Lees het verhaaltje: Skivakantie op verhalenlezen.

Skivakantie.

U leest om dit moment het verhaal Skivakantie gepost door Lynn. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Lynn
Gepost op: 2011-3-23

Verhaal:

Skivakantie
6:00h 's morgens, tijd om op te staan want binnen een uurtje vertrek ik met school op skivakantie. Ik kijk er naar uit, samen met mijn drie beste vriendinnen Claire, Anne en Rachel in de bergen. We gaan naar dezelfde plaats als vorig jaar, ook de kamer verdeling is al gebeurt, of eerder de blokhut verdeling. Ik lig uiteraard met Claire, Anne en Rachel in een hut ook Lotta en Karen liggen bij ons, alleen ik dat wat minder leuk. Het zijn namelijk heel brave en saaie meisjes. Vorig jaar kwamen Arnaud, Claire's vriendje, Wannes, Anthony en Jonas 's nachts bij ons op bezoek, ze brachten dan drank, sigaretten en kaarten mee. Het was elke nacht feest. Dat zal dit jaar niet meer zo zijn, Lotta en Karen hebben ons al gevraagd of wij 's nachts stil konden zijn, want ze hebben hun slaap nodig om goed te kunnen boarden, de seuten. En in de hut van the boys zal het ook niet gaan, die ligt namelijk net naast die van de monitoren.

7:25h, heowel de bus om zeven uur zou vertrekken staan we nog steeds stil op de speelplaats. De leerkrachten tellen iedereen op de bus, er missen nog twee leerlingen.
"Zou iemand Lina en Jonas hen eens kunnen bellen om te vragen waar ze zijn? Danku." verzoekt een van de leerkrachten door de microfoon vanvoor in de bus.
Net wanneer het meisje voor mij haar vriendin probeert te bellen komt er een auto aangereden. Iedereen kijkt nieuwsgierig op, om te kijken wie van de twee laatkomers uit de auto komt gestapt. Het is Lina. Het meisje voor mij steekt haar gsm terug weg en doet teken aan haar vriendin naast haar te komen zitten. Rachel zit naast mij, ze kijkt me met een bezorgd gezicht aan.
"Hopelijk komt Jonas snel, het zou spijtig zijn moest hij niet mee kunnen." zegt ze.
Ik kijk door het raam naar buiten, de zon begint stilaan op te komen. Ik denk aan de leuke nachten die we vorig jaar beleefden, met onze zelf uitgevonden drankspelletjes, en de heerlijke Passoa die de jongens naar onze hut mee smokkelden, ik denk aan hoe Jonas me op een zatte nacht kuste en we er de volgende morgen door onze vrienden moesten achter komen. Het was de tijd van mijn leven, dit jaar moet het minstens zo leuk worden, en daar zullen we voor zorgen. Maar dat kan n iet zonder Jonas. Rachel schud me uit mijn gedachten.
"Hij is daar!" roept ze.
Ik begin vanzelf te glimlachen en zwaai naar hem uit het raam. Met zijn trekzak op zijn rug komt hij de bus binnen. Hij neemt de micro uit de handen van een leerkracht en roept:
"Ik ben er, niemand hoeft zich zorgen te maken om mij!"
De hele bus begint te lachen.
"Zo kennen we hem." zegt rachel.
Eindelijk kunnen we vertrekken.
Goodbye Belgium!

10:30h. Hello Austria!
Met slaapogen en warrig haar stappen we de bus uit. Met veel geduw en getrek worden de valiezen en rugzakken uit de laadruimte van de bus gehaald. Ik, Anne en rachel zijn slim geweest, we hebben trekrugzak mee, zo kunnen we gemakkelijk door de sneeuw naar onze hut. Claire was minder slim, zij dacht met haar trolley door de sneeuw te rijden. Gelukkig heeft ze een sterk vriendje, Arnaud, die haar helpt dragen. In de blokhut komen de herinneringen van vorig jaar weer boven, ze zien er nog net hetzelfde uit. Alleen zitten Lotta en Karen hun bed op te maken, het beeld om deze hut met hen te delen verpest mijn leuke gedachten aan vorig jaar. Mevrouw Segers komt de hut binnen.
"Als jullie zijn uitgepakt kunnen jullie in de eethut nog een warme chocomelk krijgen, daarna is het tijd om te gaan slapen want er staat jullie nog een zware week te wachten."
Ze gaat weer naar buiten. Samen met Claire, Anne en Rachel ga ik naar de eethut. Arnaud, Wannes, Anthony en Jonas zitte ook al aan een tafeltje met een beker chocomelk in hun handen. ze doen teken om bij hen te komen zitten; We halen een kopje en gaan bij de jongens aan tafel zitten.
"En, wat is het plan voor vanacht?" vraagt Claire die Arnauds handen vast houd.
"Wij gaan seffens naar het drop voor drank, we hebben al een super goed plan verzonnen om weg te sluipen." vertelt Anthony.
"Wij zullen deze nacht naar jullie hut komen dan." zegt Wannes.
"Euh, Lotta en Karen slapen bij ons in de hut, remember." zegt Anne.
"Ah ja, fuck. Ma seg, was er vorig jaar geen schuur in het bos achter de hutten?"
"Ja, ik weet waar die is! Ik ben daar toen vorig jaar me Claire naartoe gegaan." vertelt Arnaud.
"Oke, komen jullie ons deze nacht dan halen om naar die schuur te gaan?" vraag ik.
"Ja, da's goe." zegt Jonas en hij drinkt een geut van zijn beker.

2:00h 's nachts, er wordt op de deur van de hut geklopt. We kijken op en trekken onze stapschoenen en een dikke pul aan. Rachel kijkt of Lotta en Karen nog slapen en opent dan de deur voor de jongens.
"Hallo..!"komt Wannes binnen.
"shhhhhht." fluisteren we in koor.
"Sorry." fluistert hij terug.
We gaan met z'n allen naar buiten richting het bos. De jongens hebben zaklampen op hun hoofd, gelukkig want in het bos zie je geen steek. Claire houdt zich stevig aan Arnaud vast om niet over takken te vallen. Anthony stapt naast mij en schijnt met zijn zaklamp op de grond. Wannes die achter hem loopt roept op hem waardoor hij omkijkt en ik niet meer zie waar ik stap. Ik struikel over een tak. Wannes lach terwijl Anthony geschrikt omkijkt.
"Sorry." zegt hij hij met een hoog stemmetje.
Jonas helpt me recht, ook hij heeft een zaklamp op zijn hoofd en schijnt ermee op de grond. Hij houdt zijn arm over mijn schouder, ik voel me veilig voor takken en het voelt ook nog eens lekker warm aan. Arnaud en Claire lopen voorop, zij zijn vorig jaar ook al naar de hut geweest en weten de weg nog. . Na een lange koude wandeling komen we eindelijk bij de schuur aan, binnen ligt overal stro en er hangt ook lamp op. De jongens zetten zich meteen in het stro en hallen verschillende flessen drank uit hun zakken en onder hun pul vandaan.
“Wauw, zoveel! Hoe doen jullie het toch?” vraagt Anne.
“Tja, het zullen onze charmes zijn he.” Zegt Wannes.
Ze hebben minstens tien flessen mee, onder andere rum, Pisang, Martini Fiero en nog meer. Arnaud opent de eerste fles Fiero en geeft hem aan Claire, ze drinkt er een flinke teug van en zet zich bij Arnaud in het stro. Ook ik, Anne en Claire zetten ons in het stro. Wannes geeft me een flesje cola en de fles rum. Ik maak voor hem en voor mezelf de perfecte cocarum, hij proost met zijn flesje tegen het mijne.
“Aandacht, aandacht!” Anthony gromt even en gaat dan verder, “weet er iemand nog een goei mop?”
“Ik,” zegt Wannes en hij zet zich recht.
“Een man gaat naar de dokter omdat hij zich zorgen maakt over zijn lul, want die ziet oranje. De dokter vraagt wat hij van werk doet en de man antwoord dat hij geen werk heeft maar thuis zit,” Wannes lacht zichzelf te pletter, “ma ik kan hem ni zo goe vertellen..”
“vertel verder!” zegt Arnaud zagerig.
“Oke, dus de dokter vraagt wat hij dan thuis doet, en de man antwoord: ‘porno kijken en paprika chips eten!”
Wannes gaat liggen van het lachen, ook Anthony en Jonas lachen zich krom.
“Okee,” zegt Arnaud, “Weet er iemand misschien een griezelverhaal?”
“Ja, ik weet er nog een goei.” Zegt Anthony en hij schijnt met zijn zaklamp in zijn gezicht.
Jonas zet zich dicht tegen me aan en ik leg me in zijn armen.

Wordt vervolgd..

Aantal keer bekeken: 6177
Waardering: 6.67 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 120 bezoekers online