Lees het verhaaltje: Waargebeurd. op verhalenlezen.

Waargebeurd..

U leest om dit moment het verhaal Waargebeurd. gepost door Michelle Koopman. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Michelle Koopman
Gepost op: 2009-6-27

Verhaal:

Waargebeurd.
Het leek eindeloos te duren, onze haren in de wind en onze voeten in het natte zand. Het was heerlijk zo uren lopen langs de kust lijn, even alles vergeten en alleen samen zijn. Weg van alle ellende, pijn en verdriet alleen even jij en ik. Hoe vaak kwam het voor dat mensen zo verliefd waren...

Het waren weer mijn gedachten die alleen maar aan hem konden denken. Die weer romantische verhalen aan het verzinnen waren. En die weer alleen maar bezig waren met hem en nooit meer aan iets anders dachten. Hoelang ging dit nog duren? Hoelang ging ik nog dagen aan hem denken? Het moest maar eens ophouden maar hoe kom ik ooit over hem heen? Die vraag stel ik mezelf zo vaak per dag, maar steeds weet ik er geen antwoord op en ik blijf mezelf steeds maar afvragen waarneer ik dan wel is met een antwoord zou komen. Er is zo veel gebeurd de af gelopen maanden het begon allemaal op nieuwjaarsdag...

01-01-09

Weer een nieuw jaar ik ben benieuwd wat me te wachten staat. Vandaag gaan we op snowboard kamp met school. Afscheid nemen van je ouders ach je kent het wel, dan snel met je vrienden de bus in en maar wachten waarneer je vertrekt. Eindelijk de bus begint te rijden Myrthe zit naast me, nog even zwaaien en op naar Oostenrijk! Van te voren nooit gedacht dat die paar dagen zoveel met zich mee zouden brengen. Het eerste uur vermaakte we ons met wat meiden praat, muziek en gezellig kletsen met de mensen om ons heen. Het waren voornamelijk jongens wat voor ons natuurlijk geen groot probleem was.

De bus reis ging veder allemaal goed een paar stoppen wat eten, drinken en slapen. We hadden allebei een leuke jongen leren kennen. En we dachten dat dat wel voor de hele vakantie zou zijn. Maar soms kunnen jongens zo hard van stapel lopen dat ik het helemaal niks meer vond. Naar een goed gesprek met hem was ik opgelucht en blij dat hij mij begreep. Het was echt een lieve jongen maar helemaal niks voor mij. Myrthe was nog steeds met de zelfde jongen en vond hem helemaal het einde. Als vriendin was ik natuurlijk super blij voor haar. Die avond leerde ik een jongen kennen. Het ging allemaal heel erg snel maar het voelde zo vertrouwd aan. Dit gevoelde kende ik helemaal niet ik heb het nog nooit zo erg gehad, dat gevoel dat je de hele wereld aan kan is geweldig. Die jongen moest ik hebben dat waren mijn eerste gedachten. En die gedachten bleef de hele vakantie lang. Het was gezellig met hem elke dag weer. Ik dacht dat dit voor altijd goed zou zijn en dat er niks of niemand nog tussen zou kunnen komen. Maar die gedachten waren al snel weer weg toen we weer in Nederland waren. Alles leek zo anders het leek of de hele vakantie een droom was. Maar toch is het allemaal echt gebeurd. En tot de dag van vandaag mis ik zijn lieve woorden en warme armen.

Het lijkt wel een boek als ik terug denk aan alles wat er is gebeurd. Als ik nu naar hem kijk dan verlang ik alleen maar naar hem. Denk ik alleen nog maar terug aan hoe het met hem was. Mijn hele dag bestaat aan denken aan hem. Ik wil zo graag veder en hem vergeten. En hopen dat ik ooit no g zo verliefd kan worden. Maar nu heb ik niet het gevoel dat ik ooit nog verliefd kan op iemand anders dan op hem.

Als ik door school loop dan kijk ik alleen maar of ik hem niet tegen kom uit angst dat ik dicht klap. Dat ik niet weet wat ik tegen hem moet zeggen. Het is nog nooit gebeurd dat een jongen mij zo verlegen kan maken, maar waarom kan deze jongen dat dan wel allemaal? Wat is er zo bijzonder aan hem en waarom is dat niet bij een andere jongen. Ik zou willen dat ik mezelf over antwoord op kon geven.

Maar tegen beter weten in hoop ik dat ik hem ooit nog terug krijg. En dat we dan alles vergeten. En dat dingen zoals langs het strand lopen geen gedachten meer zijn maar werkelijkheid...

'' Zomaar opeens komt het verlangen,
zonder te denken of te doen.
Soms in eens voel ik me eenzaam,
en gaan me gedachten terug naar toen''

Aantal keer bekeken: 4755
Waardering: 7.62 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 333 bezoekers online