Lees het verhaaltje: geheugenscanner Hoofdstuk 1 op verhalenlezen.

geheugenscanner Hoofdstuk 1.

U leest om dit moment het verhaal geheugenscanner Hoofdstuk 1 gepost door Morena (11 jaar). Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: Morena (11 jaar)
Gepost op: 2009-6-13

Verhaal:

geheugenscanner Hoofdstuk 1
geheugenscanner

Hoofdstuk 1
In de hoge bergen hier ver vandaan, woont een gezin dat bestaat uit 8 kinderen en een moeder. De vader was lang geleden gestorven aan hartstilstand. Dus moest moeder voor 8 kinderen zorgen. ze woonden in een bergketen die de Mascotte heten. ze waren daar de enige levende wezens. De bergketen was kaal en er waren geen dieren. Er groeide maar weinig planten, dus was het moeilijk voor het gezin om aan eten te komen. Daarom trokken ze vaak met z’n alle de bergen in om overvliegende vogels neer te schieten. Daar was vader heel goed in, maar die was dood. Het was een lastig karwij, ook omdat moeder op alle kinderen moest letten.

Op een mooie zomerdag gingen ze weer met z’n alle de bergen in. De oudste kinderen hielden zoals altijd de jongste in de gaten. Het aller jongste kind van de familie was een meisje, ze heten Dahlia. Dahlia was 7 jaar. ze was een stil meisje, maar ze was wel de mooiste van de 8 kinderen. Dahlia liep helemaal achteraan, zo kon ze nog van de prachtige bloemen genieten. “Kom je nog!?”schreeuwde haar oudste broer James naar haar. “We hebben nu geen tijd om naar bloemen te staan staren”Ja, ja ik kom al dacht Dahlia en ze begon sneller te lopen.

ze hielden stil op een hoge bergtop. “Vanaf hier kunnen we ze goed raken”zei de moeder van Dahlia. ze verdeelde de taken: “Jim, jij schiet de vogels! dat kan je goed James, als Jim mis schiet probeer je op de vluchtende vogel te schieten –Renske, jij jaagt bedreigende roofvogels van ons weg –Pieter, zoek jij alvast houd voor ons vuurtje- Tamara,verderop is een bessenstruik, pluk alleen de bessen die niet giftig zijn je weet genoeg van kruiden succes!- Margriet, jij vangt de dode vogels op en geeft ze door aan Rosa afgesproken?- Rosa, jij geeft de vogels weer door aan Dahlia- en Dahlia, jij vilt de vogels. en nu aan de slag!”

Dahlia stond achterin de rij. ze vond het vreselijk dat er onschuldige vogels werden vermoord. Opeens zag ze een vreemd gad in de bergtop. Was deze berg een vulkaan? Het gat leek wel erg op een krater. “Ik moet ze waarschuwen”Mompelde Dahlia. “Wat zeg je?”Vroeg Rosa die voor haar stond. Voordat Dahlia antwoord kon geven, werd ze opgezogen door het gat in de berg. “HELP HELP NEEEEEEEEEEEEE”gilden ze terwijl ze naar beneden viel. ze dacht aan haar familie. Zou ze net zoals haar vader eindigen in de dodenwereld? Dahlia wist het niet, maar ze wilden het ook niet weten. één ding wist ze wel, dit was haar einde. Dahlia sloot haar ogen, en wachte de klap af.

Dahlia stopte met vallen, ze deed haar ogen open en keek verdwaast om zich heen. Waar was ze? ze bevond zich in een ronde stenen ruimte, het leek net alsof ze op de bodem van een put lag. Maar dan wel een put zonder water. Opeens wist Dahlia wat er gebeurt was en ze schoot overeind. ze was inderdaad in een soort van put. In de muur tegen over haar zat een gouden deur. Nieuwsgierig als ze was deed Dahlia de deur open. Er achter zat een lange stenen gang. “Waar zou die gang heen leiden?”vroeg ze zich hardop af. ze besloot eens een kijkje te nemen. voorlopig kwam ze hier toch niet uit.

ze liep de lange gang in. Die gang leek inderdaad wel oneindig lang. Wel tien minuten duurden het voordat Dahlia bij het einde van de gang was. Daar wachten haar een grote verrassing. Aan het einde van de gang was namelijk een smalle doorgang naar een grot. De grot was echt heel groot en stikdonker. Op de tast liep Dahlia verder. Haarnieuwsgierigheid leiden haar langs gouden beelden die in de grot stonden. één beeld leek wel heel erg op haar. De beelden moesten allemaal mensen voorstellen. Opeens zag ze een licht in de verte. Kon ze daar uit? Opgewonden liep Dahlia door. Opeens bleef ze stokstijf staan. ze zag een schaduw bewegen tussen de beelden. Dahlia begon nu echt bang te worden.
word vervolgd!

Aantal keer bekeken: 2180
Waardering: 7.25 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 334 bezoekers online