Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

de schreeuw.

U leest om dit moment het verhaal de schreeuw gepost door Thomas Huijbens. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: Thomas Huijbens
Gepost op: 2009-5-12

Verhaal:

de schreeuw
De man rende zo hard als hij kon. Er zat iets achter hem aan, iets duivels. Hij werkte al zo’n 20 jaar in dit hotel maar op dit moment wist hij niet zo gauw waar de uitgang was. En waar waren al zijn collega’s? de lichten waren uitgegaan en hij rende als een gek door de gangen, die nu ineens een stuk langer leken dan eerst. Daar hoorde hij het weer! Het bloeddorstige geluid dat hij al vier keer eerder had gehoord. Het leek een soort schreeuw en lach door elkaar, met een hele lage, kille stem. Zijn maag keerde om toen hij het hoorde. Zat dat ding achter hem aan? Was er iets heel kostbaars hier in een doodgewoon hotel? Hij sloeg willekeurig hoeken om, omdat hij alleen de vage schimmen van de meuren zag. hij kwam hij in een kamer wat hij herkende als de hal. Het was een ronde ruimte met in het midden een grote tafel en de ronde muren bestonden bijna allemaal uit deuren of gangen. Hij keek een beetje paniekerig om zich heen. Waar zou hij heen kunnen? Waar zou dat ding hem niet kunnen volgen? Toen sloeg hij de derde gang van links in en rende weer door de lange gang, hopend dat deze niet doodliep en hij tegen een muur zou aanknallen. In zijn haast om hoop te vinden struikelde hij over iets wat op een schoen leek. Hij keek snel even om maar zag nog niks. Hij rende weer verder en zag dat de gang naar links liep. Hij volgde de hoek en zag tegenover hem in weer een lange gang een deur was waarachter licht brandde. Hij rende met al zijn kracht op de deur af. Hopend dat hij daar veilig zou zijn en zijn collega’s zou vinden. Hij trok de deur open, ging zo snel mogelijk naar binnen en deed gelijk de deur weer dicht. Hij keek om zich heen, om te zien waar hij was en of er nog iemand anders was. Zo te zien was hij in een washok, en hij vond inderdaad een van zijn collega’s. maar veel leven zat er niet meer in. Het lijk was bleek en lag op een van de wasmachines. Je kon niet zien of het een man of een vrouw was, ook al was het licht aan. Hij was heel erg toegetakeld en had zo te zien geen arm meer. De man rilde toen hij het lijk zag en moet erg zijn best doen om niet te gillen. Hij keek snel de andere kant op. Toen dacht hij na. Als het ding hier al iemand te grazen had genomen moest hij maken dat hij wegkwam! Hij wis waar de uitgang van het hotel was vanaf hier dus waarom probeer ik het niet? Hij zette zijn laatste beetje hoop en energie in op het vinden van de uitgang. Voor zijn gevoel rende hij wel 20 gangen door. Daar hoorde hij het weer! Het bloeddorstige geluid dat elke keer hoorde. Zijn maag keerde zich weer om want het klon nu wel heel dichtbij. Zo rende hij nog twee minuten door en was door het geluid alweer vergeten waar hij was. Toen liep hij tegen iets aan was op een schoonmaakkarretje leek. Er stonden daar wel twaalf van die karretjes naast elkaar. Hij dacht na. Als hier het ‘zwabberhok’ was moet links van hem de bewakers post zijn. Hij zetten het op een lopen naar de deur naast hem en ging zonder te kijken naar binnen. Hij ging algauw weer naar buiten want hij vond nog twee van zijn collega’s. even levend als de man die hij had gevonden in het washok. Hij rende weer door de gangen. En daar, zag hij het eindelijk! De uitgang. Het was een uur ’s nachts dus het was donker buiten. Hij rende met zijn laatse beetje kracht op de deur af. Nog twee meter en hij was er! Toen hoorde hij weer de schreeuw. Dit keer zo’n 3 meter achter hem. Hij kreeg een stekende pijn in zijn buik maar trok met zijn allerlaaste beetje energie aan de klink van de deur. Maar die ging niet open. Voor hij zich om kon draaien om te vluchten, kreeg hij stekende pijn in zijn buik, hoofd en benen. En het laatste wat hij zag waren 2 grote rode amandelvormig bloeddoorlopen ogen. En het laatste wat hij hoorde was de schreeuw. Die hem dit keer fataal is geworden.

Aantal keer bekeken: 3400
Waardering: 7.81 op 10
Geef een cijfer:

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 309 bezoekers online