Lees het verhaaltje: Vermoord op verhalenlezen.

Vermoord.

U leest om dit moment het verhaal Vermoord gepost door Linda Winthagen. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: Linda Winthagen
Gepost op: 2009-1-18

Verhaal:

Vermoord
Vermoeid stak hij de sleutel in het slot van de voordeur. Het was een lange dag geweest. ‘Hoe kan er op één dag nu zo veel misgaan?’ dacht hij, terwijl hij zijn huis binnenging. Hij had nog vanalles te doen, maar dat zou dan maar tot morgen moeten wachten. Terwijl hij de deur achter zich dicht deed, bedacht hij zich dat het wel erg stil was in huis. Hij had verwacht het keiharde ‘boem-boem’ van zijn dochters muziek te horen. Hij liep richting de trap. “Schat, ik ben thuis!” riep hij. Geen antwoord. Heel even dacht hij dat er misschien iets gebeurd was. Maar terwijl hij zijn blik door de hal en de woonkamer liet gaan, waren er geen sporen van braak te bekennen. Hij zuchtte. Wat stelde hij zich wel niet allemaal voor? Ze lag waarschijnlijk gewoon te slapen. Ja, natuurlijk. Ze had vast een vermoeiende dag achter de rug en is dus maar wat eerder gaan slapen. Hij zou haar niet wakker maken. In plaats daarvan hing hij zijn jas op de kapstok en liep langzaam naar de koelkast. Het zag ernaar uit dat hij nog even naar de winkel moest. Misschien wilde zijn dochter dat wel even doen. Hij had het immers nog erg druk. Hij vond iets om te knabbelen en liep al eten naar de woonkamer. Nog steeds die doodse stilte. Het zat hem niet helemaal lekker. Ook al wist hij dat zijn dochter gewoon sliep, en dat er verder niemand anders in huis was. Hij zou zo wel even bij haar gaan kijken, dacht hij, terwijl hij op de comfortabele bank neerplofte. Toen hij zat merkte hij pas hoe moe hij eigenlijk was. Hij gaapte breed terwijl hij de TV aanzette en begon te zappen. Niet interessant. Saai. Onzin. Niet leuk.. Al gezien… Langzaam zakte zijn hoofd op zijn schouder.

Bonk. Hij schrok wakker. Verwilderd keek hij om zich heen. Hoe lang had hij geslapen? 22.30 gaf zijn horloge aan. Een half uurtje dus. Hij merkte dat zijn rechterhand leeg was. Toen hij keek zag hij de afstandsbediening op de vloer liggen. Die was zeker net uit zijn hand gegleden. Een koude rilling liep ineens over zijn rug. Wat was het hier toch stil! Hij voelde zich er maar niet prettig bij. Zou zijn dochter nog steeds slapen? Ja, vast wel. Hijzelf was een lichte slaper, dus hij had haar anders vast en zeker gehoord. Misschien moest hij toch maar even bij haar gaan kijken. Hij stond op en liep naar de trap. “Ben je wakker, lieverd?” Nog steeds geen antwoord. Zachtjes liep hij de trap op, richting haar kamer. Het enige wat hij hoorde was het gedempte geluid van zijn voetstappen. Voorzichtig deed hij de slaapkamerdeur open. “Meisje..?” fluisterde hij. Het was stikdonker in de kamer. Hij zag nog net het silhouet van zijn dochter in haar bed. Zachtjes kwam hij dichterbij. Hij ging op de rand van haar bed zitten en ging met zijn hand door haar haar. Ze voelde merkwaardig koud. Zou ze soms ziek zijn? Vreemd, want vanmorgen was ze nog kiplekker. Hij rammelde zachtjes aan haar. “Meisje..?” fluisterde hij nogmaals, nu ietsje harder. Nog steeds geen reactie. Hij stond op en liep terug naar de deur. Na een paar seconden vond hij het lichtknopje. Nu kon hij tenminste zien. Hij keek weer naar zijn dochter, die zo lekker lacht te slapen,..en hij snakte naar adem. Zijn dochter lag weliswaar in haar bed, maar, besefte hij met een schok, haar ogen waren wijd open. Ze staarde hem aan met een nietsziende blik, nietsziende ogen. En hij stond daar maar, onbedwingbaar trillend. Het duurde even voordat het tot hem doordrong wat hij zag. Dit kon gewoon niet waar zijn! Dit was gewoon een nachtmerrie, en zo meteen zou hij wakker worden op de bank, doordat de afstandbediening uit zijn hand zou vallen. Langzaam liep hij terug naar zijn dochter, zich niet bewust van de geluiden die ineens vanuit de aangrenzende kamer klonken. Hij liet zich bij het bed op zijn knieën vallen en keek naar het bleke gezicht van zijn dochter. Nogmaals streek hij met zijn hand door haar haar. Daarom was ze dus zo koud. Ze was niet ziek. Tranen liepen geluidloos over zijn wangen. Ze was …
Weer een geluid, nu vanaf de overloop. Hij hoorde het niet eens. Net als de voetstappen die heel langzaam dichterbij kwamen. ‘Maar,’ dacht hij, ‘hoe dan?’ Ze was altijd zo gezond. Het kon geen natuurlijke dood zijn. Maar toen hij haar beter bekeek, zag hij ook nergens een spoor van bloed. Maar dat wilde toch niks zeggen? Hij keek nog eens goed, niet merkend dat de voetstappen gestopt waren. Niet merkend dat hij vanuit de deuropening werd aangestaard. Zijn oog viel op haar hals, die onder de rode striemen en blauwe plekken bleek te zitten. Gewurgd… Hij dwong zichzelf om op te staan. Hij moest iemand inlichten. Het gaf niet wie. Hij wilde weglopen, zijn mobieltje zoeken, maar zijn lichaam werkte niet mee. Hij bleef maar naar haar kijken. Zo zag hij niet dat de gedaante in de deuropening zijn pistool al op hem had gericht. Hij haalde diep adem, kneep zijn ogen dicht en hield zijn handen voor zijn ogen, zodat hij niet meer naar haar keek. Langzaam draaide hij zich om. Toen hij weer opkeek, keek hij recht in de loop van het pistool. “Hallo, pap.” Zei de gedaante alleen. En nog voor hij de kans had om te reageren, haalde de man de trekker over. Een brandende pijn sneed plotseling door hem heem. Hij hield zijn hand op de wond in zijn borst, terwijl hij op de grond zakte. Het leven voelde hij langzaam uit zich sijpelen, maar eigenlijk was het niet eens zo erg, dacht hij. Hij zou tenminste weer bij zijn dochter kunnen zijn. Nog één keer keek hij naar de gedaante, die lachte en zich omdraaide. Hij keek hoe haar vriendje rustig wegliep, en toen werd alles zwart voor zijn ogen...

Aantal keer bekeken: 3768
Waardering: 8.24 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 294 bezoekers online