Lees het verhaaltje: Thijs op verhalenlezen.

Thijs.

U leest om dit moment het verhaal Thijs gepost door Sophia. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Sophia
Gepost op: 2010-12-9

Verhaal:

Thijs
HOOFDSTUK 1

Maandag, vijfde week na de zomervakantie, tien over half acht, tijd om naar de afgesproken plek te fietsen voor school. Ik wist dat er iets ging gebeuren, iets speciaals dat ik mijn leven lang niet zou vergeten. Iets wat ik nog nooit had meegemaakt, ik had wel vaker van dit soort voorgevoelen. Soms kwamen ze uit, de voorgevoelen, soms niet, ik was er niet blij mee. Ik voelde mezelf er anders door. Ik had ze veel liever niet dan wel. Ik besteedde er deze keer ook geen aandacht aan, maar de kramp in mijn buik, hield tot en met de pauze aan..

In de pauze voegde ik me bij mijn oude vriendin Shelly, vorig jaar zat ik bij haar in de klas en ik voelde me op een of andere manier beter bij haar. We gingen naar een paar jongens van haar klas. Thijs, Niels, een paar die ik en Shelly niet kende, en iemand van mijn eigen klas, Vince. Het was een gezellig groepje, vooral Thijs en Niels waren aardig. Telkens als ik naar Thijs keek nam de kramp in mijn buik aan. Voor mij nog een raar gevoel, voor anderen waarschijnlijk niet. Ik dacht dat er iets met Thijs was, dat hij pijn had of zo, of misschien wel heel verdrietig.
Iets was er aan de hand met die jongen. Wat ik niet in de gaten had, was dat ik steeds meer om die gevoelens ging geven, ik moest gewoon weten wat er aan de hand was met hem. Ik ging me aan hem binden, ging steeds meer van hem houden, tot ik erachter kwam dat niet hij degene was waar iets mis mee was, er was met niemand iets mis. Ik was verliefd op hem.

Twee weken later

School was voor mij nog nooit zo leuk geweest, ik ging me opmaken en leuke kleren aan doen, in plaats van die slobbers die ik meestal aanhad. Vrijdag, vrijdag is het schoolfeest. Ik had niet het gevoel dat er iets ging gebeuren, maar ik wilde het wel.

In de pauze ging het er zoals normaal aan toe, hij klierde mij en begon me te kietelen, en ik kietelde en duwde en stoeide met hem, tot we beide niet meer konden… Niels en Nick, iemand van mijn klas, beweerde dat Thijs had gezegd dat hij mij leuk vind, dat hij dat toegegeven had. Toen ik aan Thijs vroeg of dat waar was, wat ik natuurlijk doodgraag wilde, begon hij rood te worden en riep Niels. Na wat vriendelijke klappen stond ik er nog steeds een beetje verslagen bij. Ik herstelde zo snel als ik kon, gelukkig had Thijs het niet goed opgemerkt, tenminste, dat zei mijn gevoel. En in dit geval, vertrouwde ik mezelf.

Elke pauze werd leuker en leuker totdat Thijs zo irriterend deed dat ik zijn rugzak afpakte en in de prullenbak stopte. Een paar seconden later ging de bel. Ik holde snel weg, want ik moest naar het andere gebouw, en liet Thijs beduusd, lachend, maar toch ook een beetje kwaad achter. Ik stuurde hem onder de les snel een smsje:

Aan: Thijs 13.26
Van: Sophia

Sorry spijt me heel erg… :)
Xx

Meteen
stuurde ik er een smsje achteraan:

Aan: Thijs 13.29
Van: Sophia

Ps. Dat meen ik XD

Ik had verzorging en moest gaan koken, ondertussen wachtte ik op een smsje van Thijs…

Aan: Sophia 13.30
Van: Thijs

Ja en ik stop jou
dadelijk in de prullenbak kleine

---

Aan: Thijs 14.17
Van: Sophia

Neeeeee!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Niet doen, …

Hij stuurde hierna niks meer terug, wat ik best jammer vond, ik hoopte er de hele les op, zodra mijn telefoon zou gaan trillen zou ik hem te voorschijn halen. Maar nee, geen smsje, geen mailtje, niks. Helemaal NIKS.

Ik schaamde mij kapot, want achteraf had ik hem beter een smsje kunnen terugsturen waarin iets grappigs terug stond. Ik voelde me vreselijk, en mijn ziel scheurde. Ik kon er niet tegen en begon smsjes te sturen waarin ik mij verontschuldigde. Weer stuurde hij niks terug. Ik dacht dat hij het me nooit meer zou vergeven.

Al lang verheugde ik me erop, dat ik samen met Thijs, Shelly, Niels, Sandra en Romy naar de bioscoop zou gaan. Ik had ook verschrikkelijk veel zin in het schoolfeest, dat was de laatste dag voor de vakantie, en vast de laatste keer in tien dagen dat ik Thijs zou zien, maar dit veranderde! Hij ging definitief mee naar de bioscoop!!!

De dag daarop, was ik stik zenuwachtig voor de pauze, ik ging niet bij hem staan. Ik ging bij mijn oude vrienden staan, hij stond daar wel in de buurt dus ik kon hem in de gaten houden. Ik wist dat hij ging toeslaan! En ja hoor, daar kwam hij, ineens veranderden mijn zenuwen in nog meer liefde voor hem, hoe hij daar aan kwam lopen.. Ik klemde me vast aan Shelly, twee mensen zijn immers zwaarder dan één en ik ben al super licht, en klein. Ik riep dat hij het niet moest wagen om mij aan te raken, met een lach op mijn gezicht. Ik moest mijn best doen om niet in de weg te staan. Dit draaide uit op een heel, heel leuk
gevecht.

De jongens aan de kant begonnen te fluiten toen hij op mij afliep, en mijn beste vriend, Pepijn, keek mij verbaast aan, ik keek lachend terug, gaf hem een knipoog en draaide me weer naar Thijs, vanaf mijn ooghoek zag ik dat Pepijn terug knipoogde. Toen gebeurde er iets wat ik nooit had verwacht, Thijs kwam voor me staan en knuffelde mij helemaal plat! Omdat ik dit niet verwacht had, stond ik stijf van schrik, maar daarom deed hij het juist, hij begon me mee te slepen naar de prullenbak. Ik deed wat ik kon, maar hij had me al in de houdgreep. Eenmaal bij de prullenbak aangekomen gooide hij mijn tas erin. Grote opluchting voor mij natuurlijk, en zijn vrienden moesten lachen. Ik kon dit natuurlijk niet op mij laten zitten en gaf Thijs een vriendschappelijke klap op zijn rug.

HOOFDSTUK 2

SHIT, ik had een groot probleem, want ik was mijn Franse boeken vergeten. Ik zocht mensen die ik kende, en probeerde aan een Frans boek te komen maar bijna iedereen had hetzelfde uur Frans als ik. Jeroen, een jongen die al een halfjaar verliefd op mij was, zag het, en wilde weten wanneer ik het nodig had. Ik was opgelucht want de pauze duurde nog maar een kwartier, en ik moest nog eten, ik stikte van de honger. Toen we erachter kwamen dat hij hetzelfde uur Frans had, kwam ik Shelly tegen.

Ey Sophia!
Ja?
Thijs vraagt naar je!!! Enneh zei Shelly nog snel; ik meld me ziek, ik voel me niet goed..
Oh, Mijn, God, SERIEUS??? Ik schreeuwde het bijna van geluk, omdat ik dacht dat ik het helemaal verpest had. Dat Shelly nog zei dat ze ziek naar huis ging, hoorde ik bijna niet.

Jeroen keek me alleen niet zo blij aan, en opeens voelde ik wat hij voelde, ik voelde hoe zijn ziel ontplofte, hij kreeg overal pijn in zijn lichaam, terwijl ik me steeds blijer begon te voelen. Shelly gaf ik een knipoog, zei beterschap en liep weg, riep nog een snel bedankje naar Jeroen, en rende zowat naar de stamplaats.

Hee Thijs, Shelly zei dat ik moest komen? Oh, ja… langzaam werd hij rood. Waarvoor dan? En trouwens, ik heb voor het derde uur Franse boeken nodig, mag ik die van jou lenen? Ik keek hierbij smekend, ik had nog maar tien minuten.

Uhm, ja hoor, tuurlijk! Loop even mee naar mijn kluisje dan. Maar wat ik wilde zeggen, is dat ik niet mee kan naar de bios. Enneh, daarom wilde ik vragen of je samen met mij naar het schoolfeest wilde?
Ja, tuurlijk lijkt me gezellig. Maar als wat, als een gewone vriendin of als JE
vriendin? Als allebei, zei hij zacht. Als je dat oké vind tenminste. Lachend, en met een verliefde blik in mijn ogen keek ik hem aan, toen drong ik door zijn harde buitenkant en zag echte liefde in zijn ogen. Hoe kon je hier nou nee tegen zeggen? Ja.. Dat vind ik oké, antwoordde ik zacht. Oké, zie ik je dan op het schoolfeest of zal ik je op komen halen?
Ik zie je wel op het schoolfeest.
Hij sloeg zijn arm om me heen, pakte zijn Franse boeken, stopte ze bij mij in de tas en liep terug naar zijn vrienden, die inmiddels allemaal naar buiten waren gelopen. Nog steeds met zijn arm om mij heen, liepen we langs Jeroen naar buiten. Ik voelde een pijnscheut, en daarna het verlangen om te huilen. Weer voelde ik wat Jeroen voelde. Thijs zag dat ik tranen in mijn ogen had staan, wat is er? Vroeg hij, en hij veegde een traan die wegglipte, van mijn gezicht. Niks, antwoordde ik vrolijk, zodra ik weer buiten vijftien meter van Jeroen was. Net zo snel als ze gekomen waren, verdwenen de tranen weer, en liepen we naar buiten naar zijn vrienden. Ik liep snel even naar Pepijn om te zeggen dat ik na school niet mee fietste, omdat ik met Thijs mee fietste. Teleurgesteld keek hij me aan. En alweer voelde ik de pijn die ik bij Jeroen had gevoeld. Geschrokken keek ik hem aan. Ik vroeg zacht, of hij dat erg vond.
Hij zei; ja, ja dat vind ik erg. Maar je weet niet waarom, en dat zal altijd geheim blijven. Toen bedacht ik me dat Pepijn het nog steeds niet wist van mijn gave. Ik zei dat hij maar even mee moest lopen. Langzaam vertelde ik hem het verhaal toen ik erachter kwam, dat het niet mijn eigen gevoelens waren die ik soms voelde, maar die van iemand anders, en als ik me er goed op focuste, wist van wie ze waren. Verschrikt keek hij me aan; dan weet je ook wat ik voor jou voel hè?
Ja, zei ik zacht, dat weet ik. Vind je het erg? Nee, zei hij wat harder, maar ik wil dat je weet dat ik wil dat je voor mij kiest. Niet voor... voor hem, daarbij trok hij een vies gezicht. Geschrokken door dat hij wat harder ging praten, keek ik naar hem.
Sorry, dat… dat had ik nooit mogen zeggen, hij keek me even aan, en liep toen snel weer terug naar zijn vrienden. Ik voelde dat hij liever alleen wilde zijn met zijn vrienden, dus ik liep naar Thijs, sloeg een arm om hem heen en drukte hem tegen me aan. Hij schoof zo op, dat aan de andere kant van de bank iemand eraf viel, en ik genoeg ruimte had om te zitten. Maar dat had ik niet zo snel moeten bedenken, degene die van de bank was afgeduwd werd boos, en duwde hard terug, waardoor ik bijna op de grond belande. Het was Thijs die me opving en me scheef op zijn schoot zette, geweldig dacht ik, nu weet hij ook nog is dat ik niet zo licht was als dat anderen altijd beweerden.

Ik legde mijn hoofd op zijn schouder en weer voelde ik pijn, deze keer heviger dan de andere keer. Ik concentreerde me, en ik zag in mijn hoofd dat Pepijn maar óók Jeroen aan kwamen lopen. Ik voelde dat de pijn van Pepijn minder hevig was dan die van Jeroen, Pepijn probeerde zeker rekening te houden met me te houden, toen hij zag dat ik in elkaar kromp van pijn. Thijs aaide geruststellend over mijn rug, en trok met tegen zijn borst aan, alsof hij wist waarom ik pijn had, en keek de jongens woedend aan.
Rustig Thijs, fluisterde ik. Ik zal wel even met ze praten als ze dat nodig vinden. Maar Pepijn en Jeroen kwamen alleen maar om te blijven staan, en met elkaar te kletsen. Niet om iets tegen mij te zeggen. Toen ik Jeroen zijn rare blik zag, wist ik dat hij het wist, en dat ze hier niet voor niets stonden. Ze deden het, om mij te laten voelen welke pijn ZIJ voelde.

Toen ging de bel en was ik van ze verlost. Pepijn zei nog snel: ik wacht op je bij de drie palen. En weg was hij, ik wist, dat hij daar zou blijven staan, totdat hij mij zag wegfietsen met Thijs. Hij zou gekwetst naar huis fietsen, en ik zou een enorme steek voelen in mijn buik, omdat ik mijn beste vriend een soort van in de steek had gelaten.

Tussenuren, drie saaie, lange tussenuren. Daarna weer pauze, dan nog twee uur en dan naar huis. Deze dag had ik altijd acht uur. Voor dat ik iets met Thijs had, de meest verschrikkelijke dag van allemaal, nu niet meer. Twee van de drie tussenuren die ik die dag had, had ik samen met Thijs. De andere had ik met Pepijn en Jeroen.

Thijs riep ik vrolijk, toen ik hem aan zag komen.
Zo snel als hij kon, maar ook weer niet te snel omdat hij niet ‘wuppig’ wilde zijn, liep hij naar me toe.Eindelijk, zuchtte ik, ik had nu iemand om me mee te vermaken. Jeroen was geen prater, en Pepijn was chagrijnig omdat ik hem gezegd had met Thijs mee te fietsen. Dat was een hele omweg, en om nou de hele tijd naar ons te kijken had hij geen zin in.

De hele terugweg met Thijs was gezellig. De dag erna had ik bijna geen huiswerk. Dus ik was lekker vrij, vond ik. Ik bleef nog even bij Thijs op zijn kamer, in de hoop dat er iets gebeurde, maar toen dat niet het geval was, zei ik dat ik wegging. Hij liep voor me uit, totdat hij ineens bleef staan, ik lette niet op, ik was naar de schilderijen aan de muur aan het kijken, en botste tegen hem op. Op dat moment draaide hij zich om, en belandde ik met mijn lippen op de zijne. Dit, dit zou romantisch moeten zijn. Maar in plaats van hem te zoenen, deed ik verschrikt een stap naar achter! Niet te geloven, ik had zolang op dit moment gewacht, en als het gebeurt, doe ik een stap naar achter..!

Thijs hield nog een seconde of twee zijn ogen dicht, had toen in de gaten wat er gebeurde, en keek verschrikt op. Ik vroeg aan hem of het iets uitmaakte voor zijn ouders, tot mijn opluchting zei hij dat zijn ouders niet thuis zijn deze week.

Hij vroeg, of ik bij hem bleef logeren. Dat was voor mijn ouders raar genoeg geen probleem, en toen bedacht ik me, dat mijn ouders Thijs’ ouders kenden, ze hadden gelukkig genoeg vertrouwen in mij. Trouwens, ik was net dertien en had geen behoefte aan andere dingen, dan zoenen.

Toch had ik een probleem. Ik had niks bij, en mijn ouders hadden geen tijd om kleren te brengen. Twee dagen dezelfde kleren aan kon geen kwaad, bovendien had ik in mijn schooltas een schoon slipje zitten voor ‘noodgevallen’.

Maar waar moest ik in slapen?
Thijs vroeg of ik wilde douchen, ik knikte, maar met rode wangen vertelde ik, dat ik niks had om in te slapen. Hij lachte, en gooide een T-shirt van G-Star naar me toe, en vertelde dat ik dat wel als nachthemd kon gebruiken. Eenmaal in de badkamer aangekomen, rook ik aan het shirt, het rook heerlijk. Echt naar hem!
Zo snel als ik kon, douchte ik, om weer terug te kunnen naar zijn kamer. Toen ik terug kwam, was hij niet op zijn kamer… ik ging maar op zijn bed liggen om te wachten. Ik had mijn ogen dicht en probeerde me te concentreren op wat er die avond kon gaan gebeuren. Mijn visioenen kwamen meestal als ik rustig en ontspannen was. Maar deze keer voelde mijn hoofd leeg aan. Opeens voelde ik een lichte druk aan de zijkant van mijn lichaam.Geschrokken deed ik mijn ogen open en ik zag Thijs liggen, hij had ook al gedoucht. We moesten nog eten, we bestelden een pizza bij de pizzeria in het dorpje. Iedereen kende elkaar, dus toen ik open deed in mijn G-Star shirt dat half over mijn slipje viel, voelde ik de blik van de koerier. Snel bedankte ik hem, betaalde ik hem met het geld dat ik van Thijs had gekregen en sloot de deur. Net toen ik in de eetkamer kwam, hoorde ik een piep. Het was Thijs’ telefoon. Hij las het, smste met een bezorgd gezicht iets terug en ging verder met de tafel dekken. Ik wilde geen bemoeial zijn om te vragen wat er was, we hadden een geweldige avond. Toch bleef dat smsje in mijn geheugen hangen. Waarom zei hij niet wat er aan de hand was?

HOOFDSTUK 3

We wilden op tijd op school zijn. We hadden gisteren geen huiswerk meer gemaakt. Dus deden we het op school. Eenmaal op school aangekomen zag ik Shelly op een bankje zitten, met rode wangen. Ik dacht, of het is heeeeeeeeeel fout, of het is heeeeeeeeeel goed. Ik liep naar haar toe, Thijs liep snel naar binnen en keek Shelly geen moment aan, meestal zei hij wel hallo. Shelly wende ook nog eens haar hoofd beschaamd af, waardoorik een traan zag glinsteren in haar ooghoek. Ik dacht: dit is fout, heel fout.

-Hee Shelly
-Hoi Sophia
-Wat is er???
-Ik geloof dat ik een ehm, blauwtje heb gelopen bij iemand
-Bij wie dan??????????????????? Vroeg ik verbaasd. Want dat ze op iemand was wist ik niet! En wanneer heb je dat gevraagd? En hoe????
-Bij Thijs, gisteren, ik stuurde hem een smsje of hij iets met mij wilde… Maareh, ik dacht dat als jij naar school ging dat je van de andere kant af kwam?? En waarom fietste je met Thijs?
-Nou, toen jij ziek was, heeft hij mij mee gevraagd naar het schoolfeest... en toen fietste ik met hem mee naar huis, want we hadden geen huiswerk. Toen vroeghij of ik wilde blijven logeren. En dat mocht van mijn ouders.. ik geloof alleen dat ik niet in een logeerbed heb gelegen… Schamend keek ik naar Shelly, die nu nog roder werd en de tranen in haar ogen sprongen.
-Dus jij hebt wel iets met Thijs?
-Ik sloeg snel mijn ogen neer en zei; ik geloof van wel, ja…
Shelly liep snel naar de aula.

Ik voelde me niet goed. Wat als Thijs tussen mij en Shelly zou komen staan!
Ik wist dat Shelly geen ‘echte’ vriendin was. Ik had haar ook niet echt nodig. In mijn gedachte koos ik voor Thijs als ik zou moeten gaan kiezen.

Met een even rood hoofd als Shelly eerder ging ik naar de aula, om nog een klein half uurtje huiswerk te maken. Misschien samen met Thijs als dat ging.

Thijs zag ik niet zitten dus ging ik maar aan een picknick-tafel zitten om huiswerk te maken. Shelly schoof bij me aan en vertelde dat ze even naar de wc was geweest. Ik zag haar rode ogen waaruit ik opmaakte dat ze had gehuild. Ik ging maar snel aan het werk.

Ineens voelde
ik twee warme handen voor mijn ogen. Ik schrok me kapot. Ik haalde ze weg en keek naar Shelly. Die keek verschrikt en met een rood gezicht strak voor zich uit. Het moest Thijs wel zijn…
Blij keek ik achterom, en ja hoor, het was Thijs. Dus je weet het al, zei hij, toen hij Shelly zag. Het was meer een bevestiging dan een vraag.
Jep, knikte
ik. Snap jij trouwens iets van Wiskunde?
Oh ja, hij knikte dat ik moest opschuiven en begon het me uit te leggen. Shelly zuchtte…
Ik knikte haar bemoedigend toe, alsof ik wist dat ze iets ging zeggen.

- Thijs?
- Ja? Hij
keek haar aan.
- Waarom zei
je eigenlijk nee? Ik bedoel, als je niks met Sophia had gehad. Had je dan ja gezegd???
- Uhm, Thijs
keek haar met grote ogen aan.
- Nou?
- tsja, dat weet ik niet hoor, ik denk er wel over. En met zijn mooie betoverend achtige ogen keek hij haar aan.
Ik dacht; niet jaloers worden!
Uit het niets fluisterde hij; jij bent en blijft het leukste, knapste en liefste meisje..!

HOOFDSTUK 4

Ze ging samen met Romy, haar nieuwe vriendin, na de ruzie met Shelly om Thijs, naar het schoolfeest. Ze vertelde tegen Romy dat ze haar niet de hele avond bij haar zou zijn omdat Thijs zou komen. Sophia zuchtte, haar hele leven was in een korte tijd veranderd. Thijs erbij, Shelly weg, Romy en haar vriendengroepje erbij. En dan ook nog de drie pony’s die ze had. Die werden nu het bijna winter was meer door haar moeder verzorgd, maar ook omdat ze de meeste dagen met Thijs
mee ging naar huis en daar nog even bleef hangen.

Lekkere muziek, hijgde Romy in haar oor. Ze waren een half uur eerder gegaan dan dat ze met Thijs had afgesproken zodat ze nog wat tijd samen hadden.

Ze stonden lekker te dansen en toen ze eenmaal aan het dansen waren, kwamen de jongens er op af, alsof ze magneten waren, jongensmagneten hadden hun vriendinnen voor de grap gezegd. Romy had mij verteld dat ze deze avond graag aan Tom zou willen besteden als ik met Thijs mee ging. Tom was een jongen uit de tweede die was blijven zitten. Hij was gigantisch lekker.

Mijn haar had ik handig in een hoge paardenstaart gedaan, ik wist dat dat niet zo ging zweten. De muziek was behoorlijk opzwetend. Toen ze er waren hadden ze zich meteen losgegooid op de muziek. Maar toen ze eenmaal twintig minuten hadden gedanst, besloten ze even af te koelen op de gang.

Sophia begon te denken aan haar eerste kus… van Thijs natuurlijk. Bijna had ze hem gehad, maar ze deed een stap terug van schrik. Wanneer zou het gebeuren? Vandaag?!?!?! Dat zou geweldig zijn.Voor zich zag ze zijn gezicht, ze sloot
haar ogen twee seconden en toen ze ze weer open deed zag ze tot haar grote schrik Thijs, dicht voor haar eigen hoofd. Ze keek naar zijn lippen deed haar mond een beetje open, ze keek hem recht in zijn ogen en ging speels met haar tong over haar tanden heen. Maar hij trok haar mee naar binnen, naar de dansvloer.

Sophia! Riep Romy
Ja? Vroeg ik.
Ik zie je op de dansvloer, met een knipoog erachteraan. Ik wist dat ze met Tom wilde dansen, en zoals ze er nu uit zag ging dat ook wel gebeuren.
Succes! Riep ik, en ik verdween de zaal in, meegetrokken door Thijs.

De muziek veranderde, werd rustig, totdat er een schuifelnummer kwam. Thijs trok zich naar me toe en ik legde mijn armen om hem heen met mijn hoofd op zijn schouder. Tot mijn verbazing zag ik Romy met Tom schuifelen. Met een glimlach keek ik even toe om me daarna weer op Thijs te concentreren. Zonder dat we het zelf echt beseften gingen we dichter naar elkaar toe, en schuifelden bij het podium waar de dj’s draaiden weg. Om wat meer naar achteren te gaan. Ik wist wat er ging gebeuren, Thijs wist wat er ging gebeuren. De zenuwen kriebelde in mijn buik, ik wist dat Thijs al eerder had gezoend. Ik niet. Hij was mijn eerste vriendje.

Ik voelde plotseling een muur tegen mijn rug, Thijs duwde me ertegen aan en keek me aan. Ik keek naar beneden, naar het puntje van mijn schoenen, het was half 12 en ik was behoorlijk moe door al het gedans. Hij tilde mijn kin op met zijn hand, even schoot het door mijn hoofd dat Thijs eigenlijk een romantische jongen, die door zijn harde buitenkant bijna niet te zien was.
Ik voelde zijn mond op de mijne, eerst zacht en kort, hij keek op. Hij zag dat mijn ogen nog gesloten waren en ik naar adem stond te happen. Voorzichtig drukte hij zij lippen op de mijne, eerst zacht maar de druk werd daarna ietsje groter. Ik voelde zijn mond open gaan en zijn tong tegen mijn lippen. Zachtjes opende ik mijn mond en beantwoordde zijn kus. Het was hemels. Ik zweefde boven mijzelf.

Lieve Thijs,
Als je dit toevallig leest, moet je weten dat iemand je echt heel leuk vind.
Kijk om je heen en je komt er achter wie...

Xx anoniem

Aantal keer bekeken: 4476
Waardering: 7.90 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 34 bezoekers online