Lees het verhaaltje: eeuwige liefde op verhalenlezen.

eeuwige liefde.

U leest om dit moment het verhaal eeuwige liefde gepost door fdshg. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: fdshg
Gepost op: 2010-7-14

Verhaal:

eeuwige liefde
Zijn hand klemde als een schroef om de hare. Helena voelde zich, alsof haar hart brak. De tranen stroomden over haar wangen, en ze voelde zich verschrikkelijk. De afgelopen nacht was als een droom geweest, voor de realiteit weer zijn intrek nam in hun levens. Helena wenste, dat het nog nacht was. Dat Godfried nog enkele heerlijk uren bij haar zou zijn, maar de zon stroomde al met al haar licht over het land, en Godfried moest vertrekken. Vertrekken, op die vreselijke kruistocht. 'stil maar' klonk zijn stem troostend, en hij trok haar dicht tegen zich aan. Haar lichaam smolt tegen het zijne. 'Ik kom gauw weer terug' verzekerde hij haar. 'Hoe kun je dat zeker weten?' vroeg Helena, en ze zag alleen hem nog maar. 'Liefde komt altijd terug naar elkaar, en ik naar jou' was zijn eenvoudige antwoord. Hij streek haar klamme haarlokken uit haar gezicht, en sloeg zijn armen om haar heen. Helena huilde, maar toen voelde ze zijn lippen op de hare, en ze wist nog maar een ding. Godfried!!! Ze voelde zijn wild kloppende hart onder haar handen, zijn zachte ademhaling, zijn armen om haar lichaam. En toen liet hij haar los. 'Ik hou van je' verzekerde hij haar. 'Ik hou van je' snikte ze, en hij hees zijn plunjezak over zijn schouder. 'Vaarwel' Met tranen in haar ogen keek ze hem na. Tot hij in het bos verdween.

De weken werden de maanden, en de maanden regen zich aaneen tot jaren. Godfried kwam niet terug. Het was een warme zomeravond. Helena zat buiten op een bank, in de late avondzon, en verstelde een mantel. Haar vader kwam het huis uit. Hij kreeg haar in het oog, en kwam recht op haar af. Helena keek een andere kant op, toen hij naast haar ging zitten op de bank. 'Dochter' klonk zijn stem rustig. Helena keek hem niet aan. 'Ik wil met je praten' Geen antwoord. 'Het is nu al twee jaren geleden, dat Godfried je heeft verlaten' 'Hij komt terug' antwoordde Helena met een rustige zekerheid, die hem verbaasde. 'Dat weet je niet' probeerde hij haar over te halen. 'Het is het lot van God' 'Hij heeft het beloofd' antwoordde ze met gebroken stem. 'Ik geloof er niet meer in' zei haar vader rustig. 'Ik wel!' zei ze fel. 'Ik wil je aan iemand voorstellen' ging haar vader onverstoorbaar verder. 'Ik heb je uitgehuwelijkt' Helena's hoofd schoot als door een bliksemstraal getroffen omhoog. 'Ik trouw alleen met Godfried!' zei ze woedend. Haar vader negeerde haar, en zei: 'hier is Jonathan van Mechelsteyn' een knappe jongeman, met donker haar, en helder blauwe ogen, die echter verschrikkelijk kil en doelgericht stonden, verscheen in de tuin. Helena stond op. Een lichte blos op haar wangen, verraadde dat ze wist dat hij alles gehoord had. Ze had haar ogen neergeslagen, de mantel lag vergeten op de bank. Haar vader stond ook op. Hij zag er uiterst tevreden uit. Jonathan nam Helena geinteresseerd in zich op. 'Zou je hem niet netjes begroeten?' berispte haar vader haar. Helena sloeg haar ogen op, en sprak met heldere stem, die echter trilde van de emoties: 'Goedenavond meneer, hoe maakt u het?' 'Goed, dankje' was het enkele antwoord. 'Maar voor jou heet ik Jonathan, of 'schat' als je meteen teder wilt beginnen' Helena keek hem aan met ogen die vuur spoten. Ze was gekwetst, diep gekwetst. Met woedetranen in haar ogen draaide ze zich om, en liep naar binnen.

Alles was geregeld voor het huwelijk, maar Helena was niet blij. Ze was bang. Want morgen, morgen zou ze gedwongen worden haar liefde voor Godfried op te geven. De deur kierde open. Helena nam automatisch een koele houding aan. Het was Jonathan. Glimlachend kwam hij binnen, en streek naast haar neer op het bed. 'Schat van mijn hart' zei hij lief, en kuste haar wang. Helena wendde zich af. Jonathan werd chagrijnig. 'Wat is er toch met jou?' vroeg hij gekwetst. 'niets' antwoordde Helena koeltjes. 'Maar ik zou graag wat rusten voor morgen' Jonathans glimlach verbreedde zich. 'Natuurlijk liefste' zei hij teder, en hij pakte haar gezicht tussen zijn handen. Vol liefde en passie kuste hij haar. Zijn armen sloten zich om haar. Ze leunde naar achter, in de hoop dat hij haar los zou laten, maar zijn greep versterkte, en hij trok haar nog dichter tegen zich aan. Eindelijk liet hij haar los. Zijn handen gleden langs haar armen, en pakten haar handen in de zijne. Hij liet ze los, en liet zijn handen langs haar heupen glijden. Helena walgde. Vol afkeer pakte ze zijn handen, en duwde ze terug, omdat ze begreep wat hij wilde. 'Niet voor de huwelijksnacht' zei ze om zich te redden. Jonathan keek haar koel aan. 'Goed' zei hij, 'maar dan gaan we ook echt een feestje bouwen' Hij verliet het vertrek, en liet Helena wanhopig huilend achter.

De orgelklanken galmden door het kerkruim. Helena liep als een beeldschone bruid aan Jonathans arm naar voren. Ze huilde. Ze haatte Jonathan, ze haatte haar vader. Het orgel stopte. 'wij zijn hier bijeen om Helena van Keukenhove met Jonathan van Mechelsteyn in de echt te verbinden' galmde de saaie stem van de pastoor door de ruimte. De mis ging als een droom voorbij.

'Neemt gij, Helena van Keukenhove, Jonathan van Mechelsteyn tot uw wettige echtgenote, in voor en tegenspoed, in ziekte en gezondheid, tot de dood u scheidt?' Helena huilde. Ze kreeg geen woord over haar lippen. Ze voelde de ongeduldigheid van Jonathan naast zich, en ze voelde zich ellendig, ze wilde hier niet met hem staan, maar met Godfried. Godfried... O Godfried, waar was hij? 'NEE' klonk er plotseling luid en duidelijk achter hen. Het paar draaide zich in opperste verbazing om. En daar, tegen een pilaar achter in de geleund, met losjes in zijn hand een zwaard, stond: Godfried!!! Jonathan vloekte naar hem. 'Ga weg!' riep hij boos, 'ze is nu mijn bruid!' Godfried hief zijn zwaard. 'Of niet' antwoordde hij dreigend. Woedend trok Jonathan ook zijn zwaard. ‚Dat zullen we nog wel eens zien‚ klonk zijn stem laag. Het gevecht was van korte duur, ondanks de lange ervaring, leek het dat Godfried niet goed kon vechten. Het zwaard stootte in zijn borst. Met een gil wou Helena op hem af duiken, maar de ruwe handen van Jonathan trokken haar mee. Godfried kwam overeind. De ijzeren platen op zijn borst en rug hadden het werk gedaan. Hij had een goede schijn gegeven, maar hij had niets. Hij snelde naar buiten, zijn bruid achterna.

Jonathan sprong in de bruidskoets, en trok Helena mee. Hij zette de paarden aan tot galop, en stoof weg. Hij zag niet, dat Godfried enkele meters achter hen reed. Godfried reed zo hard hij kon. Toen had hij een plan. Hij pakte een grote, gouden hanger, die hij altijd om zijn hals droeg, en gooide hem, voor de koets, aan de rand van de weg. Jonathan, die Godfried niet gezien had, maar het goud wel, stopte. Hij stapte uit de koets om het goud te pakken. Godfried steeg geruisloos af. Voorzichtig stapte hij in de koets, en liet plotseling de zweep knallen. De paarden stoven weg. Jonathan sprong op, en zag de koets wegrijden. Woedend, omdat hij de strijd verloren had, plantte hij de gevest van het zwaard in de grond, en liet zich voorover vallen.

Kilometers verder, aan de rand van het bos, stapte Godfried uit de koets, en hielp voorzichtig zijn bleke geliefde eruit. ‚Godfried‚ was het enige dat ze kon fluisteren. Maar in dit kleine woordje lag al haar liefde en verlangen. Vol blijdschap liet ze zich in zijn armen vallen, drukte haar lippen op de zijne, en vergat alles om zich heen. Het enige dat nog bestond waren zij tweeen. Meegesleurd in een golf van liefde en sensatie, voelden, roken, en zagen ze ieder nog maar een ding. Elkaar.

Aantal keer bekeken: 3647
Waardering: 7.92 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 285 bezoekers online