Lees het verhaaltje: Untitled op verhalenlezen.

Untitled.

U leest om dit moment het verhaal Untitled gepost door verhaal voor school (ben gwn nieuwschierig wat ik er van mag verwachten). Dit verhaal is gepost in de categorie griezel verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar griezel verhalen?
Categorie: griezel verhalen
Gepost door: verhaal voor school (ben gwn nieuwschierig wat ik er van mag verwachten)
Gepost op: 2011-1-26

Verhaal:

Untitled
Kate wandelde alleen naar school vandaag. Het was een frisse ochtend en een dichte mist omhulde de omgeving.
Het bos aan de linker kant van de weg zag er uit als in een horror verhaal. Kale bomen die zachtjes heen en weer wiegden in een briesje. Die dichte mist die alles onduidelijk maakte hielp zo gezecht niet echt. Kate schopte tegen een steen aan.
Ze moest er niet aan denken hoe Tasha ondertussen met haar lange zwarte auto - nou... het had eigenlijk wel wat weg van een limo - stopte voor Jesse's deur. Sinds vorige dinsdag rijden ze samen naar school. Zij konden in die comfortabele zetel zitten en de chauffeur lekker al het werk laten doen terwijl ze gezellig wat bijkletsen. Er aan denken alleen maakte Kate al woedend.
Sinds pap, Kate en mam had verlaten kregen ze niets binnen behalve te-betalen rekeningen.
Hij was diegene die het brood verdiende en nu hij weg is probeert mam geld te verdienen door allerlij baandjes te doen. Ze is er bijna nooit thuis door. Ze trapte de steen weer verder.
Het is echt zo oneerlijk!
'Ik wou dat ik die Tasha kon laten afzien. Dat ze mijn pijn kon beleven!'
Een rilling schoot door haar heen. Ze schudde haar schouders en liep met haar handen in de zakken door.
Een uil rekte zijn vleugels en schoot er vandoor. Tasha keek de uil na. Het was een abnormaal grote uil en tegenwoordig zag je zoizo niet veel uilen meer. Ze wou verder stappen toen in de verte haar plots iets opviel.
Een schim... Zeker 2 meter hoog. De schim leek een mantel te dragen met een kap op. Ze wist het niet zeker maar ze dacht een sigaret te zien. Ze boog zich voorruit om de schim beter te zien maar ze zag hem niet meer. Ze moest zich dingen beginnen in te beelden. Een kreet van een uil klonk van langs achter. De uil moest een prooi te pakken gekregen hebben.
Ze draaide zich om. Er stond iemand vlak achter haar! Iemand die een uil vast had met een gebroken nek!
Ze wilde het op een lopen zetten maar merkte dat ze haar benen niet kon bewegen. Was is dit? Ik wil hier weg, dit voelt absoluut niet veilig!
De man gooide de uil weg en stak zijn hand uit naar Kate. 'Ga weg...' klaagde ze.
De man deed zijn kap af. Het was een man van in de 40, dat was duidelijk. Hij had een gerimpelt gezicht en een grote snor.
Een sigaret stak in zijn mond. De man deed Kate aan een circusbaas denken.
Er zat een grijns op het gezicht van de man. 'Ik heb jou wens gehoort meisje.' Zijn stem klonk onverwacht zoet en vriendelijk.
Als er iets niet bij deze man klopte dan was het dat wel. Ze had een zware, norse stem verwacht...
Kate stotterde, 'G.. ga weg.. Of i..ik...'
De man bulderde van het lachen. Lachte hij haar nou uit? Ze werd rood, zowal van schaamte als van woede.
'Luister meid. Ik ben hier om je een plezier te doen, alles wat je moet doen om je wens uit te laten komen is mijn hand schudden.' Zei de man plots heel serieus.
Nu Kate er aan dacht. De man had zijn hand al heel de tijd uitgestoken gehouden.
Ze glimlachte. Er was geen kans dat ze die vent de handen zou schudden. Ze wou er niet aan denken hoe lang het geleden moest zijn dat die man zijn handen had gewassen.
Ze keek de man aan. Hij had lichtblauwe ogen waarbij ze het gevoel had dat ze er in kon verdrinken. Heel even maar, leek het of de ogen geel werden.
Dat moest haar verbeelding zijn uitteraard. Niemand kan de kleur van zijn ogen veranderen. Niet zonder lenzen of opperatie toch.
'Nou? Ik wacht Kate.'
Haar handen bewogen langzaam naar de zijne. Wat is dit?! Nee! Dit wil ik niet! Stop! Stoute handen! Haar gedachten draaide op volle toeren.
De man zijn ogen waren nu echt wel geel. En... hoe wist hij haar naam?!
Dit moest een slechte droom zijn... het kan haast niet anders. Hoe kon dit nu gebeuren? Contact...
Ze voelde de hand van de man. De hand voelde koud aan. Alzof het niet eens leefde. Leefde deze man niet?
Duizende gedachten vloeide door haar hoofd, maar ze kon geen woord uitspreken.
Toen dook er plots een wind op. Haar kleren flapperde wild en haar boekentas vloog bijna weg. Ze moest moeite doen om hem niet te verliezen.
De wind berijkte zijn hoogtepunt en duwde Kate op haar knieën. Ze maakt een bolletje om zichzelf tegen de wind te beschermen.
Wacht... er was geen wind meer. Ze stond recht en keek om haar heen. Niets... Niemand... Zij was helemaal alleen in de nog donkere straat die naar school leidde.
Had ze alles ingebeeld? Dat kan toch niet! Daar was alles nog veel te vers in haar geheugen gekrast voor. Ze bekeek haar hand. Verschillende tekens versierde haar hele handpalm en gloeide zachtjes. Die waren er nog niet daarjuist! Wat gebeurt er toch allemaal...? ...

Aantal keer bekeken: 3042
Waardering: 7.08 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 82 bezoekers online