Lees het verhaaltje: liefdes en gedachten op je 15e 7 op verhalenlezen.

liefdes en gedachten op je 15e 7.

U leest om dit moment het verhaal liefdes en gedachten op je 15e 7 gepost door gd. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: gd
Gepost op: 2010-7-14

Verhaal:

liefdes en gedachten op je 15e 7
Maar als ik in de pauze langs Martins kluisje loop zie ik hem staan, alleen. Dat is nooit zo! Hij kijkt ook boos, en verdrietig. Normaal als hij mij gezien heeft, gaat hij naar buiten, maar de plek waar we altijd afspreken. Nu blijft hij staan, hij wenkt me. Als ik bij hem sta vraag ik wat er aan de hand is. ‘Ze weten het.’ Zegt hij heel droog. ‘Wie?....Wat?’ vraag ik. ‘De jongens.... Van ons... ze lachen me uit.’ ‘Als je ze hierdoor kwijtraakt, of je vind het echt heel erg, moet je me maar dumpen hé?’ zeg ik, en ik loop weg. Naar boven. Mijn verhaal kwijt bij Natas. � Zal hij achter me aan komen? � Zal wel niet.� Ik loop hard door. Als ik de trap op wil gaan hoor ik hem mijn naam roepen. Ik kijk niet om, maar loop stug door. Hij moet maar eens nadenken wat het voor hem betekent, dat we samen zijn! Hij volgt me nog steeds, en ik hoor hem roepen. Als ik mijn vriendinnen zie staan trek ik Natas mee naar de damestoiletten. Als we binnen zijn begin ik meteen te praten, en bijna te huilen. Mijn Mobiel gaat, het is Mart. Ik wil mijn moob net in mijn broekzak doen, als Natas hem afpakt en opneemt. Ze loopt de toiletten uit. Na een of twee minuten komt ze alweer, en ze trekt me mee de toiletten uit. Ik bots tegen Mart op. Shit! Ik wil weglopen, maar hij trekt me mee, richting de biologielokalen, omdat daar geen mensen zijn. Hij vraagt: ‘Claire, wat is er???’ ‘Niks,’ zeg ik. ‘Ik voel me rot, een van mijn vrienden heeft problemen, ik heb slecht geslapen en mijn vriendje schaamt zich voor me.’ ‘maar verder is er niets ernstigs hoor!’ Schreeuw ik er nog achteraan. Ik ga op een tafel in de hal zitten. Mart komt naast me zitten, en slaat een arm om me heen. Ik ga tegen hem aan zitten, en begin te huilen. De bel gaat. Veel van mijn klasgenoten komen eraan, want hier hebben we les. Martin zegt dat hij moet gaan, en geeft me vlug een kus die ik half ontwijk. Mijn vriendinnen en nog wat mensen uit mijn klas komen om me heen staan en vragen wat er is. Ik veeg mijn tranen weg, en een van mijn vriendinnen vraagt aan de mensen om me heen of ze even ergens anders willen gaan staan. Nu vragen de meiden opnieuw: ‘wat is er aan de hand?’ Ik zeg half huilend ‘Hij schaamt zich voor me!’ ‘Hoezo???’ vragen ze. Ik antwoord niet. De leraar komt aangelopen. We moeten het lokaal in. Als we binnen zijn vraagt hij aan mij en de klas of we over iets moeten praten. Niemand zegt iets. ‘Duidelijk wel dus...’ zegt de leraar. Ik ga even naar het toilet en iets drinken. Van de leraar mag er een ‘vrijwilliger’ mee. Al mijn vriendinnen en nog een paar mensen uit de klas willen wel mee, en steken hun hand op. Gelukkig kiest de leraar Natascha. Ik pak mijn flesje spa blauw uit mijn tas, en loop de klas uit. Deze leraar is echt zo’n eikel dat hij nu gaat vragen aan de klas wat er aan de hand is! We zullen er zo wel over gaan “praten”.

Gelukkig doet de leraar niet zo dramatisch als ik gedacht had, maar de klas wel. Als de les afgelopen is, en we lopen naar het geschiedenislokaal lopen er nog steeds mensen achter me aan. Normaal vinden ze me helemaal niet belangrijk! ‘DOE NORMAAL!!!!!!’ Schreeuw ik. Ze gaan weg. Nu lopen alleen mijn vriendinnen nog bij me. Over een uur hebben we al weer pauze. Ik ga echt niet naar hem toe hoor! Hij komt zelf maar! Mijn vriendinnen denken ook dat hij zelf wel komt....

De bel gaat. Het is grote pauze nu. Een half uur. Ik ga voor het eerst sinds een paar dagen weer met mijn vriendinnen mee naar ons plekje op de B-gang. Als ik de B-gang op kom zie ik hem al lopen. Ik ga gewoon zitten. Hij komt naar ons toe gelopen, en vraagt of ik even mee kom. Ik ga met hem mee, hoewel ik eigenlijk van plan was om te doen of ik hem niet zag. We gaan weer naar de plek waar we de vorige pauze ook zaten. Martin begint te praten. ‘Sorry dat ik zo deed, in de eerste pauze. Mijn vrienden moeten het maar accepteren, en dat heb ik ze gezegd ook. Ik hou van je!’ ‘Ik ook van jou...’ snik ik, en ik omhels hem. We zoenen... Lekkerder dan ooit tevoren. Dit zat toch in de weg denk ik. We lopen hand in hand terug naar mijn vriendinnen. ‘Tot half 3!’ zeg ik tegen hem. ‘doei lief, tot half 3...’ zegt hij tegen mij, en hij loopt weg.

Door al mijn eigen problemen ben ik Timo’s probleem vanochtend een beetje vergeten. Maar zodra we weer naar de les gaan vraag ik aan hem: ‘Hoe is het met je???’ ‘Nog hetzelfde’ zegt hij. ‘Ik heb haar al tig keer gebeld, maar ze neemt niet op. Thuis ook niet, maar ze moet er zijn.’ Ik vraag of hij het een keer met mijn moob wil proberen. Dat wil hij wel. Nu neemt ze wel op...

‘Hoi Mari-El, met mij.’
‘Hoi. Ik dacht dat je Claire was.’
‘Nee, ik heb haar mobiel ff geleend. Maar hoe gaat het?’
‘Wel goed’
‘Okee. Ik hou van je, liefie.’
‘Mag ik Claire nog ff?’
‘Ja, doei.’
‘Doei.’

‘Met Claire’
‘Hoi’
‘Hoi. Hoe gaat het met je???’
‘Gaat wel.’
‘En tussen jou en Timo?’
‘Klote. Ik ga het uitmaken denk ik. Ik heb 2 van de kaartjes voor het discozwemmen al geannuleerd.’
‘Waarom????’
‘Het gaat gewoon niet.’
‘Is het okee als ik vanmiddag ff langskom??? Dan praten we verder. Mijn les begint nu.’
‘Okee, doei’
‘Doei, tot vanmiddag.’

Wat een rotgesprek. Dat is de derde al vandaag. Nu heb ik nederlands. Dat is altijd zo saai!! Gelukkig is er een spreekbeurt, dan duurt de les niet zo lang. Halverwege de les komt onze lerares engels het lokaal binnenrennen. Haar dochtertje is ziek, dus onze les, het 7e gaat niet door, ze gaat naar huis. Iedereen is blij! Ik ook wel, maar mijn tas zit in Martins kluisje, en die heeft het 7e gewoon les denk ik. Gelukkig heeft mijn moeder mijn fiets vanochtend al gebracht, want die had ik niet meegenomen naar Timo. Dan hoef ik in ieder geval niet op haar te wachten. Als ik na het 6de met mijn vriendinnen de hal in loop zie ik Martin zitten bij zijn vrienden. Hij heeft een tussenuur. Ik ga eerst naar mijn kluisje, mijn spullen pakken. Daarna loop ik naar hem toe. Martin stelt me voor aan zijn vrienden. Ze doen helemaal niet lullig ofzo. Als we even met z’n allen gepraat hebben loop ik met Martin naar zijn kluisje om mijn andere tas te halen. Ik moet opschieten, want Natas wacht op me en ik zou nog naar Mari-Elle gaan. Martin loopt met me mee naar buiten, en we nemen afscheid. ‘We bellen nog wel.’ Zeg ik als ik wegloop. ‘ja, doei liefie.’ Zegt hij.

Ik fiets met Natas mee, en op de fiets bel ik Timo nog even. Ik moet hem beloven dat ik hem nog een keer bel als ik bij Mari-Elle geweest ben. We zijn er al weer bijna. Ik zet mijn tas bij Natascha thuis neer. Timo wil niet dat Mari-Elle weet dat ik bij hem geslapen heb gisteren omdat hij zo down en verdrietig was.

Aantal keer bekeken: 2170
Waardering: 7.50 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 310 bezoekers online