Lees het verhaaltje: Schijn bedriegt op verhalenlezen.

Schijn bedriegt.

U leest om dit moment het verhaal Schijn bedriegt gepost door Dorine. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Dorine
Gepost op: 2010-1-9

Verhaal:

Schijn bedriegt
Nee! Nee! Ze mochten hem niet elektrocuteren! Hij mocht niet dood!
Wat had hij gedaan? Wat voor strafbaars had hij gedaan dat ze hem deze wrede, vreselijke straf oplegden. Voor de laatste keer keek ze naar hem. Ze zou hem nooit meer levend terugzien. Ze ziet hoe zijn lippen zich openen en de legendarische woorden uitspreken die ze altijd al heeft willen horen. “Ik houd van je Sophie… Ik houd van je!” Maar niet nu! Hij moest ze uitspreken als ze samen op zijn kamer waren. Hij moest ze uitspreken voor hij haar zou zoenen! Niet nu hier, voor de allereerste en allerlaatste keer net 5 minuten voor hij geëlektrocuteerd zou worden. In de laatste minuten van zijn leven roept ze naar hem, schreeuwt ze naar hem, “ik ook van jou, ik houd ook van jou!” Ze ziet hoe hij glimlacht waarna hij zijn tanden op elkaar knijpt om de genade klap toegediend te krijgen. Ze ziet hoe de beul met zijn hand naar de knop gaat… als ze het niet langer uit kan houden. Dan hoort ze heel even een gezoem en dan is het voorbij. Een wrede, kille stilte daalt over haar neer. Het is over, voorbij. Ze zal hem nooit meer terugzien. Langzaam draait ze zich om…

Badend van het zweet schiet Sophie overeind. Alweer een nachtmerrie, de zoveelste deze week. Het zou toch geen boodschap zijn… Het zou toch niets betekenen…Zou hij echt… Nee, positief blijven denken. En bovendien elektrocuteren deden ze niet in Nederland. En voor zover Sophie wist had Jasper ook geen plannen om te emigreren naar bijvoorbeeld Amerika. Nee, denkt Sophie, ik ben gewoon bang hem kwijt te raken. Niet dat ze iets met Jasper had. Nee, hij keek nauwelijks naar haar. Maar als ze alleen al aan hem dacht… Het is zo’n lieve jongen. Met zijn kastanjebruine haar, zijn perfecte neus, zijn volle mooie rode lippen die ze zo graag eens zou willen zoenen, de kuiltjes in zijn wangen als hij lachte en zijn stotterende verlegen stem waar ze zo verliefd op was. Oh wat had ze graag dat hij haar eens vroeg samen huiswerk te maken. Als ze daaraan dacht werd ze helemaal gelukkig. Maar een somber en verdrietig gevoel maakte zich van haar meester. Zover zou het nooit komen. Jasper zal haar nooit zien staan. Want hij was helemaal over zijn oren op haar beste vriendin Elise. Het was ook een hartstikke leuke meid. Ze ziet er leuk uit. Is aardig en lief. Slim. Kortom alles wat Sophie nodig had om ook maar een beetje bij Jasper in de smaak te vallen. Het is alleen jammer dat ze aan geen van deze eigenschappen voldoet. Ze heeft lelijk, vet haar, een aardappelneus, twee linkerhanden, flaporen, X - benen, stinkende voeten. Nee, niet echt een meisje waar Jasper op zou vallen. Zo verder door piekerend viel Sophie in slaap.

PIEP! PIEP! PIEP! Oh nee! De wekker! Sophie staat met tegenzin op. Maar dan bedenkt ze dat het vandaag donderdag is! De dag waarop ze het meest bij Jasper in de klas zit! Snel trekt ze haar kleren aan. Nou ja snel… Ze loopt wel een halfuur te piekeren over wat ze vandaag aanmoet. Als ze eindelijk haar kleren heeft uitgezocht, een laag uitgesneden tuniekje bovenop haar mooiste broek, gaat ze naar beneden en eet de cornflakes op die haar moeder voor haar heeft klaargezet. Ze trekt haar jas en schoenen aan, geeft haar moeder een kus en vliegt de deur uit. Ze moet wel opschieten want anders staat Elise voor niets te wachten bij de rotonde. En ze moet een goede indruk maken op Jasper. Als ze bij de rotonde aankomt, is Elise er al. ”Hé, hé” roept Elise zogenaamd verontwaardigd. “Ik sta hier al een kwartier te wachten!” “Ja, ja” roept Sophie lachend. En lachend fietsen ze samen weg. Hij was er al… Zijn fiets stond er al! Natuurlijk wist ze wat zijn fiets was. Ze wist alles van hem. Waar hij woonde, of hij broers en zussen had, hoe zijn ouders heetten. “ en toen zegt hij dus… Hallo Sophie, luister je wel?” Elise volgde mijn blik en lachte. “Je vindt hem echt leuk hé?” Ik wilde dat ik iets voor je kon doen meid” op dat moment ging de bel en de twee meiden liepen samen naar binnen.

“en zou mevrouw de Wissel misschien ook even op willen letten?” Sophie schrok op uit haar gepeins en ging rechtop zitten. “wil mevrouw ons soms meedelen waarom ze niet zat op te letten?” vraagt meneer Kopers. ehh…nou…weet u…”Nou, nu goed opletten, anders mag je morgen om acht uur hier op de stoep staan en papiertjes prikken. Dat vindt Sophie echt het vervelendst aan hem, dat hij je bij het minste of geringste al laat nakomen. Zij kan er toch niets aan doen dat ze elke keer aan Jasper moet denken, hij is ook zo knap… Ho, niet weer wegdommelen, op blijven letten. Maar het is toch niet mogelijk om bij biologie op te letten. Waarom moet je in hemelsnaam weten waaruit en plant allemaal bestaat. Vertel dat de mensen die biologie studeren, want de rest onthoudt het toch niet. Uiteindelijk gaat de bel. Ze liep alvast naar buiten en wachtte op Elise, toen ze een stem hoorde. “heey Sophie, mag ik je wat vragen? Verrast draaide ze zich om en keek recht in de hemelsblauwe ogen van Jasper. Hij kijkt haar lachend aan. Ze smolt bijna ter plekke weg. “ehh…ja hoor.” Zei Sophie. Nou, kijk… zei hij, ik vroeg me af. Hij bloosde, of je… Vragend keek ze hem aan. Of je zaterdag met me uit wil. Vroeg hij. Ze werd zo rood als een tomaat en stamelde: “ehh. Ja hoor. Oké”. Maar toen sloeg de twijfel toe, als hij haar maar niet de oren van het hoofd ging vragen over Elise. Ten eerste krijgt ze dan vast ontzettend liefdesverdriet en is haar dag verpest en ten tweede is haar hele vrije dag dan naar de knoppen. Ze besloot het gewoon aan hem te vragen. “maar Jasper, vroeg ze. “ik heb geen zin in al jouw gezeur over hoe leuk Elise is oké? Ja, natuurlijk, maar daarom vroeg ik je toch niet mee, antwoordt Jasper. Hee, maar dan zie ik je zaterdag. Bye.” “o ja, zullen we in het park afspreken, bij de vijver om 14.00 uur?” vroeg Jasper.“Ja is goed, Doeg”. Zei ze. En weg was hij. Op dat moment kwam Elise de klas uit en zag Sophie naar de plek kijken waar Jasper net was verdwenen. “Hee, Hallo. Elise zwaaide met haar handen voor Sophie’s ogen. Sophie schrok op en keek haar aan. “Wat, vroeg ze. “Je ziet eruit alsof je net een huwelijksaanzoek is gedaan door je geliefde.” Antwoordde Elise. “Dat is ook zo,” riep Sophie uit. “Hij heeft me mee uit gevraagd!” voor zaterdag!” “Nee, riep Elise, dat meen je niet!” “Ja!” “Wat fijn voor je, en voor mij” zei Elise lachend, “ben ik ook van hem af” en samen liepen ze naar buiten.

Met de kriebels in haar buik liep Sophie naar de vijver in het park toe. Het is pas kwart voor twee, maar ze kon niet langer wachtten. Toen ze bij de vijver aankwam zag ze Jasper tot haar verbazing al zitten. Ze liep naar hem toe en hij draaide zich om. ”Heey! Zei hij. “kom naast me zitten” en hij klopte op de lege plek naast zich. Verlegen ging Sophie naast hem zitten. ”Sophie, luister.” Zei hij en hij draaide zich om en keek in haar ogen. Sophie wist niet wat ze moest zeggen en besloot om maar gewoon te zwijgen en te luisteren. “Dat hele gedoe met Elise, dat had maar één reden.” Gespannen luisterde Sophie naar wat hij ging zeggen. “het was de bedoeling om jou jaloers te maken, om te kijken of je jaloers werd als ik deed alsof ik op Elise was.” Zei hij en hij bloosde een beetje. Een ontzettend blij, onbeschrijfbaar gelukkig gevoel maakte zich van Sophie meester. Hij vond haar ook leuk! Hij was ook verliefd op haar! Toch moest ze het hem vragen. “dus… je bent ook verliefd op mij?” Vroeg ze. “Ja,” zei hij. Hij keek haar diep in de ogen en glimlachte naar haar. Hun gezichten kwamen steeds dichter bij elkaar, ze kon zijn adem voelen. En toen raakten hun lippen elkaar. Zijn lippen waren zacht en smaakten lekker. Sophie wist niet hoe lang ze daar hebben zitten zoenen. Misschien wel een halfuur. Toen ze eindelijk op keken was ze diep gelukkig. Jasper fluisterde: “Ik houd van je”, Sophie. “Ik ook van jou, zei Sophie. En ze wist dat haar nachtmerrie nooit meer terug zou komen.

Einde…

Aantal keer bekeken: 2446
Waardering: 7.17 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 58 bezoekers online