Lees het verhaaltje: Verspilde liefde!! (Deel 1) op verhalenlezen.

Verspilde liefde!! (Deel 1).

U leest om dit moment het verhaal Verspilde liefde!! (Deel 1) gepost door Y.M.. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Y.M.
Gepost op: 2011-8-2

Verhaal:

Verspilde liefde!! (Deel 1)
VERSPILDE LIEFDE!!

-WOORD VOOR AF.

Ik heb veel domme dingen gedaan ,ik veel domme dingen gezegd. Ik ben gewoon een dom persoon! En jij zei dat, dat oké was, jij aanvaarde me zoals ik ben, en ik, ik ben een grote idioot om jou te laten vallen! Ik had de kans moeten grijpen toen ik die kreeg, maar ik was toen nog verliefd op 'hem'. Ik kan alleen maar hopen dat met dit te zeggen dat je, je realiseert dat niet alleen ik in fout ben maar ook jij! Na al die dingen die je voor me gedaan hebt begrijp ik die reactie maar dat betekent niet dat je niet op je taal moet letten uiteindelijk ben ik ook maar een gewoon mens. Mijn hart is niet van steen! Jo. jij stomme idioot jij slome duikelaar jij gestoorde flapuit, ...ik hou van je!

-HOOFDSTUK 1
(1 september)
08.30u

Ik heb altijd al een grote mond gehad, ik durf elke vreemde jongen aan te spreken en mijn gedacht tegen hem zeggen ik heb de gave om het vertrouwen te winnen van elke jongen! Maar dan gewoon als vriend, ik heb nog nooit ware liefde gevoeld, ik hield me daar niet mee bezig. En omdat ik niet graag praat over de liefde vonden de meisjes van mijn vorige school me me maar stom! Ik werd gepest en uitgesloten door hen. Ik maakte me daar niet dik in, ik had de jongens aan mijn kant. Maar uiteindelijk ben ik een meisje, en mijn hard is ook niet van steen! Er waren vaak momenten dat het de druppel was die de emmer liet vol lopen. Dan sprak de juf met de kinderen van mijn klas en moest ik mijn mening zeggen, ik werd dan een week vereerd omdat ik alles zo mooi kon zeggen omdat ik zo eerlijk kon praten en dat er geen enkele leugen in mijn verhaal zat zodat ik nog wat meer medelijden kon opwekken. Maar dat lukte alleen maar wanneer Lynn. ziek was, als Lynn. terugkwam dan sprak ze leugens, zei ze dat ik een vuile leugenaar ben. Wat haatte ik haar! Als Lynn. iets zei dan deden Jalaka. Rose. Rackel. Isa. en Willeke. mee en dan kon ik alleen maar terug naar de jongens, en was ik weer het buitenbeentje. Daarom ben ik hen ook dankbaar, ik denk dat het daar door ook is dat ik me bij jongens vertrouwder voel dan bij meisjes. En om hier nu te staan helemaal alleen tussen al die nieuwe eerste jaars zonder mijn oudere zus om me te supporteren voel ik me gevangen en opgesloten, mijn houding verraad niks, ik lijk te kalmte zelve, 'Vijf jaar toneel voor iets!' denk ik. Als ik om me heen kijk zie ik verschillende kinderen alleen staan. "Zou ik me bij één van hen toevoegen?" denk ik dan. Net als ik mijn zelfvertrouwen heb hervonden roept de directeur ons bijeen, de moed zinkt tot in mijn schoenen ik sluit me aan bij de bende en luister maar half naar wat ze te zeggen hebben, wanneer ze klaar zijn roepen ze de namen af van de kinderen in ASO en in welke klas ze zitten, ik wip zenuwachtig van het ene been op het andere. Ik mag dan wel goed zijn op het toneel en als ik buiten school de weg moet vragen of voor mijn nicht het moet aanvragen aan één of andere coole gozer, maar dit is school, school is anders! De directeur die we Meneer Me. moeten noemen roept de namen van de kinderen van TSO af, daar hoor ik bij! Denk ik meteen. Ik kijk zorgvuldig naar de kinderen die in rijen gaan staan voor in die klas te zitten, mijn oog valt op een blond harig meisje, ze is zenuwachtig en wipt van het ene been op het andere haar ogen schieten de speelplaats rond. "Zij lijkt me tof" denk ik. De directeur roept mijn naam, geheel verkeerd uitgesproken op dit soort moment veracht ik mijn naam. "Ciel(Mijn voornaam spreek je uit als Cjelle) Merin (Mijn naam spreek je uit als Merij)" herhaalt meneer Me. Ik stap naar voor zo koel mogelijk, ik hoor achter me iemand fluisteren: "Wat zou ik dolgraag zo zelfverzekerd zijn!" Ik lach binnensmonds en sluit me aan bij de groep. Mijn klastitularis is een kleintje, maar ik ben ook wel weer groot voor mijn leeftijd. We lopen het oude gebouw in naar onze klas, de klastitularis zegt dat we mogen kiezen waar dat we mogen zitten. Ik zie het blond harig meisje zenuwachtig de klas rondkijken ik zet achteraan de klas in een hoekje neer. Er zijn nog meer kinderen dat angstig rond zich kijken maar ik let net op hen, ik kijk het lokaal rond naar de kleuren van de muur ze zijn oranje, een walgelijke kleur vind ik! Het blondje en nog een jongens zijn de enigste dat nog recht staan. Ik kijk naar de lege plaats naast me en de lege plaats aan de andere kant van de klas, daar zit een dikke jongen met een miniatuur pokemon popje te spelen, en om de seconden krapt hij in zijn haar. Ik kijk terug naar het blonde meisje dat angstig om zich heen kijkt en dan naar de jongen een paar meters verder dan haar, hij is lelijk! Heeft een apen neusje een uitgeroke kop en dan nog maar te zwijgen over zijn kapsel, is dat eigenlijk wel een jongen? Aan zijn kleren te zien wel. Ik maak een gebaar naar het meisje ze kijkt me verbaast aan. Ik wijs naar de lege bank naast mij ze lacht dankbaar naar me en loopt naar de bank toe. De jongen volgt haar voorbeeld ik kijk hem geschrokken aan, nog voordat het meisje zich kan neerzetten is hij haar voor en zet zich naast me hij lach als een boer die kiespijn heeft naar me. "Hallo!" ik kijk verontschuldigend naar het meisje ze knikt alleen maar en zet zich naar de dikke jongen, hij kijkt op wanneer hij haar zit en schuift minsten drie centimeter van haar weg. Onze klastitularis stelt zichzelf voor als Mevr. Verschuren Ze zegt een paar van haar hobby's en nog wat gezever daarna vraagt ze aan de jongen vooraan hoe hij heet. Hij noemt Seppe houdt van tekenen blabla etc. Zijn buur moet exact hetzelfde doen en zo gaan we de hele klas rond. De dikzak noemt: Jef en het blonde meisje dat minder zenuwachtig is dan daarnet noemt Elena naast haar zit een meisje met veel krullen in haar, haar. Ze noemt Eli Ik kan ze moeilijk verstaan want de jongens naast mij wiebelt de hele tijd met zijn stoel. Ik word gek van hem! Uiteindelijk is het zijn beurt hij stelt zich zelf voor als: Bernard. En zijn hobby is mode ontwerpen, ik moet op mijn kaken bijten om niet in lachen uit te barsten. Geweldig zit ik naast een homo. Dan is het mijn beurt. "Ik ben Ciel Merin"
"Dat is een mooie naam" zegt Bernard. Ik heb zin om hem verrot te slaan niet alleen kan ik door hem geen vriendinnen worden met Elena, ik kijk hem vuil aan hij merkt het niet eens. Na dat iedereen is voorgesteld verteld Mervr. Verschuren nog wat over de uitstappen maar ik luister al niet meer ik kijk ongeduldig naar de klok vandaag is immers woensdag en dus maar een halve dag!

HOOFDSTUK 2
(3 spetember -mijn verjaardag-)
12.09u

In de refter hebben we vast tafels die ons worden aangewezen door onze klastitularis. Ik zit naast Elena ze is best wel tof voor mij zitten Dorien en Maya zij zijn al beste vriendinnen sinds de kleuterklas, ze hadden geluk dat ze in dezelfde klas zitten. Ik kijk naar het meisje dat naast Elena zit, ze eet met kleine hapjes van haar boterham en zelfs op de derde schooldag lijkt ze nog altijd wat zenuwachtig. "Ik heb chocolaatjes mee!" zeg ik enthousiast tegen ELena, Dorien en Maya. Ze kijken me vragend aan. "Ik ben jarig vandaag" leg ik uit, ze knikken begrijpend en ik haal de mini Marsjes en Snicker 's uit mijn brooddoos ik geef elk één. Daarna kijk ik naar het meisje dat nog altijd zenuwachtig rond zich kijkt ik geef haar een snicker "Hi, ik Ben Ciel!"
"Dank je, ik ben Lyla" antwoord ze. "Ik ben Elena" zegt Elena tegen Lyla, Maya en Dorien kijken nieuwsgierig mee. "Ik ben Maya en zij is Dorien!" Lyla knikt, het meisje dat naast haar zit kijkt nieuwsgierig over haar schouder mee, de andere meisjes die ook aan onze tafel zitten volgen haar voorbeeld. Maar praten daarna weer verder, zo te zien is Lyla niet interessant genoeg. "Welke richting volg jij?"
"BSO" antwoord ze.
"Wij TSO" zeg ik. De tweedejaars komen binnen zie ik ik kijk over Lyla haar schouders mee, een paar meters van mijn tafel zie ik mijn zus en haar klikje mijn zus is klein, blond en draagt een bril. Mensen vinden haar schattig en lief maar ze is alles behalve lief! Begrijp me niet verkeerd het is niet dat ik haar haat of zo en dat ik haar zwart probeer te maken, ze is juist aardig! Maar alleen tegen mij en haar vrienden zelfs mama moet er aan geloven. Ze heeft een grote mond en komt op voor haar mening. Mensen vergissen zich nog al snel in haar! Ze noemt Hope. Naast haar staat Mara dat is haar ABV ze is groter dan Hope, heeft donkerbruin haar en Lichtbruine ogen. EN naast Mara staat Jo ik heb hem nog maar één keer gezien en dat was vorig jaar op Hope 's verjaardag feestje, hij is een toffe gast! En bijlange na niet de lelijkste hij heeft zwart haar en grijsgroene ogen. "Kijk dat is mijn zus" ik wijs naar Hope, mijn nieuwe vriendinnen volgen mijn wijsvinger en kijken naar Hope. "Jullie lijken niet op elkaar!"
"Nee dat klopt ik lijk meer op mijn papa en zij meer op mama iedereen in ons huis lijkt op mama ik ben zowat het buitenbeentje!" lach ik. Ze knikken. "Ik heb thuis één broer!" zegt Dorien.
"IK heb er twee, i,k bedoel ik heb twee broers!" zegt Elena.
"Ik ben enig kind!" zegt Maya.
"Ik ook!" reageert Lyla.
"En ik heb Drie zussen, Hope zie je al en dan nog eens drie broers!" zeg ik opgewekt.
"Zoveel!?"
"Ja zoveel" lach ik. Ik kijk naar de lege tafel naast die van ons. "Zou mijn zus hier zitten?" vraag ik me hardop af. "Nee vast niet, de leraren kiezen onze plaatsten, weet je nog?" ik knik teleurgesteld. Gisteren hadden we ook maar een halve dag ook al was het donderdag, iets in verband met de klassenraad. Heel verwarrend want het schooljaar is nog maar net begonnen! Een groepje tweedejaars volgen de kantine mervrouw. Ze zetten zich neer naast onze tafel, ik ben teleur gesteld dat het niet mijn zus is at daar zit, maar dan valt mijn oog op 'hem' hij heeft bruin blond haar en donkerblauwe ogen, ik honderden vlinders in mijn buik fladderen, Elena volgt mijn blik. "Oooo Ciel is verliefd!" fluistert ze, ik schud snel mijn hoofd. "Echt niet!" piep ik en neem snel een hap uit mijn boterham. "Hey Benjamin!" ik draai me geschrokken om naar de andere tafel naast mij waar dat de andere helft van mijn klas zit, ik zie Eli zwaaien naar een jongen dat ook aan die tafel zit, hij zit vlak naast mijn mooie jongen! Benjamin kijkt op en zwaait terug naar Eli. "Hey Zusje!"
"Zusje!?" mompel ik geschrokken. Ik draai me om in mijn stoel. "Eli!" sis ik, ze kijkt me vragend aan. "ja?"
"Is dat jou broer?"
"Ja dus?"
"Wie is die jongen naast hem?"
"Geen idee, ik denk een klasgenoot zeker"
"Ach zo"
"Waarom?"
"Gewoon, zomaar" ik voel mijn wangen rood worden. "OMG! Ciel meen je dat? Heb jij een boontje voor die jongen naast mijn broer! Op de derde schooldag nog maar?!"
"Das ni waar!" mompel ik.
"Goed, goed, k de almachtige Eli zal straks vragen aan mn o zo geweldige flapdrol van een broer hoe dat de jonge naast hem noemt. Oké?"
"Thanks Eli ge zijt de max!"
"Op één voorwaarde!"
"t' was te mooi om waard te zijn" zucht ik.
"Ik wil drie Marsen!"
"als t' da mr is!" lach ik en geef haar snel drie marsen. "Thanks!" ze stopt de chocolaatjes in haar brooddoos.

Wanneer we de kantine mogen verlaten spurt Eli naar haar broer. Ze fluistert iets in zijn oor en haar broer antwoord daarop, ik kijk nieuwsgierig verstopt acht Elena 's rug mee. "Laten we buiten wachten, Eli komt wel"
"Ja zeker" zeg ik aarzelend en volg haar mee naar buiten. Buiten zetten we ons neer op een houten bankje, Lyla komt naast ons zitten. Ik vind het best wel leuk, op mijn vorige school werd ik gepest en uitgesloten door de meisjes en hier maak ik vanaf de eerste dag nieuwe vriendinnen. Eli en Kaat komen naar ons toe achter hen loopt Benjamin. Ze stoppen voor ons bankje en Benjamin kijkt me nieuwsgierig aan."Ben je het meisje dat verliefd is op Kirren?"
"Noemt hij Kirren?"
De blond harige jongens naast me of de rosse wie bedoel je eigenlijk?"
"Is Kirren de ros harige jongen?"
"Nee dat is James"
"Ah dan dan ja, ik ben voor Kirren!"
"De blond harige jongen?"
"Ja dat is toch Kirren hé?"
"Ja dat is Kirren!" mijn hoofd duizelt, wat een ingewikkeld gesprek. "Wow, jullie zouden goed bij elkaar passen!" zegt Eli.
"Echt!?" vraag ik enthousiast. Ze knikt. "Ja!"
"Ja maar dat gaat nooit gebeuren!"
"Grote broer jij mislukte blaag wat zei je daar?" sist Eli.
"Wel niet gemeen bedoeld, maar Kirren is zeer verlegen, vorig jaar is voor meer dan de helft van het schooljaar vriendloos geweest omdat hij te verlegen is om met iemand te praten!"
"En dan?" vraag ik.
"Wow Eli je had gelijk, zij deinst echt niet terug!"
"Hoe bedoel je?" vraag ik.
"Wel Eli had al gezegd dat ze jou geweldig vond omdat je voor niks terugdeinst!"
Kaat knikt en Eli ook. "Ik doe Toneel daar leren we dat soort dingen" antwoord ik bescheiden. Er word op Benjamin 's schouder geklopt en hij draait zich verbaast om. "Hi Ben! Alles goed!" ik kijk verbaast naar mijn zus. "Ken jij hem?" vraag ik, ze knikt. "Ben en ik zitten in dezelfde klas!"
"Ja vorig jaar en nu dit jaar ook!" vult Benjamin haar aan. Jo en Mara knikken. Ik schiet overeind "Maar dat betekent dat Kirren ook bij jou in de klas zit?!"
"Kirren?" vraagt Hope.
"Kirren ja je weet wel, die jongen dat altijd bij Maarten, Arne en Arno staat." zegt Mara, Hope denkt diep na. Jo kijkt me blij aan. "Ik ben zo blij dat je besloten heb om naar onze school te gaan!" ik knik.
"Oh die Kirren, is die ni gay?!"
"Homo?!" zeg ik geschrokken, Hope haalt haar schouders op. "Ja kdacht da toch telkens als er een meisje met hem praat dan deinst die altijd terug"
Jo lacht. "Hope,Hope toch nee hij is gewoon wat verlegen!" lacht hij. Opgelaten laat ik mijn schouders zakken."Waarom vraag je dat?" vraagt Jo. Ik haal verlegen mijn schouders op. "Omdat Ciel verliefd is Kirren!" zegt Elena enthousiast, Lyla knikt.
"Ach zo" mompelt Jo, iets zegt me dat die blik niet opgewekt is. Waarom is hij niet blij voor mij? Hope lijkt mijn gedachten te raden en maakt een hoofdgebaar dat ik haar moet volgen, ik knik en sta op. "Ik ben zo terug!" zeg ik tegen niemand in het bijzonder.
Hope loopt een eindje verder en draait zich daarna om. "Ciel, zeg niet tegen Jo wat dat ik je nu ga vertellen, doe alsof je niks weet! Verzin maar iets als ze willen weten wat dat ik nu tegen je zeg!"
"Wat bedoel je, ik kan niet meer volgen"
"Jo is verliefd op jou! Sinds vorig jaar toen hij je op lijn feestje zag"
Ik kijk haar geschrokken aan. "Jo...is verliefd...op...mij...?" herhaal ik Hope 's woorden.

Aantal keer bekeken: 5945
Waardering: 8.09 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 326 bezoekers online