marie. Ze kwam binnen. “tuurlijk” zei ik. “ laat me raden je vind jake knap” “Hoe wist je dat?” zei celien. “nou toen ik hier voor de 1ste keer kwam vond ik hem ook knap maar later bleek het dat hij niks voor mij was misschien wel voor jou Luna” En ze kwam ook op het bed zitten. “ Nou ik wil eerst vrienden worden en misschien word het wel wat of misschien vind hij mij maar niks we gaan wel zien” “zo is dat!” zei celien en ze gaf me een mep op mijn rug. Ik schrok daarvan en daarom lagen we weer plat van het lachen. “Komen eten!” “Oké” riepen we tegelijk. Toen we in de keuken aankwamen zag ik dat de jongens al aan tafel zaten. Celien wees dat ik over haar moest gaan zitten dat deed ik dan ook maar, toen ik zag dat Jake naast me zat had ik al meteen spijt dat ik over haar was gaan zitten maar ja geen ontsnappen aan. Ze wachten met eten we zaten gewoon aan tafel en niemand schepte iets op ik wilde juist iets zeggen toen er opeens een man kwam binnen stormen! “Amaai wat ben jij laat!” zei Mieke. “Ja zeg sorry ik zat vast” Oké ik begreep even niet wat er aan de hand was maar waarschijnlijk was die man de echtegenoot van Mieke want ze gaven elkaar een zoen en de man ging naast Mieke zitten.”Oehlalala en wie is dit?” Ik keek op. “Dit is Luna” zei celien. “amaai jij mag er ook wezen” zei hij, en hij knipoogde naar me. Marieke gaf hem een boze blik. “ik ben Philip maar noem me maar Phil” Hij stak zijn hand uit. “euhm ok” zei ik en schudde zijn hand. Eindelijk schepte Mieke op, de spaghetti was egt lekker maar belange niet zo lekker als die van mijn oma, oh lieve oma red je je zelf wel? “Wil je nog wat water?” Ik schrok op. Het was jake “euhm ja dankje” hij schenkte mijn glas in. Hij glimlachte ik deed egt mijn best om niet te blozen. Ik zag dat Celien grijnsde waarschijnlijk was het niet zo goed gelukt. Iedereen stond op dat deed ik dan maar ook. Ze pakten hun bord op en deden het in de afwas machine. Ik keek hoe ze het deden. “geef je bord maar” het was Kai. Ik gaf mijn bord,glas en bestek. “dankuwel” zei ik. Ik zag dat Jake in op de bank zat in de living en naar tv was aan het kijken. Ik nam al mijn moed bij elkaar en ging op hem af. Hij keek op toen ik schuin voor hem stond. “mag ik er bij komen zitten” vroeg ik. “Tuurlijk” zei hij. Ik ging naast hem zitten, op tv was een serie bezig dat ging over liefde en drama egt mijn ding. “Oh naar wat kijken jullie!” het was celien, “naar bed of rozes” zei Jake. “ieuw saai” ze ging naast jake zitten. “geef die zapper hier” en ze trok de zapper uit zijn handen. Ze zapte naar een rare serie dat ging over komedie en al. “voila dit is pas leuk” en ze grijnsde.” Bil kwam ook binnen en ging naast mij zitten. Kai en Marieke kwamen er ook bij Marieke ging naast Celien zitten en Kai naast bil. “ej Celien geef mij de zapper eens” vroeg bil. “ nee” zei celien. Ze grijnsde. Bill probeerde de zapper van celien af te pakken, ze trokken allebei aan de zapper. Jake en ik zaten verplettert we zaten kweeni hoe dicht op elkaar gepropt. Opeens pakte hij mijn hand en stond op hij trok me mee uit de bende debielen die daar aan het vechten waren voor een zapper. Hij ging naar buiten en had nog altijd mijn hand vast. Eindelijk waren we buiten. Hij liet mijn hand los. Ik ademde diep in en uit. “dankje” zei ik. “is niks, het gebeurt wel vaker.” Ik glimlachte, we zaten op een bankje. Binnen kon je de rest horen kibbelen met Celien haar stem er boven uit. “Zo waarom moest je eigenlijk naar het internaat komen?” “nou euhm ik werd mishandeld en ben dan uit huis gesmeten en ben naar mijn oma gerend en zij heeft me hier gebracht” Ik zag dat hij zijn hand tot een vuist had gebald. “ Ben je al naar de politie geweest?” “Ne dat wil ik ni.” “Waarom niet ze hebben je hele leven mishandeld voor mijn part hebben ze levenslang.” Ik vond het egt lief dat hij da zei en ik begon automatisch te blozen. “ Ja ik weet maar ze blijven mijn ouders en ik wil ze het gewoon niet aandoen ik ben blij dat ik daar weg ben dus het kan mij eigenlijk niet veel schelen.” We keken allebei voor ons uit. “ en waarom ben jij hier?” vroeg ik. “mijn ouders zijn vermoord.” Ik schrok en sloeg mijn hand voor mijn mond. “sorry” “geeft niks, jij kon het niet weten” hij keek me aan en glimlachte. “euhm en is de moordenaar al opgepakt?” “nope” maar ik weet wie ze heeft vermoord. Ik keek op. “waarom geef je hem of haar dan niet aan bij de politie” “omdat ze mij niet geloven ik heb in het verleden ook veel dingen misgedaan als je begrijpt wat ik bedoel.” Daar schrok ik even van hij lijkt zo lief en aardig. “Jongens iedereen naar hun kamers het is 10 uur iedereen in bed!” Dat was Mieke, Jake stond op ik volgde hem. Op de meisjes kamer was een lavabo waar we onze tanden konden poetsen we hadden onze pyjama al aan ik droeg mijn blauw slaapkleedje Marieke droeg een roze slaapkleedje en Celien droeg een pyjama met een eend er op. We pratte nog effen en dan kropen we in bed. Ik keek nog effen terug op de dag en lachte ik ben blij dat ik hier ben nu kan ik pas zeggen dat ik thuis ben. We zaten op een deken in een grasveld, Jake ging met zijn hand door mijn haar. Hij was zo lief. Hij schoof wat dichter naar mij toe en ik naar hem onze hoofden gingen dichter naar elkaar ik kon zijn adem tegen mijn lippen voelen. “Lunaaaa! Opstaan!” Ik schrok wakker het was celien, ik keek haar boos aan ze grijnsde. We kleden ons aan en gingen naar benden, de tafel was al gedekt ik ging weer over celien zitten en naast Jake. “Hier heeft er één goed geslapen” zei Mieke en ze keek naar mij. “Ja Luna over wat heb je gedroomd” vroeg celien “over van alles” zei ik. Ze grijnsde ik lachte. “Ohjee dat ben ik vergeten Luna heeft helemaal geen fiets om naar school te gaan” “ ze mag bij mij achterop” het was Jake. “als ze dat wilt tenminste” “ voor mij is het geen probleem” “oké, dan gaan we zaterdag een fiets voor je kopen” “Maar euhm ik weet niet hoe ik moet fietsen” ik schaamde me kapot mijn ouders hebben mij nooit een fiets gekocht omdat ik dat niet verdiende. “Ik leer je wel fietsen” ik schrok op het was Jake “dankje” “als het school gedaan is oké?” “oké” zei ik. Hij was echt lief. “oh is het al zo laat kom jongens vertrek maar ik ruim de tafel wel af” “Dankje” zei iedereen tegelijk. Ze pakten hun fietsen uit de garage, ik kroop bij Jake achterop en hield me aan hem vast. En we vertrokken het was echt mooi de sneeuw was wit en wij reden met zen alle er door heen ik voelde me vrij. Hij reed snel dus ik greep me steviger aan hem vast ik hoopte dat hij het niet erg vond. Foert ik keek al uit naar vanavond dan kan ik ook fietsen! We kwamen op school aan ze zetten hun fietsen in de fietsen stalling. Oh mijn god wat was de school groot en mooi! “Kom” het was Marieke “je zit bij ons in de klas” ze glimlachte. Oef wat was ik opgelucht als ik niet bij hun in de klas zat zou ik het geen dag uit houden. Het klaslokaal was groot je zat per 2. Ik zat naast Celien ze zat toch alleen omdat ze de laatste was van de klas. De leerkracht kwam binnen het was een dikke madam met kort haar “welkom klas zo te zien hebben we een nieuwe leerling in de klas, kom maar naar voren” oh schit dat was ik echt vergeten mij zelf voorstellen de zenuwen stegen naar mijn hoofd. Ik stond vooraan in de klas “euhm hallo ik ben Luna en ik ben 16 jaar en ik woon…” oh man nu zat ik vast waar woonde ik ik wist ineens niet hoe het internaat noemde. Ik zag dat Celien een briefje op hief er stond op: happines. Aah ja zo noemde het internaat. “ ik woon in een internaat genaamd happines” Toen ik dat zei begon iedereen te praten. “Ok Luna je mag gaan zitten” Ik ging weer naast Celien zitten. “dankje” zei ik “is niks” De dikke madam noemde mvr Bolle en ze gaf godsdienst en Nederlands. De les ging snel voorbij. Het was lunch pauze. Ik volgde Celien we waren in de kantine. We moesten zo bij een dikke madam ons eten halen die schepte dat op. Ik ging bij Celien en de rest aan tafel zitten Jake kwam naast mij zitten. Opeens kwam er zo een meisje naar ons met blond haar en groene ogen 2 meisjes met zwart haar volgde haar. “ schatjeuh.” Ik verslikte me. Ze had het tegen Jake was ze zijn lief of zo? Celien grijnsde. “Gaat het?” vroeg Jake hij klopte op mijn rug. “euhm ja sorry.” Het meisje werd een beetje ongeduldig omdat we haar negeerde. “ Zeg Barbra ga iemand anders lastig vallen” het was Marieke. Ik schrok effe dat ze dat durfde zeggen ze leek altijd zo stil en zo mis gedacht dus. Nu grijnsde Celien nog meer! “ ik heb het niet tegen jou ik wil met Jake praten!” Iedereen keek naar Jake. Hij zuchtte, zou ik ook doen als er zo een meid aan u zit te zagen. “Wat is er?” vroeg hij.” Nou wanneer is de wedstrijd?” “Vrijdag avond dat wist je toch er hangt een papier op” hij wees er naar. “Oh maar ik had liever zin om het je zelf te vragen” Oh nu wist ik al dat ik niet zo een goede vriendjes zo worden met die barbra. “Ja je weet het dus bol het maar af!” Nu was het Kai da deed mij effen verschieten hij had ook nog niks gezegt vandaag of vielen ze mij gewoon niet op foert maakt ni uit. Nu trok barbra nog een bozer gezicht. Ze keek naar mij ,oh nee wat gaat ze nu doen. “Hé nieuwe hoe durf je naast mijn Jake te zitten” “Jou Jake?” zei ik. “Ja mijn Jake!” “Ja haar Jake!” zeiden de 2 meelopertjes. “ ten eerste Barbra wil ja haar eens met rust laten en ten 2de ik ben jou Jake niet en ten 3de bol het af!” Nu kreeg ze een knal rood hoofd omdat bijna heel de kantine had gehoord dat ze het moest afbollen, ze draaide haar met een rood hoofd om en ging weg. “Eindelijk is da kreng weg!” zei Marieke. “dankje” zei ik tegen Jake. “is niks, ze is echt ambetand als ik een geweer vast had had ik haar neergeknald” Ik moest even weer denken aan dat gesprek van gister avond waar hij zei dat hij in het verleden veel dingen verkeerd heeft gedaan meende hij dat nu dat hij haar zou neerknallen of was het een grapje waarschijnlijk een grapje. Ik glimlachte. De school was rap voorbij. Ik wachtte aan de uitgang op Jake hij ging mij namelijk leren fietsen. Oh man wat was ik zenuwachtig wat als ik val of wat als ik het echt niet kan en hij het opgeeft en hij zegt dat ik het maar moet bekijken oh man! “ Kom je?” Ik schrok op. Hij glimlachte, ik glimlachte terug. Ik klom bij hem achterop, en hij begon te fietsen de sneeuw was al een beetje gesmolten, ook al is het zaterdag kerstmis, Oh man schit helemaal vergeten ik moet nog kerstcadeautjes kopen ik ga da wel met Celien en Marieke doen. We reden langs een veldwegje ik vond het landschap egt heel mooi overal was de sneeuw aan het smelten de zon scheen zo mooi, ik hield hem stevig vast want hij reed toch wel wat hard. “Zo we zijn er stap maar af” ik stapte af we waren bij een veld wegje,ik wist eigenlijk gewoon niet waar we waren. Hij stapte af van zijn fiets. “Ok ga maar op de fiets” hij hield de fiets vast. “Zet je rechter voet op het pedaal en de andere op de grond. Dat deed ik. “Oké nu duw je je rechter voet naar beneden en waneer je dat doet zet je je linkervoet op het pedaal en duw je die naar beneden en dan doe je weer het zelfde met je rechter voet en dan zo weer met je linkervoet oké” “oké “ zei ik. Ik deed wat hij zei voor ik het wist was ik aan het fietsen, opeens verloor ik mijn evenwicht en viel in het gras. Ik hoorde dat Jake kwam aan rennen. “gaat het?” “ja hoor” zei ik, ik glimlachte “ mag ik nog eens proberen?” “ tuurlijk” hij raapte de fiets op ik stond op en deed het opnieuw. Deze keer verloor ik mijn evenwicht niet, ik fietste snel ik voelde de wind in mijn gezicht die mijn haren deed wapperen ik vond het echt zalig ik voelde me echt vrij. “Lunaaa!” Oh schit ik was Jake helemaal vergeten. Ik draaide dat ging wat moeilijk maar het lukte terug in volle vaart fietste ik terug naar Jake. Ik stopte juist voor hem. “goed zo” zei hij “ ik wit echt niet dat je zo snel leerde” hij lachte. Ik lachte met hem mee. Ik klom van de fiets en hij klom er op, ik kroop bij hem vanachter. We fietsten terug naar huis ik vond het jammer dat het al gedaan was. Toen we thuis kwamen kwam Celien al hollend naar buiten, ik stapte af en ze vloog in mijn armen “oh man wat heb ik je gemist!” “Ik ben maar 2 uur weggeweest hoor.” “ja maar dan nog” Jake had de fiets weggezet en kwam naast mij staan. Celien grijnsde (alweer). “wat is er?” vroeg ik. “niks niks” zei ze. “ja ja zal wel, kom op vertel” “ne er is echt niks” en ze ging weer naar binnen ik bleef achter met Jake. “Kom je vrijdag kijken naar de wedstrijd?” “tuurlijk kom ik!” Ik zou voor geen goud zijn basketbal wedstrijd willen missen. Hij glimlachte. “Kom op mensen naar buiten” het was Mieke ze duwde iedereen naar buiten. Ik vroeg me af wat er aan de hand was. Ze sloot de deur. Ze kwamen naar ons toe. “wat is er?” “we moeten de schuur schilderen.” “welke schuur” “ de schuur die meneer hier” Celien wees naar bil “ heeft laten ontploffen met zijn scheikunde project.” “oh nee de schuur was nog een beetje heel maar dan heeft Jake die in brand gestoken!” zei bil. Ik keek naar Jake, waarom zou hij dat doen? Jake draaide zijn hoofd om en draaide zich om “als jullie willen zal ik hem wel alleen schilderen.” “Dat is een goed idee!” zei celien. Omg hoe konden ze zo denken. “ik help wel, als je dat wilt?” “Je doet maar.” Zei hij. Waarom antwoord hij nu zo daar sloeg toch niks op wat was er met hem aan de hand. De andere gingen terug naar binnen. Ik volgde Jake naar de schuur. De schuur was mooi waarschijnlijk hebben ze hem opnieuw gemaakt. “Hier trek deze pakken aan zo word je niet vuil.” Ik nam ze aan het waren witte pakken. ik trok ze aan ik vond ze echt lelijk maja ik kon moeilijk in mijn kleren die ik met oma heb gekocht verven. Hij pakte 2 verfpotten uit een kast en deed ze open. Hij gaf mij een grote verfkwast. Eerst bedekten we de grond met kranten papier zodat er geen vlekken op de vloer kwamen. En we begonnen te schilderen we zeiden echt niks tegen elkaar. Wat is er toch met hem aan de hand? “Jake?” Ja?” “euhm waarom heb je eigenlijk die schuur in de fik gestoken.” Hij liet zijn hoofd zakken oh man had ik da nu maar niet gevraagd. Hij keek me aan,met zijn smaragd groene ogen ze stonden gekweld. “ Vroeger zat ik ben een bende” daar schrok ik even van. “ ik wad de leider van die bende” daar schrok ik nog veel erger van. “ we waren aan het vechten en ik lette niet op en verloor 1 van mijn vrienden, vroeger kwam ik altijd met hem hier naar de schuur om te chillen en zo je weet wel wat ik bedoel” ik knikte. “ ik heb het hier in brand gestoken omdat ik zo kwaad was het was mijn schuld als ik nu had opgelet op hem dan was hij nu niet weg” hij kneep zijn kwast bijna kapot. Ik zag dat hij kwaad was, ik wreef over zijn rug. Hij keek op, ik zat naast hem op mijn knieën. “Jij kon er niks aan doen het is niet omdat je de leider ben dat je iedereen kan beschermen je bent geen supperheld of zo niemand kan dat, en hij is ook niet echt weg hij zit hier diep in je hart.” Ik pakte zijn hand en legde die op zijn hart. Opeens pakte hij me bij mijn middel en trok hij me naar hem toe, hij gaf me een knuffel. Ik knuffelde hem stevig terug “dankje” zei hij. “is niks” zei ik terug. We bleven zo een tijdje zitten, totdat hij mij los liet, hij keek me aan “we moeten maar eens verder doen of ik krijg Marieke of misschien nog erger Celien op mijn dak.” Ik schoot in mijne lach en hij lachte mee. Eindelijk was de schuur klaar! Jake stond op en ik ging naast hem staan. “Voila dat hebben we goed gedaan!” ik lachte. Hij haalde zijn gsm uit zijn zak en legde zijn arme om mijn schouder “ zeg confituuur!” CONFITUUUR! De foto was heel grappig we stonden er zo op net of we de camera wilde zoenen. We sloten de schuur en gingen naar binnen. Eens dat we binnen waren rende iedereen naar buiten. We keken elkaar met zo een rare blik aan waar we weer van moesten lachen. Buiten hoorden we ze allemaal ooh wat mooi en zo zeggen.
Later die avond.
“Komen eten!” iedereen rende naar de keuken. Ik ging weer naast Jake zitten. Het eten was weer lekker zo als gewoonlijk. Iedereen was klaar en we ruimde samen de tafel af nu wist ik wel waar alles moest. Celien,Marieke en ik gingen naar onze kamer. De jongens gingen tv kijken. We zaten op mijn bed te praten over koetjes en kalfjes. “éh Celien en Marieke gaan we anders morgen na school in de stad zoeken naar kerstcadeautjes of hebben jullie dat al?” “ne maar dat is een goed idee” zei celien. “Ja maar we mogen niet weten van mekaar wat we voor elkaar gaan kopen oké?” vroeg Mariek. “Oké” zeiden celien en ik. “Iedereen naar zijn kamer het is 10 uur!” We hoorden de jongens naar boven stormen. We stonden op en kleedde ons aan om te gaan slapen. We poetsten vlug onze tanden en kropen in bed. Marieke kwam nog effen kijken of we in bed lagen en ging dan weer weg. Ik sloot mijn ogen en viel in slaap. Het is donker. Ik kan niet zien wie er bij die man is. Laat hem los! Alstublief! Je doet hem pijn! De man breekt de man zijn nek. Ik wil gillen maar er komt niks uit mijn mond. Ik wil rennen maar mijn benen bewegen niet. De man komt mijn kant op. “Papa?” oh mijn god nee! “Jake!” Ik schrik wakker. “Hey wat is er?” het was Marieke. “oh niks gewoon een vreselijke nachtmerrie “ah ik kan niet slapen” “oei waarom niet?” “nou ik zit de hele tijd met Kai in mijn kop.” “Kai?” “ja” “ ooooeh is er hier iemand verliefd” ze lachte.” Ja ik vrees van wel.” “hey hou jullie mond eens ik wil slapen.” Het was celien. IK kroop weer onder de dekens en sloot mijn ogen en viel weer in slaap. “Opstaaan!” het was Mieke. Ik zuchtte “aaah nee ik heb egt geen zin!”riep Celien ze bleef nog onder de dekens liggen. Ik kroop uit mijn bed Marieke was haar al aan het aankleden. Ik kleedde mij ook aan. Ik deed celien haar deken van haar weg “neeeee!” ze pakte haar deken terug, ik pakte het weer af en zo ging het een tijdje door totdat ze eindelijk uit haar bed kwam. IK ging samen met Marieke naar beneden Celien moest haar nog omkleden de luilak. De jongens zaten alweer eerder dan de meisjes aan de tafel maar ja dat is toch normaal. Ik ging weer naast Jake zitten. Hij glimlachte naar mij ik glimlachte terug, even dacht ik terug aan die nachtmerrie die ik die nacht had nee dat zou hij nooit doen. Celien kwam als suf de trap af gewankeld “oei hebt ge ni goed kunnen slapen?” vroeg Mieke “nee want die 2 hier waren aan het babbelen” ik glimlachte naar Marieke ze glimlachte terug. Ik had het nu pas door dat ze naast Kai zat.”ah Luna we hebben de fiets besteld en normaal komt hij vanavond aan ,want ik heb gehoord dat je al kan fietsen.” “ja dat is omdat ik zo een goede leraar heb” ik gaf Jake een stompje. “ja ik ben de beste” “ja ja egoïst” zei Celien, ze was echt in een rot humeur dat weet ik dan ook maar je laat Celien altijd slapen of ze is een zombie. “Mieke wij gaan vanavond kerstcadeautjes kopen dus het kan zijn dat we wat later thuis zijn” zei Marieke “ah oké dat is goed, en jongens hebben jullie al cadeautjes?” “nope” zeiden ze alle drie tegelijk “awel gaat dan maar ook vanavond cadeautjes kopen want morgen avond hebben jullie geen tijd want dan is het de wedstrijd van Jake en zaterdag is het al Kerstmis.” “Oké” zeiden ze weer alle drie tegelijk. We ruimde de samen de tafel af en pakten onze boekentas en gingen naar buiten. Ik kroop weer bij Jake achterop omdat ik nog altijd geen fiets heb maar vanavond krijg ik hem ik was kei blij. En we vertrokken ik hield Jake stevig vast. We kwamen aan op school. Er stonden kei veel kinderen bij een muur. “wat is daar aan de hand” vroeg ik. “ik weet het niet kom we gaan kijken” zei Jake. We moesten veel kinderen aan de kant duwen omdat ze niet op zij gingen. Op de muur was met graffiti geschreven: “ je bent een lafaard, je ging weg en verloor alles” Ik zag dat Jake zijn vuisten balde. Was dit voor hem bedoelt? Hij heeft toch niks misdaan? Hij wurmde zich een weg door de groep en ging weg. Ik ging hem achterna, ik wilde hem helpen maar ik had eigenlijk een beetje schrik hij was de leider van een bende geweest. Nu schoot het mij te binnen misschien zou het zijn bende geweest zijn die dat op de muur heeft gegraviteerd omdat hij weg ging. Ik raapte al mijn moed bij één en ging hem achterna, hij ging de school in en een gang binnen, hij klopte kweeni hoe hard op zijn kluisje totdat er een deuk in kwam. Ik schrok, hij zag me. “ sorry ik wil je niet bang maken” zei hij “is niks is dat voor jou bedoelt daar buiten?” “hij knikte” Ik wist even niet wat ik moest zeggen. “Kom eens hier.” Ik ging naar hem toe “wat is er?” Hij gaf me een knuffel, ik knuffelde terug. Ik begreep dat hij dit nu nodig had, hoe konden ze dat doen zijn ouders zijn dood en zijn vriend is het dan niet normaal dat je weggaat. Hij wreef me over mijn hoofd, ik vond hem echt zo lief en werd zo kwaad dat ze hem dit kunnen aandoen! De bel ging iedereen moest naar zijn klas gaan. De school was snel uit. Jake had de hele dag niks tegen mij gezegd ik vond het wel normaal ik zou ik niks zeggen als mij dit zou overkomen. Ik zag dat Celien en Marieke al buiten stonden, hoe zijn die daar zo snel geraakt? “Hey” zei ik “hey” zeiden ze terug. “Luna de stad is hier dicht bij dus we gaan te voet als we terug komen wachten we hier op de jongens en kun je weer bij Jake achterop oké?” vroeg Celien. “Oké” zei ik terug. We wandelde naar de stad hij was echt dichtbij de school, in 10 min waren we er al. We gingen veel winkels binnen binnen voor bill had ik een boek over scheikunde gekocht voor Kai een horloge. “Celien of Marieke weet iemand van jullie wat Jake zijn lievelings dier is of zo?” “ja dat is een wolf.” Zei Celien. “oh” “heb je nog geen cadeautje voor hem ma kindje tog” zei Celien en ze kneep in mijn wangen.” Ik ga nog eens rond kijken oké?” “oké!” zeiden ze me nog na. Ik ging een winkeltje binnen oef het hangt er nog. Ik kocht het, het was wel wat duur maar dat kon me niet veel schelen. Toen ik uit de winkel kwam zag ik Kai, Jake en bil wat verder staan. Ze waren met een jongen die net zo oud was als hun aan het praten. Ik zag dat Jake zijn vuisten gebald waren oei dit is niet goed. De man zei iets ik wist niet wat maar Jake werd kwaad hij wou hem slaan Kai en Bil moesten hem tegen houden. De man lachte nog eens vals terug en ging weg. De man ging mij voorbij en keek mij vals lachend aan. Ik ging naar Jake toe. “wat is er gebeurt?” “Laten we het er nu niet over hebben” zei Kai. Ik keek bezorgt naar Jake “Het is oké Luna maak je maar geen zorgen” zei hij. Hoe kon ik me nou geen zorgen maken hij had bijna die man geslagen hij moest wel iets gezegd hebben wat Jake heel kwaad heeft gemaakt. “Hey!!” het waren Celien en Marieke ze kwamen naar ons gehold. “Oké heeft iedereen zijn cadeautjes?” “Ja!” zei iedereen. “Oké dan zijn we door” zei Kai. We begonnen te wandelen naar school. Ik wandelde naast Jake. Celien pakte wat sneeuw op en maakte er een sneeuwbal van en gooide die tegen bil. “whaaa die krijg je terug!” bil gooide een sneeuw bal naar Celien, maar Celien bukte haar en die kwam tegen Marieke terecht. Marieke pakte ook sneeuw en gooide er mee naar bill. Kai begon ook met sneeuw ballen te gooien, Jake en ik deden ook maar mee. Jake gooide een sneeuw bal naar mij, hij rende weg en ik sprong op zijn rug hij viel en zo vielen we samen in de sneeuw. We waren ons kapot aan het lachen. Oh man nu had ik het pas koud. Ik rilde kweeni hoe hard,Jake merkte het hij legde zijn arm om mijn schouder en hield me dicht tegen hem. “dankje” zei ik. Zo liepen we de hele weg naar de school. Toen we aankwamen op school stonden daar een bende jongens. Ik vroeg me af wat die hier doen. Ze kwamen naar ons toe, opeens kreeg ik schrik. Jake had zijn vuisten gebald en hield mij dichter tegen hem aan. Ik kreeg echt schrik wat komen ze hier zoeken waarom is Jake zo kwaad. “Hallo Jake en de rest” niemand zei iets we durfde niets te zeggen. “ga weg” zei Jake. “ oh dat is niet zo lief we zijn er juist” zei de man. Heel de bende stond rond ons we waren omsingeld.” Ik wild gillen wegrennen, ik schoot binnen in helemaal in paniek. “wat doe jij hier Jordy?” vroeg Jake. “ach mag ik je niet komen opzoeken ik heb je al lang niet meer gezien sinds dat je bij je bende weg bent.” Hij lachte gemeen. Iedereen keek naar Jake, ocharme Jake hij heeft het zolang proberen geheim te houden en nu verteld die klootzak da hier gewoon! “ en wie is dit?” Hij keek naar mij. ik klemde me aan Jake vast. “ Laat haar hier buiten” zei Jake. “ze is mooi.” Opeens greep iemand mijn pols vast en trok me weg van Jake. “Jake!” riep ik. Hij keek om. Een andere jongen had mij vast hij stonk naar bier. Jordy lachte gemeen. Hij kwam naar mij toe. Hij wreef met zijn hand over mijn wang “stil maar, er zal je niks gebeuren” hij lachte gemeen. Ik kreeg tranen in mijn ogen. “Blijf met je tengels van haar af!” Hij nam mijn gezicht tussen zijn handen. Hij kwam dichter met zijn gezicht naar het mijne, ik probeerde me te verzetten maar het lukte niet. Ik gaf me een dikke vieze zoen. Opeens hoorde ik een klap. Jordy lag op de grond. “ ik zei blijf met je tengels van haar af!” het was Jake. De jongen die mij vast had liet mij los. Jordy stond op en gaf Jake een klop. Ik verschoot zo hard dat de tranen waren aan het rollen. Ze waren aant vechten. Kai ben bill probeerden Jake te helpen maar ze werden zelf ook geklopt. “Hou op!” schreeuwde ik maar ze hoorde mij niet. Celien en Marieke waar ook aan het huilen. Jake stond recht en gaf Jordy een klop op zijn gezicht. Hij werd terug geklopt door een andere jongen. Dit is zo niet eerlijke ze zijn met veel meer wij zijn in de minderheid. Ik zag dat Jordy een mes pakte Jake was aan het vechten met een andere jongen. Hij wou Jake doden!. Ik moest iets doen niemand zag het. Ik rende en sprong op Jordy zijn rug, hij viel neer ik zat nog altijd op zijn rug, ik probeerde het mes aftepakken. Hij zwaaide met het mes in het rond, opeens voelde ik een stekende pijn in mijn arm hij had me gesneden! Opeens kwamen er allemaal jongens aanrennen uit de bosjes en al. Ze waren met veel en sloegen Jordy zijn bende knok out. Ze hielpen Jake. Een jongen pakte mij van Jordy op en pakte Jordy zijn mes af. Hij gooide het naar Jake! Oh mijn god nee wat als hij het nou met de meskant vangt dan zit er een heel snee in zijn hand. Hij vind het op met de steel. Ik stond stijf ik wist even niet wat er gebeurde Marieke en Celien waren ook aan het vechten ik wilde mee helpen maar mijn arm deed zeer. Jake was kweeni hoe goed aan het vechten! De bende van Jordy rende weg. Jordy lag nog op de grond. Jake ging naar Jordy toe met het mes, oh mijn god dat kon hij niet menen hij gaat toch niet. Hij gooide het mes naar Jordy, het viel juist naast Jordy. Ik had mijn beide handen voor mijn mond geslagen. Jake zat gehurkt bij Jordy “ zorg dat ik je hier nooit meer zie!” Jordy stond op en ging er als een haas vandoor. Jake keek hem na, hij draaide zich naar zijn bende “bedankt jongens” “hé dat is niks jij zal altijd onze leider blijven maakt niet uit dat we je niet meer zien”zei een gast met blond haar, iemand gaf Jake een klopje op zijn rug. Ze lachten allebei Celien en de rest kwamen bij mij staan. Jake keek naar ons hij zag dat mijn arm bloedde. Hij kwam naar mij toe, hij scheurde een stuk van zijn bloes af en deed het rond mijn arm. “ doe dat nooit meer begrepen.” Ik kon niks uit brengen ik was nog altijd verdoofd. Hij gaf me een knuffel, ik begon automatisch te huilen oh man wat was ik toch een huilebalk maar nu kon niemand het mij toch kwalijk nemen. Hij wreef over mijn haar, hij nam mijn gezicht in zijn handen en zei” ik laat jou nooit iets over komen.” het kon mij niks schelen wat er met mij gebeurde het enigste wat mij kon schelen was dat hij bijna dood was. Hij gaf me weer een knuffel. Hij draaide zich om naar zijn bende “ ik kom jullie soms nog eens opzoeken als ik tijd heb oké” “Is goed maat” zei weer die blonde gast, en ze gingen er vandoor. Jake had mij vast bij mijn middel zodat ik niet omver viel. We fietsten naar huis ik hield me steviger dan ooit aan hem vast. We waren thuis we belde aan. “Oh mijn god wat is er met jullie gebeurt!” het was Mieke. De jongens zaten onder de blauwe plekken. “dat is een lang verhaal” zei Jake, en we gingen binnen. Iedereen ging direct naar boven want het was kei laat. Behalve Jake “Luna wacht!” ik draaide me om. “Kom ik ga je arm verzorgen” ik ging naar hem toe, hij deed het stuk van zijn T-shirt van mijn arm, en toen hij de snee zag beet hij op zijn kaken dat deed hij meestal om te zorgen dat hij niet zou schelden. Hij deed ontsmet middel op de snee het pikte maar ik hield me sterk. Hij deed er een plakker op. “ zo” zei hij. Ik glimlachte, “gaat het al wat beter met je?” vroeg hij “ja” zei ik. “deed je dat vroeger ook, zo vechten?”vroeg ik “ja en soms gebeurden er ergere dingen maar altijd met de tegenstanders als je begrijpt wat ik bedoel” “ja” zei ik “daarom dat ik in het verleden veel dingen fout heb gedaan, ik zal altijd blijven vechten.” Ik gaf hem een knuffel “beloof dat je altijd terug komt” ik keek naar hem,hij keek naar mij “dat beloof ik.” “ wat doen jullie nog hier hup naar jullie bed!” het was Mieke. We haasten ons naar boven. We stonden boven “Luna wacht even” ik wachtte hij kwam naar mij toe, hij kwam dichter met zijn gezicht hij gaf me een kusje op mijn wang slaapwel, en hij wreef over mijn hoofd. Ik stond even verdoofd maar vond mijn stem wel weer terug “slaapwel”zei ik en ik ging mijn kamer binnen. Ik bleef verdoofd tegen de deur staan. “Luna wat is er?” ik schrok op het was Celien. “ er is niks’ zei ik en ik kroop in mijn bed. “ja ja ik kom er toch wel achter” zei ze. Het kon mij niet veel schelen Jake had mij een zoen op mijn wang gegeven, oké het was maar op mijn wang maar ik was kweeni hoe blij het was een zoen van Jake! Ik glimlachte sloot mijn ogen en viel meteen in slaap.

Aantal keer bekeken: 7883
Waardering: 8.47 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 104 bezoekers online