Lees het verhaaltje: de WERKelijkheid na de vakantie op verhalenlezen.

de WERKelijkheid na de vakantie .

U leest om dit moment het verhaal de WERKelijkheid na de vakantie gepost door irma optenkamp. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: irma optenkamp
Gepost op: 2008-4-12

Verhaal:

de WERKelijkheid na de vakantie
Waarom vliegt de vakantie toch zo om, je leeft er weken van te voren naar toe, je telt de dagen, maar je werk stapelt zich alleen maar op! En dan is het eindelijk zo ver en voor je het weet zit je weer achter je bureau op je werk.
Het was heerlijk hoor, uitgeslapen en veel gezien, ik heb veel te bepraten met Annemiek, ik ben benieuwd hoe haar vakantie was!
Ik zit net aan de koffie wat mailtjes te bekijken terwijl een knal bruine Annemiek binnenkomt!
Ik heb voor haar een hele mooie Inca ketting gekocht, ze is gek op zilver en turkoois! Voor mij heeft ze een groot pakket mee genomen in een beetje viezig bruin papier, maar ach, de verpakking maakt niet uit, het gaat op het idee en de inhoud!
Ik maak het pakket open en ik voel in eens een koude wind langs mijn nek. He, verzucht Annemiek, hebben ze dat raam nu nog niet gemaakt! Stelletje gemakzuchtige koffie slurpers...... Ondertussen kijk ik met verbazing naar de pop die uit de verpakking komt, niet echt heel mooi, gemaakt van wat vage natuurproducten, maar de ogen zijn net echt, donkere zwarte ogen staren mij als kooltjes aan en ik voel ze bijna branden in mijn ziel. Zo'n effect heb ik nog nooit gevoeld en ik heb bijna de neiging om de pop weg te gooien....
Mooi he, kwebbelt Annemiek, dat is nou een originele voodoo pop, gemaakt door een hele oude vrouw! Maar dat is allemaal onzin hoor, want ik heb in het vliegtuig geprobeerd de passagier naast mij te beinvloeden, wat een mega eikel zeg, maar helaas, hij begon alleen maar meer te blaaskaken!
Ik lach een beetje nerveus, ik geloof er absoluut niet in, maar die pop bezorgt mij wel de kriebels.
Stiekem denk ik even, als die pop echt werkt, mag hij wat mij betreft die ongelofelijke bal met stropdas van de boekhouding wel van het dakterras af laten springen....
Maar het werkt heeft zich in de afgelopen drie weken enorm opgestapeld, dus ik leg de pop in mijn lade en ga zuchtend aan het werk.
He knapperd, hoor ik ineens en zie een breed grijnzende Arie staan, hij is al sinds mensen heugenis concierge hier en weet echt alles van iedereen, zelfs van de mensen die al jaren weg zijn hier.
Gelukkig ben je niet in een vulkaan gevallen, gaat hij door, want wat zouden wij hier toch zonder jouw vrolijke blauwe ogen moeten!
Schaterend sta ik op en geef hem een kus op zijn kale bolletje. Speciaal voor jouw ben ik terug gekomen, jij blijft toch mijn favoriet, dat weet je toch!
Knapperd, verzucht Arie, jou te zien stralen kost mij weer 10 jaar van mijn leven, maar jouw lach geeft mij er weer 15 jaar bij!
He, toch wel weer fijn om terug te zijn, dit soort momentjes maken de dag een stuk leuker.
Koffieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee, gilt ineens Charlotte door de gang en overal hoor je deuren dicht slaan en voeten rennen, iedereen hecht de grootste waarde aan de koffie kar, maar dan vooral vanwege de verse muffins, ja, nog een reden om blij te zijn!
Zo sukkelt de ochtend voorbij en voor ik er erg in heb, staat Maarten naast mijn bureau, hij werkt alleen de middagen op kantoor.
Natuurlijk wil ik gelijk die rare voodoo pop aan hem laten zien, hij is behoorlijk sensitief en ik ben wel benieuwd naar zijn reactie.
Ik maak de lade open en zie alleen nog maar de prop papier liggen, maar vermoedelijk heeft Annemieke de pop even meegenomen om aan de andere collega's te laten zien.
Ik beloof wat later even langs te gaan bij Maarten om bij te kletsen en alsnog de pop te laten zien.
De rest van de middag komen er nog een aantal collega's even langs om even jaloers te kijken naar mijn uitgeruste knalbruine lichaam en allemaal maak ik ze nog jaloerser door het verschrikkelijk druilerige rotweer hier te benadrukken.
Een beetje plagen kan geen kwaad, de komende weken gaan zij allemaal op vakantie, dus ben ik over 2 maanden de volgende die geplaagd wordt!
Maar helaas komt ook Arend langs, die bal in pak met stropdas. He slimme beauty, bralt hij, alsof intelligentie niet in een mooi lichaam past en zeker niet als je van het vrouwelijke geslacht bent, want hij is er heilig van overtuigd dat je hersens zich ergens in de testikels bevinden....
Na het werk even een roseetje drinken op het dakterras? Bralt hij verder?
Nee dank je, murmel ik, liever wanneer het mooi weer is....
Och meisje, bralt hij weer, je bent toch niet verwend geraakt door je warme vakantie?
Nee hoor, zeg ik ineens helder, maar het gezelschap en het drankje zinnen mij beide niet! Tja, dat verwachtte hij natuurlijk niet, maar ik was het zo zat om steeds maar zijn gluiperige kont te moeten kussen omdat hij het zoontje van de baas is, ik had mij echt voorgenomen om na de vakantie het spelletje niet meer mee te spelen.
Terwijl hij lullig kijkend afdruipt, murmel ik nog even gauw: ga maar lekker cyaankali drinken boven en val alsjeblieft van het dak af, boven op die patser SUV van je pappie...
Plotseling hoor ik een snerpend hoge gil en geroep, oh mijn god, mijn god, oh grote goden, en ik herken de stem van Annemiek!
Ik schrik mij werkelijk helemaal het apelazurus op een groene fiets en spring op, terwijl ondertussen het gegil overgaat in keihard lachen.
Mozes kriebel in een tuinbroek, roep ik tegen Annemiek, wat is er met jouw aan de hand? Ik kom dichterbij het kopieer apparaat waar ze staat en ik zie haar hikkend van het lachen wijzen naar een foto die onder de klep ligt.
Eigenlijk zie ik er de humor niet van in, want wat ik zie is een foto van de voodoo pop! Maar die foto is zo ernstig realistisch, dat het kippenvel van mij stuitje tot mijn kruintje de horlepiep aan het dansen is! Het is echt precies alsof de pop leeft en met zijn hoofd hardhandig tussen het kopieer apparaat is geduwd, waarna er op de kopie knop is gedrukt.
De enge zwarte ogen zijn tot leven gekomen en wat ik zie is pure doodsangst, maar ook een tikkeltje haat rond de verbeten mond.
Terwijl ik mijn ogen er vanaf dwing, dwalen ze lager, naar de klep waar de kopieen uit komen en daar ligt nog zo'n foto en heel even, door de schaduw die er op valt, denk ik het gezicht van Bal Met Stropdas Arend te herkennen in het gezicht van de pop. Ik knipper even met mijn ogen en terwijl ik opnieuw kijk, besef ik dat het maar de speling van de schaduw was en nu begin ik ook maar een beetje nerveus te lachen.
Ongelofelijk hysterische theemuts, roep ik nog even naar Annemiek,terwijl ik weer naar mijn vol gestapelde bureau loop.
Gelukkig, nog maar een uurtje, verzucht ik, wat een eerste dag zeg....
Nog wat uitzoeken, een paar mailtjes en toch nog even dat belangrijke telefoontje en de eerste werkdag zit er weer op.
Aangezien het zo'n rare dag was, besluit ik Annemiek uit te nodigen om een drankje te gaan drinken in ons vaste vrijdag middag kroegje en met plezier aanvaart ze de uitnodiging.
Dat zal ons goed doen, denk ik, terwijl ik mijn lade open trek om mijn tas eruit te halen, maar plotseling stokt iedere gedacht in mijn hoofd, want in plaats van mijn tas, ligt die pop weer in de la!
Alle kanaries aan de spacecake! Ik schrik zo erg, dat mijn hart er heel even van stil staat! Dit keer lijken die ogen mij bijna lachend aan te staren.... Gauw grijp ik mijn tas en schop de lade dicht, die pop komt morgen wel, denk ik, die heeft nu wel even genoeg veroorzaakt! Nog na bibberend zie ik dat uiteraard Arend allang weer naar huis is gegaan en heel even denk ik weer aan de pop, was hij maar echt, dan had Arend nooit meet thuis gekomen wat mij betreft, maar zo'n afschuwelijke gedachte dwing ik gauw weer uit mijn hoofd! Hoe irritant, arrogant en gemeen hij soms ook is, zo'n gedachte gun je niemand!
Inmiddels zie ik dat buiten de regen heeft plaats gemaakt voor een stralend blauwe lucht en een zeer aangename temperatuur verwarmt mijn door airco afgekoelde lijf! Heerlijk, ik sluit even mijn ogen, geniet van de warmte en waan mij direct weer op vakantie!
Ik kom eraan! Roep ik naar Annemiek en zoek in mijn tasje naar mijn auto sleutels.
Plotseling hoor ik Annemiek gillen, dit keer echt panisch en door merg en been!
Terwijl ik mij omdraai, hoor ik een harde klap en gerinkel en een raar, niet te omschrijven swob geluid en ik zie nog net hoe Arend, de Ongelofelijke Bal In Pak Met Stropdas zich met zijn hoofd door het dak van de SUV van zijn geliefde pappie boort. Zij benen en rug slaan dubbel door de lange val van het dakterras en zo blijft hij in een onmenselijke houding liggen.
Ik draai mij verstijfd om naar Annemiek, alsof zij misschien iets anders gezien zou hebben, maar wat ik achter haar zie, doet mij nogmaals huiveren, in mijn auto, op de passagiers stoel, zie ik net boven het raampje de zwarte ogen van die voodoopop uitkijken en het lijkt wel alsof zijn ogen stralen van het lachen......

Aantal keer bekeken: 4229
Waardering: 7.50 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 301 bezoekers online