Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

War for the planets deel3.

U leest om dit moment het verhaal War for the planets deel3 gepost door Lodewijk Geboers. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: Lodewijk Geboers
Gepost op: 2006-12-13

Verhaal:

War for the planets deel3
War for the planets DEEL3

Ivo en Tine zitten in de schuilkelder. Er lopen heel veel legermannen rond. Ook verplegers, brandweermannen, de politie. Er staan tafels met eten op, er staan bedden. In sommige bedden liggen zieke mensen. In sommige bedden slapende mensen en in sommige bedden dode mensen.
“Zijn onze kinderen veilig?� vraagt Tine. Ivo heeft geen idee.
“We moeten naar ze toe.� zegt Tine.
“Dat wil je zeker te voet doen.� Ivo kijkt rond. “Welke legerman zou ons willen brengen?�
Tine begint ook rond te kijken. “Hé, die komt me bekend voor.� Ivo kijkt. “Dat is Steven!� schreeuwt hij.
Steven kijkt om. Hij wandelt naar hen toe. “Dag Tine en Ivo, zoals je ziet hebben ze mij terug in het leger gezet. Trouwens, toen jullie weg waren bij jullie thuis ben ik nog langs geweest. Ik heb Dimmy en Liesje uitgenodigd om te komen eten, en dat hebben ze ook gedaan.�
Ivo staat recht en kijkt in Steven zijn ogen en stelt de vraag:�Waar zijn ze nu?�
“Geen idee.� antwoord Steven.
Ivo slaat Steven recht in zijn buik en begint te schreeuwen:�Hoe komt dat jij hier bent en zij niet?�
Tine helpt Steven recht. “Kan je ons een plezier doen?� vraagt ze.
“Welk plezier?� vraagt Steven.
“Breng ons naar Dimmy.�
Steven belooft om Tine en Ivo naar Dimmy te brengen. Hij heeft vlakbij nog een helikopter staan. Daarmee gaan ze tot Nieuwerkerken vliegen.

“Dimmy, ik wil eventjes rusten. Mijn benen doen pijn,� zegt Liesje. De kinderen staan in Alken aan een warenhuis.
“Eerst gaan we daar eten zoeken, want ik heb honger,� zegt Sara. Dimmy en Sara gaan binnen eten halen, Robin en Liesje blijven buiten op de trappen zitten. Er is geen volk in de gemeente.
Robin schreeuwt:�Hallo! Is hier iemand?� Er is niets te horen.
“Liesje, jij blijft hier zitten. Ik ga even wandelen in de speeltuin.� Robin staat recht en wandelt naar de speeltuin. Achter de speeltuin is een vijver, daar ging hij vroeger met kameraden zitten. Daar heeft hij ook voor de eerste keer aan een joint getrokken. Hij haalt er vlug één uit zijn zak en steekt hem op. “Eindelijk!� schreeuwt hij. Hij wandelt op zijn gemakje naar de vijver. Plots ziet hij iets vreselijks en rent terug. Dimmy en Sara komen juist naar buiten wanneer Robin met een joint tussen zijn vingers paniekerig terugloopt.
“Hoe durf je Liesje hier alleen laten zitten!� schreeuwt Sara.
“Monster!� schreeuwt Robin.
“Waar?� vraagt Dimmy.
“In de vijver, het zit de vijver droog te zuigen.� Dimmy neemt de joint uit Robin zijn handen en gooit hem op de grond. “Robin, ze kunnen niet tegen water. Waarom zou hij in het water zitten?� vraagt Dimmy.
“Het was een robot, Dimmy. Heel reusachtig. Er was een kooi aan die Robot gehangen, er zaten mensen in.�
Sara begint te lachen. “Doe toch normaal, je bent high en in de plaats van roze olifantjes zie je dit.� zegt ze.
“Dimmy ik ben bang.� zegt Liesje. Plots horen ze een geluid. Boem, boem, boem, boem, … Het komt dichterbij, en het wordt steeds luider. Boem, boem, boem, boem, … Ze kijken naar de speeltuin en zien er iets reusachtigs aankomen. Een grote robot, die waarschijnlijk wordt bestuurd door een van de buitenaardse wezens. Hij gaat recht op hen af.
“Rennen!� schreeuwt Robin. Ze beginnen te rennen. Dimmy struikelt en valt neer op de grond. De robot grijpt hem met één van zijn acht armen. De robot gooit Dimmy in de kooi die achter aan zijn rug hangt.
“Help!� schreeuwen de mensen die in de kooi gevangen zitten. Sara, Robin en Liesje zijn ervan ontsnapt. Sara begint te wenen. “Dimmy is weg.�
De robot wandelt terug richting de vijver. Wanneer hij voorbij de vijver wandelt, ziet Dimmy dat er geen water meer in de vijver is.
“Ze gaan deze aarde droog zetten en hun zwakte uitschakelen!� schreeuwt hij. Hij heeft nog een waterpistool in zijn hand. Hij ziet een klein gaatje in de rug van de robot. Hij begint er volop in te schieten. Plots valt de robot stil. Ze horen een geschreeuw van het buitenaardse wezen dat erin zit. De robot valt neer en de kooi breekt. Alle mensen springen eruit.
“Bedankt jongen,� zegt een oud vrouwtje heel dankbaar.
“Ik moet nu terug naar mijn vrienden.� zegt Dimmy.
“Wacht eens eventjes.� Een man houdt hem tegen en vraagt:�Hoe heb jij dit voor elkaar gekregen?�
Dimmy glimlacht en zegt:�Ik heb ontdekt dat de zwakte van deze monsters water is!�
Al de mensen kijken hem verbaasd aan. “Geef dat pistool dan maar hier,� zegt de man. Hij slaat Dimmy op de grond en neemt zijn waterpistool. Al de mensen volgen de man en laten Dimmy liggen. Dimmy hoort voetstappen en staat recht. Het zijn allemaal buitenaardse wezens. Ze nemen Dimmy mee.

Sara, Robin en Liesje zijn helemaal van streek. Plots horen ze een helikopter. Liesje kijkt naar de lucht. “Het zijn mama en papa!� De helikopter landt. Ivo, Tine en Steven stappen uit. “Waar is Dimmy?� schreeuwt Ivo.
“Ze hebben hem gevangen genomen,� zegt Sara. Ze begint weer te wenen. Liesje springt in Tine haar armen.
“Steven, je leeft nog. We dachten dat je dood was.� zegt Robin.
“We moeten Dimmy terug halen,� zegt Sara.
“Waarom hebben jullie waterpistolen?� vraagt Steven.
“De wezens raken gewond als ze in aanraking komen met water,� zegt Sara.
“Ivo, Tine, Liesje, Sara en Robin. Ik beveel jullie om je te gaan verstoppen in de dichtstbijzijnde schuilkelder. Er is er een aan het gemeentehuis. Gaat jullie dat lukken?�
“Wat dan met Dimmy?� vraagt Tine.
“Die ga ik redden.� Ze gaan akkoord. Tine, Ivo, Robin, Sara en Liesje wandelen naar de schuilkelder aan het gemeentehuis. Steven vliegt weg met zijn helikopter, laat een bericht naar alle landen sturen en zeggen dat ze met water de wezens moeten bestrijden.

Dimmy wordt wakker. Hij voelt dat hij aan het vliegen is. Het enige wat hij ziet is één buitenaards wezen. Hij vraagt zich af wie dat is. Hij staat recht. Het wezen draait zich om en houdt zijn handen achter zijn rug. “Welkom, mensenkind. Je bent nu in mijn ruimteschip waaruit ik alles bestuur en heel mijn leger commandeer.� Dimmy krijgt rillingen van zijn stem. “Wie ben jij?� vraagt Dimmy. “Ik ben Davina, de koning van Zion. Zion is een planeet hier ver vandaan. Maar we zitten met problemen. Namelijk worden we aangevallen door Furians. Zij komen van een heel mooie planeet. Wij wilden hun planeet. Nu vallen zij ons aan. Een domme fout van mij. Daarom beloofde ik mijn volk voor een nieuwe planeet. Ver weg van de Furians. Namelijk heb ik gedacht aan jou planeet.�
“Je krijgt nooit onze planeet!� schreeuwt Dimmy.
“Heb jij dan een beter idee?� vraagt Davina. Dimmy kan zijn stem niet meer horen. Hij wordt er gek van.
“Niet meteen.� zegt Dimmy.
“Dat is wel heel raar. Jij hebt toch zoveel goede ideeën. Door jou hebben jou soortgenoten onze zwakte kunnen vinden en zitten grote legers van duizenden mensen ons met water te bekogelen.�
“Waarom val je die Furians niet terug aan en neem je hun planeet niet, die is toch zo mooi. Dan zijn wij van jou verlost en zijn we allebei tevreden.�
Davina begint te schreeuwen. “Jij weet zeker niet hoe gevaarlijk ze zijn, ze stammen van jullie mensen af. Ze hebben magische krachten. Ze kunnen veranderen in gruwelijke wezens. Dat is geen optie.�
Dimmy lacht. “Wij zijn ook gruwelijke wezens hoor. Let maar op. Jij wilt al het water van deze planeet laten verdwijnen. Dat zal moeilijk gaan, er is namelijk de oceaan. Dat is niets anders dan water.�
Davina lacht vals naar Dimmy en zegt:�Kleintje, je hebt goede ideeën. Maar vind je niet dat als jij iets van mij afneemt, ik dan ook iets van jou mag nemen.�
“Wat bedoel je?� vraagt Dimmy. Davina houdt zijn handen voor zich. Dimmy kijkt naar zijn handen. Er zijn vier vingers weg.
“Jij neemt mijn vingers, dan neem ik jou planeet.�
Er gaat een deur open. Er komen vier wezens door. Ze omsingelen Dimmy.
“Meekomen!� roept Davina. Dimmy volgt Davina. De vier wezens wandelen langs hem en houden hem vast. Dimmy voelt dat het schip waarin hij zit geland is. Ze brengen hem naar buiten. Hij is op een groot maïsveld. Er staan duizenden wezens. Davina schreeuwt iets in een rare taal. Al de wezens beginnen hem toe te juichen. “Wat heb je gezegd?� vraagt Dimmy.
“Beste bewoners van Zion. Dit is de schuldige die ons een grote last heeft bezorgd. Hij zal worden gedood!�
“Ze zullen me komen redden.� Davina wijst naar de randen van het veld. Er staan robots die het terrein bewaken.
“Als ze je komen redden zullen ze het ook niet halen.� zegt Davina. Twee wezens nemen Dimmy vast en hangen hem aan twee koorden. Davina neemt een lang scherp voorwerp in zijn hand en houdt zich klaar om Dimmy neer te steken. Dimmy kijkt naar de lucht. Er hangen regenwolken.
“Krijg ik nog een laatste wens?� vraagt hij.
“Tuurlijk, het zal toch niets uithalen.� zegt Davina.
“Ik ben wel een Furian die naar deze planeet is gekomen om jou te doden.�
“Wat zit jij nou te zeveren!� schreeuwt Davina. “Je kunt geen Furian zijn, ze lijken op een mens maar ze hebben speciale krachten.�
“Maak mij los en je zult zien dat ik speciale krachten heb.�
Davina kijkt hem kwaad aan. “Daar trap ik niet in, doe je wens maar snel.� Dimmy voelt enkele druppels op zich vallen.
“Ik wens dat jullie allemaal zullen verdwijnen door de grote Furian waterkrachten! Laat het regenen!�
Davina lacht hem uit.
“Furians hebben geen waterkrachten.� Hij houdt zijn wapen klaar om Dimmy neer te steken maar plots…

Er komt gedonder, en bliksem. Er komen tanken aangereden die op de robots schieten. Er vliegt een zwerm helikopters die geladen zijn met water boven het veld. Steven zit in de voorste helikopter. Hij heeft alles onder zijn controle. Het begint te regenen. Alle wezens raken in paniek. Davina loopt in zijn ruimteschip. Dimmy krijgt zichzelf los en loopt weg. Het ruimteschip stijgt op en verdwijnt van de aardbol. Steven ziet Dimmy rennen. Hij landt en laat hem in zijn helikopter stappen. “Steven, ik dacht dat je dood was!� Hij omhelst Steven. “Kom we gaan naar je ouders,� zegt Steven.

De buitenaardse wezens verliezen de oorlog. De oorlog is voorbij. Davina is wel kunnen vluchten maar niemand verwacht dat hij ooit wel terug zou komen. Dimmy komt binnen in de schuilkelder waar zijn liefje zit, zijn zusje, zijn ouders en zijn beste vriend. Steven is al terug de lucht opgestegen. Hij gaat zijn werk terug op geven. Hij is al dat gezever in het leger moe. Hij heeft het maar een tijdje terug gedaan om de wereld te redden.

Dimmy, Sara, Robin, Liesje, Ivo en Tine zijn naar huis aan het wandelen. “Nu mag je het wel uitleggen hoor Dimmy.�
“Wat uitleggen?� vraagt Dimmy.
“Wat deden Robin en Sara thuis?� vraagt Ivo.
“We waren aan het feesten.�
“Laat het maar! Zo erg was het ook weer niet,� zegt Tine.

Sara vindt haar ouders terug. Robin vindt zijn ouders ook terug. Dimmy, Liesje, Ivo en Tine blijven in hetzelfde huis wonen. Dimmy vindt het helemaal niet meer erg als Liesje acht glazen heeft uitgeprobeerd. Moest er nog één in leven zijn kan hij die glazen direct nuttig gebruiken. Sara en Dimmy zullen nooit uit elkaar gaan, ze zijn voor elkaar gemaakt. Vijf jaar later komt Robin terug van een instelling en is hij afgekickt van drugs.

Alles met een begin heeft een einde. Goede dagen beginnen en eindigen wanneer slechte dagen beginnen. Een leven begint en na een tijd zal het eindigen. Dit verhaal heeft een begin gehad, nu zitten we op zijn einde. Maar de oorlog voor de planeten is nog niet voorbij. Voor ons is hij nu voorbij. Wij hebben er geen last meer van. We zijn erbij betrokken geraakt. Laten we hopen dat ze ons er niet weer bij betrekken. Davina zal nog steeds een nieuwe planeet nodig hebben…


EINDE

Aantal keer bekeken: 2090
Waardering: 5.50 op 10
Geef een cijfer:

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 314 bezoekers online