Lees het verhaaltje: Stem in het niets op verhalenlezen.

Stem in het niets.

U leest om dit moment het verhaal Stem in het niets gepost door Lonneke Josephina Rauch . Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: Lonneke Josephina Rauch
Gepost op: 2006-5-5

Verhaal:

Stem in het niets
Zorgeloos liep hij over straat. Bijna tien. Het was erg koud maar dat maakte hem niet uit. Hij deed zijn jas nog wat hoger dicht en streek door zijn lichtblonde haar. Vele zeiden dat hij er als een engeltje uitzag met zijn blonde haar en blauwe ogen. De jongen, die Nick heette was niet alleen qua uiterlijk net een engeltje hij was ook net zo aardig en lief. Hij was samen met zijn moeder in de stad want hij mocht een cadeautje uitzoeken, niet te duur natuurlijk. Het sneeuwde en zo nu en dan opende hij zijn mond om er wat sneeuwvlokjes in op te vangen. Hij liep hand in hand met zijn moeder. Het duurde nog Ã©Ã©n minuutje tot het precieze tijdstip waarop hij tien jaar geleden was geboren, maar ook het tijdstip waarop het allemaal zal beginnen.

Stil zat hij aan tafel, die vreselijke man. Die vreselijke man die zijn zoon haatte. Die man die niet eens de moeite nam om een kaartje sturen. Die man zat daar. Roerloos, stil, denkend. Denkend aan wat ze aan het doen zouden zijn, die twee. Hij was kwaad, kwaad op die trut dat ze een kind had gebaard dat waarschijnlijk niet eens van hem was. Met zijn lichte haar, die Nick. Hij zelf had zwart haar en zijn vrouw donkerbruin. Het kon niet van hem zijn. Hij was niet eens gekomen bij de bevalling. Hij had wel belangrijkere dingen aan zijn hoofd. Zoals die geweldige cokedeal waar hij dit huis van heeft kunnen kopen. Voor hun nog wel, die ondankbare schooiers. Niks had hij aan ze! Dit is wat die vreselijke man dacht. Maar wat hij niet wist is dat Nick spoedig drastisch zal veranderen, misschien zal hij dan wel tevreden zijn.

Hallo Nick. Nee ik ben niet daar en ook niet daar. Ik ben hier in je hoofd, je kan me niet zien. OkÃ©, luister naar me. Ren weg van je moeder zo hard als je kan en ik zal je geen pijn doen. Nee? Wil je dat niet? OkÃ©, zoals jij het wilt

Op dat moment schoot er een vreselijke stekende pijn door Nick heen. Hij kneep hard in zijn moeders hand die hem verbaasd aankeek. Hij gebaarde dat er niets was. Hij voelde zich erg misselijk en duizelig en hij had nog hoofdpijn.

Dat deed pijn hÃ¨? Ik kan nog veel meer hoor. Ren! Satanskind ren!

Zo snel als hij kon rende Nick weg van zijn moeder. Hij hoorde haar nog roepen. â€œNick! Wat is er? Kom terug!â€?. Maar Nick wilde die pijn niet nog eens ondervinden, hij had geen keus. Hij rende door mensenmenigte heen totdat hij zich tegen een stenen muur liet vallen.

Was dat nou zo moeilijk? Je moeder is vast ongerust hÃ¨? Dat maakt nu even niet uit. We moeten nog even kennismaken. Ik ben Chippy en ik ken jou naam al want ik ben er je hele leven al geweest. Ik heb meegemaakt hoe je bent opgegroeid en ik wachtte mijn kans af. Nu heb ik hem gegrepen want nu kan ik je leven nog eens goed vergallen, ha, ha, ha, ha, ha. Waarom huil je? Ben je bang? Ja? Niet bang genoeg. Je luistert vanaf nu naar alles wat ik zeg en doet alles wat ik zeg, begrepen? Mooi zo! Er zijn ten eerste een paar kleine dingetjes die je moet veranderen. Met dat haar bijvoorbeeld lijk je net een engeltje en dat ben je niet! Je bent een satanskind. Het moet rood.

Nick snikte en keek op van zijn handen. Hij zat bij een kerk. Hij dacht na over wat hij gehoord had. Wie was dat en waarom noemde hij hem een satanskind? Wat is een satans kind? De persoon maakte hem bang. En de pijn die hij hem gaf was echt ondraaglijk. Bang vroeg hij zich af wat Chippy hem allemaal zal laten doen. Hij begon weer te huilen. Toen hoorde hij zijn naam. Zijn moeder kwam geschrokken naar hem toe rennen. Ze knielde bij hem neer. â€œWat is er aan de hand?â€? vroeg ze ongerust. Zeg dat het haar schuld is! Zachtjes herhaalde Nick wat hem opgedragen was. Zijn moeder keek hem niet begrijpend aan.

Aantal keer bekeken: 4445
Waardering: 5.30 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 221 bezoekers online