Lees het verhaaltje: lief dagboek liefde deel 2 op verhalenlezen.

lief dagboek liefde deel 2.

U leest om dit moment het verhaal lief dagboek liefde deel 2 gepost door Ria de Jong =). Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Ria de Jong =)
Gepost op: 2009-6-14

Verhaal:

lief dagboek liefde deel 2
Dit is het vervolg op: lief dagboek liefde- sorry voor de titel maar zo heb ik het ook niet opgegeven.

( Reactie van de redactie: er bestond al een verhaal met de titel liefde)

De afgelopen dagen gingen allemaal heel snel. Samen met Jeroen en onze ouders zijn we naar de begrafenis geweest van Jordy. Het was allemaal maar een trieste boel, natuurlijk had ik ook niet anders verwacht. Ik heb het hele pakje zakdoekjes vol gesnoten en gehuild. Jeroen wou we wel troosten maar hield zijn armen van me af. Ik mag hem wel, ik vond het echt knap dat hij dat kon. Anders dan leek het direct dat ik weer een nieuwe vriend had. Daar ben ik dus echt niet aan toe. Ik ben al bezig geweest om de eerste spullen in te pakken. Samen met Jeroen heb ik de zolder opgeruimd, de dingen die weg konden weggegooid en de rest in dozen gestopt. Toen dat klaar was heb ik in Jeroen zijn huis geholpen met de zolder. Over een week dan vertrekken we. Aan de ene kant heb ik er wel zin in aan de andere kant wil ik hier helemaal niet weg. Al mijn vrienden moet ik achter laten en het belangrijkst nog wel Jordy. Hij is er niet meer maar als ik hier in Groningen ben voelt het toch dat hij er nog is, ik kan bij zijn graf langsgaan en hier is hij geweest. Hier in deze kamer was ons allereerste keer. Wat een vreemd gevoel eigenlijk. Maar als ik het hier achterlaat hoef ik er ook minder aan te denken en gaat het denk ik iets minder pijn doen. Met een dubbelgevoel ga ik verhuizen. Het vreemdst vind ik nog wel Jeroen. Hij springt zomaar in mijn leven en over een tijdje worden we huisgenoten.

Jeroen, onze ouders en ik hebben besloten om een groot afscheidsfeest te houden. We hebben een zaal gehuurd voor een dag en de uitnodigingen zijn de deur al uit. Ik hoop maar dat er niet van die sukkels komen die wat in me zien. Daar zit ik namelijk echt niet op te wachten. Straks blijkt het dat Jeroen allemaal vrienden heeft die ik ook ken, dan hebben we die persoon twee keer uitgenodigd. Ach wat boeit het ook. Jeroen zei dat Jordy een goede vriend was maar ik heb hem echt nog nooit eerder gezien, meestal liet Jordy zijn vrienden weleens zien. Zou ik iets niet mogen weten van Jeroen? Is hij gevaarlijk? Nee dat denk ik niet anders was er geen vriendschap tussen die twee. Met die gedachtes val ik langzaam in slaap.

‘Sophie er is iemand voor je!’, roept mijn moeder. Ik draai me om en zie op de klok. Zo vroeg? Wie kan dat nou weer zijn het is nog maar zeven uur. Normaal ga ik in het weekend nooit eerder dan tien uur mijn bed uit. Het zal wel niets belangrijks zijn dus trek ik gauw mijn badjas aan en borstel mijn haren. Ik loop naar beneden en even blijf ik staan. ‘Jeroen?’, vraag ik voorzichtig. Shit, nu ziet Jeroen me in deze achterlijke badjas. ‘Daar was je al’, zegt hij vrolijk. ‘Vanwaar die blijheid?’, vraag ik geheimzinnig. Hij grijnst. ‘Wat doe je hier zo vroeg?’, vraag ik om de stilte te verbreken. ‘Nou’, begint hij. ‘Het zit zo, ik wou je vragen of je ook met mij naar de bioscoop wilt.’ Ik zie dat hij naar de grond kijkt en lichtjes bloost. Ik wist het wel, hij ziet wat in mij. Als ik niet wist dat hij mijn huisgenoot word dan zou ik echt genoeg van hem krijgen. Ik wil niet meer dan vriendschap. ‘En ben je er al uit?’ ‘Oja sorry, uh ja waarom niet?’ Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. ‘Was dat alles om me zo vroeg uit bed te halen?’ ‘Nee er is nog iets, zou je mij willen helpen om mijn kamer op te ruimen?’ Nou Jeroen is me er ook eentje, eerst zijn kamer opruimen en dan gezellig naar de bioscoop. ‘Ik ga me eerst even douchen dan, ga maar wachten in de kamer. Ik zet de televisie wel voor je aan.’ ‘Je hoeft niet te douchen hoor.’ ‘Wil je me zo mee hebben dan?’, grinnik ik. Nu lacht hij ook, ‘Nou vooruit dan maar wel snel alsjeblieft.’ ‘Dan heb ik een vervelende mededeling voor je, ik douche minimaal altijd een half uur.’ Hij kijkt me vreemd aan. ‘Geintje! Ik ga al’, zeg ik lachend.

Na 20 minuten sta ik weer onder. Gedoucht, aangekleed en opgemaakt ga ik naast Jeroen zitten. ‘Daar was ik al weer.’ ‘Jij bent echt snel’, zegt hij grijnzend. Het zal wel denk ik bij mezelf. ‘Zullen we dan maar gaan?’ Jeroen knikt en loop me achterna.

Wat is het toch ook een aparte gozer. ‘Ga je mij dan ook helpen met mijn slaapkamer?’ Ik zie Jeroen knikken. Zwijgend lopen we naar Jeroen’s huis. Al mijn vriendinnen zeggen dat Jeroen echt een lekkerding is maar zo zie ik het niet. Ik wil niets meer dan vriendschap maar blijkbaar denkt hij er toch anders over. Afwijzen kan ook niet want ik ga over een paar dagen bij hem wonen. Gelukkig met onze ouders. Beide zijn we enigskind, we hebben toch wel veel gemeen met elkaar. Diep in gedachten verzonken voel ik een arm die om me heen word geslagen. Ik kijk op en zie Jeroen lang naar me kijken. Ik zeg maar niks van die arm, het voelt best wel vertrouwd. Hij doet me denken aan Jordy, ik besef me ineens dat ik het zo druk heb met alles dat ik Jordy een beetje ben vergeten. Nee dit kan niet Sophie stom mens. Zo snel vergeet je hem toch niet?

Ik denk veels te veel ik merk nu pas dat we allang bij Jeroen zijn huis staan. ‘Zullen we ook nog naar binnen?’, grijnst Jeroen. ‘Uh sorry, ik was weer eens in mijn gedachten verzonken. Ja laten we maar gaan.’

‘Waar gaan we beginnen in deze puinzooi?’, vraag ik met een big-smile. ‘Deze kasten’, zegt Jeroen wijzend op een rij met kasten. Ik knik en pak een verhuisdoos. ‘Jij moet eerst maar kijken dan kan je zeggen wat weg kan.’ Jeroen begint te zoeken en ik bekijk hem uitgebreid. Sophie niet doen, je had wat beloofd. Niet meer dan vriendschap. Zie ik dan toch wat in hem? Ik haal weer een gesprek met Jordy boven. Het ging over vrienden van hem, ze zeiden altijd dat Jordy hun toekomstige vriendin hadden afgepakt. Toen heb ik er om gelachen en ben ik het snel weer vergeten. Ik was smoorverliefd op Jordy, iemand anders deed er niet toe. Maar nu is hij er niet meer, zou Jeroen ook één van die vrienden zijn? ‘Deze kast is klaar, pak jij dan in wat er nog in ligt?’ Ik doe wat me gevraagd word en begin onderaan. Pff, wat heeft Jeroen grote kasten zeg en dat voor een jongen. Helemaal gevuld met kleding. Voor elk meisje een grote droom, ik moet lachen om mijn fantasie. Ik zie in mijn ooghoeken Jeroen vreemd kijken. Om die blik moet ik nog harder lachen. ‘Wat valt er te lachen?’, grijnst Jeroen. ‘Nee niks hoor, binnenpretje.’ Jeroen trekt zo’n gezicht van het zal wel. Ik ga weer verder en na een uur zijn de kasten gedaan. ‘Moesten je kleren niet in koffers eigenlijk?’, vraag ik op een domme manier. ‘Nee maakt niet uit als ze er maar komen.’

Na drie uur hard werken is de hele slaapkamer leeg op een bed na. ‘Zo ik lus wel wat drinken.’ Jeroen knikt en wenkt dat ik mee moet komen. We lopen naar de keuken. ‘Wat wil je hebben?’, vraagt hij heel lief. ‘Doe maar wat, maakt me niks uit.’ Jeroen pakt twee flesjes bier uit de koelkast. ‘Alsjeblieft.’ Ik kijk hem dankbaar aan en neem een slok. Binnen korte tijd is mijn fles leeg. ‘Waar heb je dat geleerd?’, vraagt Jeroen. ‘Van Jordy.’ Bij de naam Jordy voel ik mijn maag in elkaar krimpen. Even is het stil. ‘Ik dacht dat ik snel was’, grijnst Jeroen. ‘Verkeerd gedacht dan’, zeg ik plagend.

‘Zullen we dan nu naar jou slaapkamer?’, vraagt Jeroen. Ik knik en loop al naar de kapstok. Ik trek mijn jas aan en wacht even op Jeroen die zijn schoenen zoekt. ‘Kunnen we?’
Na een tijdje staan we bij mijn huis. ‘Alles wil ik mee hebben dus pak alles maar in.’ Met mijn slaapkamer zijn we eerder klaar dan die van Jeroen. Ik laat me vallen op bed en kijk naar het plafond. Ik richt me op een vlekje, die heeft Jordy toen perongeluk gemaakt. Hoe en waarom weet ik niet meer maar toch is het weer een herinnering aan hem. Ik word uit mijn gedachten gehaald door een plof naast me. Ik draai mijn gezicht een kwartslag en lig bijna tegen Jeroen aan. ‘Ook hoi’, grijns ik.
Jeroen raakt mijn hand aan. Ik wil hem terugtrekken maar doe het niet. ‘Mis jij hem ook zo erg?’, vraagt hij dan. Wat is het toch eigenlijk ook een schat, hij zoekt troost bij mij. Sophie schud die gedachtes van je af, je vind hem leuk hè. ‘Ja’, zeg ik zachtjes. Ik knijp heel hard in Jeroen zijn hand. ‘Sorry’, zeg ik snel. ‘Geeft niet.’ Ik kijk hem lang aan en onze gezichten komen dichter bij elkaar. Ik voel zijn lippen op de mijne. Ik schrik van mezelf en deins achteruit. ‘Sorry ik had het niet mogen doen’, zegt Jeroen gauw. ‘Het geeft niet. Het is mijn eigen fout, ik heb mezelf niet meer in handen.’ Ik voel de tranen over mijn wangen glijden. ‘Meisje toch.’ Jeroen pakt me in zijn armen en wiegt me langzaam heen en weer. Dan draait hij me om en kijkt me recht in de ogen aan. Huilend leg ik mijn hoofd op zijn schouder. Ik kan maar niet stoppen de tranen blijven maar komen. Ik hoor Jeroen ook zachtjes snikken. Hier zitten we dan, huilend tegen elkaar aan. Dit is toch echt meer dan vriendschap. Ik wil niet meer maar kan het gewoon niet tegenhouden. Maar dit kan toch niet? Jordy is nog maar een paar dagen dood en ik heb direct een nieuw vriendje. Wat ben ik blij dat we gaan verhuizen, dan kunnen we opnieuw beginnen. Ik maak me los en geef Jeroen een zoen. En nog een en nog…

Ik heb gezoend met Jeroen en het was heerlijk moet ik zeggen. Maar nog steeds vind ik het niet kunnen, ik haat mezelf met deze actie. Het lijkt wel alsof ik Jordy al weer ben vergeten. Maar zelf weet ik natuurlijk wel beter, hij zit diep in mijn hart en zal daar ook altijd blijven.

Vandaag gaan we verhuizen. Gisteren was het afscheidsfeest. Ik heb gelachen en gehuild. Ik moet echt iedereen achterlaten, maar gelukkig is Friesland niet heel ver vanuit Groningen.
Ik zit al in de auto te wachten op de anderen. De verhuiswagen is al weg. We gaan in twee auto’s. Helaas moest Jeroen bij zijn ouders en ik bij de mijne. Ik durf toe te geven dat ik Jeroen toch wel meer vind dan een ‘vriend’.

word vervolgd!

Aantal keer bekeken: 3732
Waardering: 7.14 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 170 bezoekers online