Lees het verhaaltje: goodby my lover11 op verhalenlezen.

goodby my lover11.

U leest om dit moment het verhaal goodby my lover11 gepost door j. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: j
Gepost op: 2010-7-14

Verhaal:

goodby my lover11
Er zijn niet veel mensen op de begrafenis. Mam en ik leefden een redelijk teruggetrokken bestaan. Ook hebben we maar een kleine familie. Het lijkt wel, of ik boven mijzelf uitgestegen ben. Alles vanaf een afstandje bekijk. Het ontbreekt me aan emoties. Leeg. Moe. De waarheid is nog niet tot me doorgedrongen. Mam is dood. In de ambulance is ze op weg naar het ziekenhuis overleden. Een hartstilstand. Uiteindelijk sterft toch iedereen aan een hartstilstand? Tim en Manon huilen steeds. Ik niet.

Mensen condoleren ons. Ik reageer op de automatische piloot. Wat zal ik opgelucht zijn, als deze dag voorbij is. Afscheid nemen? Hoe kan dat nou. Ik heb de afgelopen nachten bij Manon geslapen. Thuis had ik steeds het gevoel dat mam gewoon op de bank zou zitten. Of in de keuken de maaltijd aan het voorbereiden was. Dat ik de sleutel in het slot hoorde steken. De waarheid is te hard. Die kan ik voorlopig nog niet aan.

Toen Tim en ik op die bewuste avond de ambulance zagen staan schrokken we enorm. Met de auto van mam zijn we er achteraan gereden. In het ziekenhuis moesten we lang wachten, ze hebben nog geprobeerd om te reanimeren. Het mocht niet baten. Toen ik het nieuws hoorde keek ik de arts alleen maar ongelovig aan. Die man was gek. Mijn moeder was niet dood. Hoe kon dat nou? Ze was nog maar zesendertig jaar! Ook de dagen die volgden beleefde ik als in een roes. Als een ja-knikker zocht ik de nodige papieren op, polissen, rouwkaart opstellen, allemaal dingen waar ik me nu helemaal niet op kon concentreren.

Tim en Manon zijn me al die dagen tot grote steun geweest. Zij konden wél huilen en praten. Ik niet. Nu nog niet. Want!naast het feit dat ik mijn mam kwijt ben, al moet dit dan nog doordringen, er stond een grote leugen tussen haar en mij in.
Die avond bij Tim!zij heeft al die tijd gedacht dat ik bij vriendinnen was. Nooit heeft ze iets geweten van Tim en mij. Onder valse voorwendsels ben ik met die grote ruzie naar Manon gevlucht. Ik heb mam in de waan gelaten dat ik Tim haatte. Mogelijkerwijs heeft ze mede daarom de relatie met hem verbroken. Ik kan dit nooit meer goedmaken.

Ik hou Tim op afstand, wil niet door hem getroost worden. Hij lijkt dit te begrijpen, maar het maakt hem ook onzeker, merk ik. Het lijkt wel, of ik ook boos ben op hem. Zoveel gemengde gevoelens. Huilen, dát zou ik willen. Maar ik heb teveel verdriet voor tranen. Dit laat zich niet oplossen door een huilbui. Toch raak ik van één ding steeds meer overtuigd; Tim en ik mogen samen niet verder gaan. Dat zal mijn boetedoening zijn voor de dood van mijn lieve moeder.

Na de begrafenis gaan Tim en ik met Manon mee naar huis. Ze heeft soep gemaakt en dwingt me tot eten. Landerig neem ik een paar hapjes. Er wordt weinig gepraat. Gelukkig maar. Mijn hoofd is een malende molen. Dan raap ik alle moed bij elkaar en vraag aan Manon of ze Tim en mij even alleen zou willen laten.

Aantal keer bekeken: 2429
Waardering: 8.57 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 81 bezoekers online