Lees het verhaaltje: Vergeten liefde op verhalenlezen.

Vergeten liefde.

U leest om dit moment het verhaal Vergeten liefde gepost door Amy den Hartog. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Amy den Hartog
Gepost op: 2006-9-19

Verhaal:

Vergeten liefde
De zon zakt langzaam weg in de zee, maar de felle kleur is nog niet vervaagt. Wolken verdrijven de warmte. Het water kabbelt aan het zand en verlaat het om daarna weer terug te komen. Ze voelt de koude spetters op haar voeten die langzaam wegzakken in het blubberige zand. Zo lang wacht ze al. Het zand kriebelt al niet meer tussen haar tenen.

Herinneringen komen naar boven als ze op deze plek staat. Ze voelt weer de vertrouwde armen om haar heen, de zachte kusjes die haar lichaam deed rillen. Ze glimlacht bij de gedachte ervan. Woorden die hij had gefluisterd terwijl hij haar haar achter haar oor stopte. Alles deed hij met zorg.

De zon is ondergegaan, net alsof de zee het heeft opgeslokt voor wat warmte in het koude water. Wolken komen nu overal vandaan en stapelen zich op. De zee wordt rustiger en laat nog wat schuim achter op het zand. De nacht nadert.
Ze voelt zich verlaten en toch heeft ze nog hoop. Hoop op de terug keer van haar eerste vlam. Zal hij ooit nog terug komen? Zou hij nu ook aan haar denken?
Vele vragen stormen door haar hoofd als een woeste storm die alles overhoop waait. Het enige wat overblijft is verwarring.

Ze snikt onhoorbaar. Hoe had hij dit haar kunnen aan doen? Na alles wat hij haar had beloofd.

â€œHier heb je 12 rode rozen. Als teken voor mijn liefde die ik voor jou voel. Maar de 12e roos is niet echt, het is van plastic. En als de laatste roos sterft, zal mijn liefde voor jou ook uitgebloeid zijn.â€?

Ze had gegiecheld toen hij dat had gezegd. En ze had ze alle 12 bewaart, in een mooie blauwe vaas. Stuk voor stuk waren ze verdort, behalve de laatste niet en die staat nog steeds op de vensterbank in de blauwe vaas.

Na die tijd had hij haar gebeld en gezegd dat hij geen tijd meer voor haar had. Ach, hij had het zo druk met school en zelfs voetbal moest hij opgeven. Ze had het geaccepteerd en hem sterkte gewenst. Sindsdien had ze niks meer van hem gehoord, helemaal niks. Haar berichten bleven onbeantwoord en brieven waren tevergeefs.

Tot op een dag een rode brief door de brievenbus kwam. Het was van hem. Hij zou haar voortaan ontmoeten op het strand, waar ze elkaar voor het eerst hadden ontmoet. Haar hart klopte sneller toen ze dat las. Ze wist het wel!

En nu staat ze hier voor de zoveelste keer. Afwachtend.

Een kille bries laat haar blouse opwaaien en haar haren golven. Rillingen lopen over haar huid en laten haar haartjes overeind staan als grassprieten die opeens uit de aarde groeien. Het enige wat ze hoort is het bewegende water voor haar neus. Ze doet haar ogen dicht. Hij zal komen, op een dag. Ze zal hem weer voelen.

Haar hoop is eindeloos net als de zee die zich voor haar uitstrekt.

Aantal keer bekeken: 5636
Waardering: 7.00 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 324 bezoekers online