Lees het verhaaltje: Verspilde liefde (deel 2) op verhalenlezen.

Verspilde liefde (deel 2).

U leest om dit moment het verhaal Verspilde liefde (deel 2) gepost door Y.M.. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Y.M.
Gepost op: 2011-8-29

Verhaal:

Verspilde liefde (deel 2)
Hoofdstuk 3

(29 oktober)
17.0.5 u
Ik kijk gedachteloos naar de stapel kleren dat mijn oma voor me houd. Ze vraagt iets, ik weet niet of het tegen mij is of tegen mijn kleine zus. “Ciel?”
“Ja?”
“Ah oké, ik wist dat je dat ging zeggen”
IK snap niet wat dat ze bedoelt, maar heb ook zin om de zin te herhalen, dan heeft ze door dat ik niet heb geluisterd en word ze weer boos. “Pas ze dan maar!”
“Welk?”
“De kleren die ik vast heb, je zei net dat ze goed waren!”
“Ah sorry, ik had niet geluisterd laat me ze eens bekijken” ze kijkt me woedend aan, klaar om een verwijt naar mijn hoofd te slingeren. Ik kijk met een blik vol afschuw naar de kleren die ze voor me heeft uitgekozen. “Deze kleuren zijn veel te fel!”
“Dat is mode nu” antwoord ze bits, niet alleen is ze boos omdat ik niet naar heb geluisterd en gewoon maar wat heb gezegd, dat ik dan ook nog eens iets tegen haar kleding stijl heb is de druppel. Ik zucht. “Oma, ik ben oud genoeg om zelf mijn kleren te kiezen!”
“O sorry hoor, mevrouwtje zoek dan zelf maar je kleren!” ze draait zich woedend om en pakt Destiny haar hand ze loopt woedend de kledingrekken door naar de kinderrekken. Vroeger toen ik zo oud was als Destiny vond ik het leuk om met oma op stap te gaan. Ik was een echt oma ’s kindje, mijn oma is niet zoals de andere oma ‘s. Ze werd zwanger van mijn mama toen ze nog maar van zestien was daarom is ze ook nog maar 48, best jong voor een oma! En haar smaak is ook niet echt ouderwets komt omdat ze mode ontwerper is, dus ze moet wel mee gaan met de laatste mode. Daarom wilt ze ook altijd dat haar kleinkinderen met de mode meegaan, zoals ik al zei vroeger vond ik het leuk al die mooie felle kleuren. Maar nu ben ik meer voor donkere kleuren of heel lichte kleuren. Nooit er tussen in. Mijn gsm gaat af ik neem op.
“Hi, sissy!” Het is Hope.
“Heavenly –dat is mijn nicknaam- Weet jij waar dat die appels zijn?”
“Hoezo?”
“Zondag is het Halloween en ik wil appels happen maar dat gaat niet als er geen appels zijn!”
“Geen idee, kijk eens in de koelkast”
“Wie legt appels nu in de koelkast?”
“Veel mensen”
“Even kijken” ik hoor haar de koelkast opendoen, en hoor hoe ze wat rommelt in de koelkast. “Geen appels!”
“En in de fruitmand?”
“Staat er soms idioot op mijn voorhoofd, natuurlijk heb i daar het eerst gekeken!”
“Wel ik kan niet zien via de gsm dus over dat idioot op jou voorhoofd gedoe kan ik niks bewijzen”
“Ik zal je…” sist ze. Ik lach en kijk over de rekken of ik oma zie, ik zie haar met Destiny de rekken doorkijken. Net dan kijkt ze op en ziet mij met mijn gsm aan mij oor, net te laat doe ik mijn arm omlaag. Ze kijkt me woedend aan en met haar handen maakt ze het gebaar dat ik moet ophangen, ik knik dat ik het begrijp en doe alsof ik ophang en mijn gsm weg steek, daarna draai ik me om en verstop me tussen de handtassen.
“Hallo, Heavenly… ben je daar nog?”
“Ja oma is op oorlogspad”
“Die ouwe bok weer? Goed, neem jij appels mee als je terug komt?”
“Ja zal ik doen. Nog iets?”
“Ja, ik moet je nog iets bekennen”
“Wat nu weer”
“Ik heb die homo voor jou uitgenodigd”
“Welke homo?”
“Ja weet ik veel die homo waar jij een boontje op hebt”
“Kirren?!” piep ik.
“Ja Kirren dinges, maar hij zei dat hij niet kan komen sorry”
“ow… ach ja, laat maar.” Ik kijk teleur gesteld naar de punten van mijn hakken. En sta terug op, ik loop de rekken door, maar zie niks naar mijn smaak.
“Maar Jo komt!”
“Ja dat zal wel”
“Geef hem een kans!”
“Ja zeker….” Mompel ik.
“En koop een mooi kostuum!”
“Wat is er mis met mijn gewone kleren?”
“Hallooo Halloween?!”
“Ik vind mezelf eng genoeg”
“Oh Heavenly, schat maak je niet druk omdat die homo niet komt er zwemmen genoeg vissen in de zee”
“Ja zoals…?”
“Jo!” Ik rol met mijn ogen. “Ik voel niks voor Jo!”
“Geef hem een kans!”
“Jajaaa, wacht even” ik loop naar oma. “Oma ik ga maar weer eens, hier is niks naar mijn goesting”
“Dat komt omdat je niet goed kijkt! Doe die gsm weg” antwoord ze bits. “Oma ik meen het ik ben niet voor deze kleuren!”
“Mislukte emo!”
“Ik hou ook van jou” ik keer haar de rug toe en loop de winkel uit. “Mislukte emo ga appels halen!” hoor ik Hope door mijn gsm lachen. “Ik ben geen emo!”
“Ga nu appelen halen!” ik zucht en loop de supermarkt binnen, en loop meteen door naar het fruit. “Wat voor appelen?”
“Hoe bedoel je? Appelen zijn appelen!”
“Ja je hebt groene en rode appelen”
“Wat is het verschil?”
“Rode zijn zoet en groene zuur”
“rode!”
Ik pak een zakje “Hoeveel?”

“Genoeg om een heel leger te voederen”
“Overdrijf niet!”
“Pak nu maar!”
tien?”
“Vijftien!” ik zucht en pak vijftien appels om en doe ze daarna in het zakje. “Nog iets?”
“Ja koop nog maar wat snacks!”
“Jij betaalt me terug!”
“Jaja zaag!”
Ik loop naar de snacks en kijk naar de prijzen. Ik zet een stap naar achter en bots tegen iemand aan. “Sorry” ik draai me geschrokken om. “Kirren?!” roep ik geschrokken. Hij kijkt me verbaast aan. “Kirren?” herhaal mijn zus.
“Wat doe jij hier?” vraag ik aan Kirren.
“ingrediënten voor het avondeten kopen” mompelt hij.
“Hee Heavenly, is Kirren daar vraag eens of hij toch komt” vraagt Hope via de gsm.
“Eu zus, ik bel je terug” en hang op.
Kirren kijkt zenuwachtig de winkel rond, dat is waar ook! Kirren is nogal verlegen. “Sorry, ik ben de zus van Hope. Ken je me nog?”
“Ja” antwoord hij kortaf.
“Wat ga je maken?”
“Weet ik niet”
“Ik wil je wel helpen, met te kiezen bedoel ik!”
Hij lacht dankbaar, ik voel mijn wangen rood worden. “Dank je” ik zie hoe hij zijn lichaam ontspant, hij lijkt veel kalmer. “Wacht ik ga wel even een karretje halen” ik geef hem de appels aan en ren naar buiten om snel terug te komen met een winkelkarretje. “Wat moet je met al die appels?”
“Die zijn voor mijn zus haar Halloween feestje”
“Ach zo”
“Kom jij ook?”
Hij haalt zijn schouders op, ik pak de zak appels van hem aan en doe ze in het karretje daarna pak ik snel een paar zakken chips en chocolaatjes en nog wat snoepjes. “Oké nu kan ik mee” Hij loopt naar de groenten. “Je kan een slaatje maken” stel ik voor, hij knikt en pakt een krop sla. Ik pak een zakje om het in te doen. “En dan doe je daar nog wat tomaten en komkommer bij” ga ik verder. En pakt een paar tomaten tevoorschijn. “Met hoeveel zijn jullie thuis?”
“Met drie, maar we krijgen bezoek” het valt me op hoe vlotter hij praat, daarnet sprak hij met weinig woorden maar nu spreekt hij met meer woorden. Ik doe de groenten in de papieren zak en leg ze in het karretje. “En je kan een eitje toevoegen” stel ik voor. “Thuis hebben we nog eieren”
“Wel ben je klaar”
“Ja” ik volg hem naar de kassa, en pak mijn portefeuille tevoorschijn. “Betaal jij eerst?” vraagt hij aan mij.
“Dat is voor mij gelijk”
“Ga jij maar eerst” ik knik en pak de appels en de snacks uit het karretje en geef ze aan de vrouw achter de kassa. “168,2,35 Nevelmunten graag” ik geef haar het gepaste bedrag. Ik kijk toe hoe Kirren zijn boodschappen uitlaat en betaalt, ik scheur een zakje van de stapel en help hem met de boodschappen in de zak te doen daarna zet ik snel het karretje weg. Ik volg hem naar buiten, de lucht is grijs geworden het kan elk moment gaan regenen denk ik.
“We zijn net verhuist” zegt Kirren. “Sinds begin deze vakantie –dat was twee dagen geleden- wonden we in de boerenland-laan”
“Bedoel je dat jou familie dat oude huis hebben gekocht aan het begin van de straat?”
Kirren knikt. “Ja waarom?”
“Ik woon ik in die laan!” zeg ik enthousiast.
“Wat een toeval” lacht Kirren.
“Ben je enig kind?”
“Nee ik heb een jongere zus”
“Maar… je zei dat je met drie thuis woont”
“Ja mijn ouders zijn pas gescheiden…”
Dat meen je niet! Kirren en ik wonen in dezelfde straat? Dit is te mooi om waar te zijn!!

Aantal keer bekeken: 4566
Waardering: 5.42 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 330 bezoekers online