Lees het verhaaltje: ik wacht op je op verhalenlezen.

ik wacht op je.

U leest om dit moment het verhaal ik wacht op je gepost door mi. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: mi
Gepost op: 2010-7-13

Verhaal:

ik wacht op je
Het was de tot nu toe warmste dag van de zomer. Iedereen lag in het koele water van het meer te dobberen. Iedereen behalve Sarah, want die moest naar het dorpje toe lopen. Vanaf haar vakantieverblijf was dat ongeveer een half uur de bergen in. Niet dat Sarah het erg vond, want tijdens deze wandeling genoot ze altijd volop van de geuren en kleuren van de natuur. Soms zag ze een dier lopen of zo. Ze was er zelfs blij mee. Daardoor was ze even bij haar veeleisende ouders en luie broer weg. De eerste keren dat ze over het smalle grindpaadje had gelopen was ze best wel bang geweest. Ze kon wel merken dat haar benen met de dag sterker werden. Dat mocht ook wel want ze moest elke morgen vroeg op om broodjes met beleg te halen voor haar ouders en vers spek voor Steven. En massa's eieren want Steven at er elke dag minstens drie.

Na de inkopen ging ze altijd weer vlug naar beneden. Zo was ze terug op de camping voor ze wakker werden. Dan dekte ze vlug de tafel en at snel voor de anderen begonnen aan het hun ontbijt. Als haar ouders en broer aan het eten waren ruimde zij de slaapcabines op en maakte het grote compartiment van de tent schoon. Meestal waren ze samen klaar zodat Sarah meteen de tafel af kon ruimen en de vaat doen. Gelukkig zag ze hen dan niet meer, die waren alweer naar het strandje om te bakken. Dan had ze wat tijd voor zich zelf. Ze voelde niet de behoefte ook naar het meer te gaan. Deze tijd benutte ze voor zichzelf. Ze liep over het campingterrein, luisterde naar de radio of las wat. Maar rond een uur of drie moest ze weer eten gaan halen in het dorpje.

Daar stond ze dan. Ze had haar simpele roze jurkje aangedaan en had haar haren samengebonden in een staart die tot op haar schouders hing. Met een rieten mand om haar arm liep ze langs de kraampjes.

Na de markt te hebben afgelopen voor het avondeten, ging ze snel nog even naar de kleine boekenwinkel die niet ver van de markt lag. Ze klopte even zacht op het raam om meneer Johnsen te waarschuwen dat ze eraan kwam. Toen opende ze de deur en stapte binnen begeleid door het vertrouwde belletje boven haar hoofd.
'Bonjour Monsieur Johnsen, Bent u hier?' Aarzelend bleef ze op de mat staan tot de grommende stem van meneer Johnsen uit het magazijn kwam.
Maar in plaats daarvan kwam er een jongeman tussen de donker bruine kasten vandaan.
'Monsieur Johnsen n'est pas ici. Je peux vous aider?' Sarah kon geen woord meer uitbrengen. Hij was bezig met een dik boek met bruine kaft. Ongeïnteresseerd keek hij snel in de richting van Sarah. Zijn hoofd schoot nogmaals omhoog en hij keek haar aan met felgroene ogen die zo haar hersenen overnamen.
Het was alsof ze allebei door de bliksem geraakt waren. Sarah's mandje viel op de grond. Zijn boek klapte dicht. Meteen begon hij druk in het boek te bladeren.
'Merde, nu ben ik al weer de bladzijde kwijt.' Ze keken elkaar aan en begonnen te lachen.
'Laat ik me voorstellen,' Hij stak zijn hand uit en Sarah pakte die verlegen vast. Subtiel ging hij met zijn duim over haar zachte huid.
'Ik ben Peter. Ik verblijf op een camping hier in de buurt. Wat doet zo'n mooie dame als jij in zo'n afgelegen dorpje?' Hij keek haar aan alsof hij haar huid probeerde te strelen met zijn blik.
'Ik ben Sarah, ik verblijf op camping Family&co.' Zijn wenkbrauw schoot omhoog en voorzichtig liet hij haar hand los.
'Mijn camping ligt daar ongeveer vijf kilometer vandaan. Hoe ben je hier gekomen?' Peter hing wat schuin met een hand op één van de kasten leunend.
'Lopend, ik moet eigenlijk zo snel mogelijk weer terug.' Bevangen door spijt beet ze zacht op haar lip. Hij legde een hand in haar nek en glimlachte naar haar.
'Dat maakt toch niet uit, ik ben hier elke dag tussen drie en vier uur. Ik zie je vast nog wel' Peter drukte vluchtig een kus op haar wang en keek haar weer aan met verlammende groene ogen.

Sarah zette een stap buiten de winkel en voelde zich nog steeds verward. Morgen zou ze beslist weer hier zijn. Alsof ze op wolken liep stapte ze in de richting van de camping terwijl Peter in haar hoofd rond spookte.

Aantal keer bekeken: 3463
Waardering: 6.00 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 41 bezoekers online