Lees het verhaaltje: gevoelens op verhalenlezen.

gevoelens.

U leest om dit moment het verhaal gevoelens gepost door bruintje. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: bruintje
Gepost op: 2007-7-23

Verhaal:

gevoelens
Laat me beginnen met uit te leggen dat ik geen verhalenschrijfster ben. Ik vind het wel leuk, maar het is niet mijn ding. Nu zit ik echter met 'gevoelens' en ik wil dit aan iemand kwijt. Niet dat dat niet lukt, jawel hoor, maar ik voel me zo (?) ...! Voor diegenen die ondertussen al hebben afgehaakt, alle respect daarvoor, de anderen, bedankt voor jullie interesse!
Kleine situatieschets, toch niet onbelangrijk: ik kom net uit een relatie van vier jaar. Ik beÃ«indigde deze, mijn goede gevoelens voor hem waren verdwenen.
OkÃ©, hier gaan we :-)
Twee weken geleden ontmoette ik een vriend (als je hem al zo kon noemen) die ik in jaren niet gezien had. Eigenlijk wist ik amper iets over hem, we hebben gewoon een gemeenschappelijke vriend, vandaar... We gingen die avond met zijn allen uit, en hadden een leuke avond. Toen hij me thuisbracht, zei hij (behoorlijk moedig van hem) "weet je wat jij is moet doen? volgende week bij mij komen eten". OkÃ©, ik zeg nogal onwennig dat we dan best telefoonnummers uitwisselen en dat gebeurt (zeer professioneel krijg ik zijn business kaartje). Hij zou me maandag bellen (het was zondagmorgen).
Maandag, hele dag vol spanning gewacht. Ik schrok van mezelf, dit soort gevoelens kan ik toch niet toelaten, het is te vroeg, ik ben nog maar twee weken terug alleen... Om 21:00 is het eindelijk zover, een smsje! We spreken woensdagavond af.
Woensdag, hij kan zich een uur vroeger vrijmaken (mijn hart huppelt weer)! Hij pikt me op aan het station (de gentleman) en we rijden naar hem thuis. Supergezellige, boeiende, interessante, vriendschappelijke (en toch romantische) avond gehad. En hij kookt lekker ;-)
Nu, vrijdag vertrok ik voor een weekje op reis, goede gelegenheid om alle gevoelens eens op een rijtje te zetten (misschien komt het nu pas, dat waar de titel naar verwijst). Ik voel zeker en vast wat voor hem, en hij ook voor mij, dat hebben we elkaar al gezegd. Eigenlijk willen we beiden ons verstand op nul zetten, maar doen we het niet. Ik verlang naar hem, maar zeg mezelf dat het niet mag, dat het te snel is. Hij stuurt me veel smsjes (en vice versa) en soms zijn die tÃ© (ik weet niet wat). Wanneer hij dinsdagavond een berichtje eindigt met 'Je (en zijn naam)', vraag ik hem toch wat meer ruimte. De smsen zijn even diepzinnig als onze gesprekken en ik vind het dan ook jammer hem niet bij me te hebben. Een hele week denken, twijfels... Vrijdagnacht ben ik geland en ik zie ondertussen lekker bruin (vandaar de naam). Zaterdag samen weggeweest. Heb veel alcohol genuttigd en mezelf toch kunnen bedwingen hem niet te zoenen, want daar heb ik zo'n zin in! Gisteren opnieuw leuke tijd samen beleefd. Eerst gaan wandelen, praten, dan double date, hoewel we zelf nog geen koppel vormen. Maar het probleem blijft hoor...verlangen (maar nog geen verliefdheid denk ik) maar ook angst. Want hij is veel van wat ik zoek in een man (enkel wat minder knap dan de vorige, drinkt en rijdt soms, en heeft veel allergieÃ«n...om toch maar negatieve kantjes te zoeken). Ook is hij vijf jaar ouder, maar dat zou in principe geen probleem mogen vormen. En de mensen waarmee ik praat over hem zeggen allen hetzelfde: "volg je gevoel". Maar ik wil dat het iets wordt, niets kortstondig... Ondertussen speelt die andere uiteraard ook nog in mijn hoofd (niet in mijn hart), ik mis de dingen die we hadden, zijn omgeving, zijn familie, maar hem niet. En wat zullen de mensen niet zeggen? Hoewel ik daarmee allemaal geen rekening mag houden. Het gaat hier om MIJ, om ONS. Help me, iemand, zou ik zeggen, help me! Maar ik kom er wel uit...ik wacht op dat moment waarop het juist zal aanvoelen. Ik hoop alleen dat het niet te veraf is (misschien denk ik echt wel te veel). Misschien volgt er wel een update, een volgend verhaal (dat Ã©cht romantisch is, want dit is dat misschien niet, maar voor mij is elk moment met hem al romantisch geweest). En ik wil hier nog zoveel meer schrijven...maar misschien (waarschijnlijk) ben ik nu mensen aan het vervelen...
Misschien tot een volgende keer!
bruintje

Aantal keer bekeken: 6166
Waardering: 7.74 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 345 bezoekers online