Lees het verhaaltje: mijn oude klasgenoot op verhalenlezen.

mijn oude klasgenoot.

U leest om dit moment het verhaal mijn oude klasgenoot gepost door pih. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: pih
Gepost op: 2010-7-14

Verhaal:

mijn oude klasgenoot
Hunnie zijn verlieeefd! En jij lekker nieeet.

Zo herinnerde ik mijn oude klasgenoot het beste. Als ik een vriendje had dan was hij er altijd als de kippen bij om het aan de anderen te vertellen. Hij kwam tot mijn schouder zag er best leuk uit en dook altjd onverwacht op plekjes op waar ik ook was.
Dat werd nog erger toen hij een keer door een aantal grotere jongens in elkaar werd geslagen op het schoolplein en ik voor hem opkwam omdat ik er niet tegen kon dat ze niet iemand van hun eigen lengte namen.
Ik kon toch ook niet weten dat er een hele andere oorzaak was voor zijn houding? En dat ik daar pas na 7 jaar achter zou komen?

Op een lom-school was het vaak zo dat je gemengde leeftijden in een klas had zitten en hij was dan ook twee jaar ouder dan ik en het was zijn laatste jaar op die school toen we bij elkaar in de klas zaten.

We gingen ieder ons eigen weg maar toch bleven we op de één of andere manier wel op de hoogte van elkaar door gezamenlijke vrienden of kennissen. Ik ging de spw doen en hij ging de technische kant op. Doordat ik de spw deed, kwam ik stage te lopen op de lom-school waar ik ook zelf op had gezeten en een hele leuke tijd had beleefd. Normaal gesproken deden ze dat niet maar voor mij bleken ze wel een uitzondering te willen maken omdat ik om een hele andere reden daar had gezeten
(zie herinneringen van een pispaaltje)

Na mijn stage daar, kreeg ik een uitnodiging om aanwezig te zijn op de afscheidsreceptie van onze oude schooldirecteur omdat ik ten slotte een oud leerling en soort oud collega was.

Al heel snel zag ik een heel bekend koppie. Hij zag er nog steeds erg leuk uit maar was een stukje langer en breder geworden oef wat ging mijn hart ineens te keer!
Ik had mezelf beloofd voorlopig niet meer verliefd te worden nadat mijn ex me nog een jaar lang had lopen stalken. Maar dit maakte het opeens een stukje moeilijker om de muur om mijn hart overeind te houden.
Onze oude klasseleraar liep op me af samen met mijn klasgenoot en stelde ons opnieuw aan elkaar voor.

"Hey Col ken je Arnout nog?" En of ik hem kende.
"Col? Wow wat ben jij een mooie vrouw geworden! Je bent een vrouw geworden!"
Dat was echt een opmerking voor hem en het brak meteen het ijs. Ik antwoordde dan ook lachend: "Geloof het of niet, het zat er altijd al in hoor."
Hij schoot ook in de lach: "Maar jij was altijd een van de jongens die een vechtpartij niet uit de weg ging als er iets oneerlijks gebeurde en waar de jongens ook altijd hun verhaal kwijt konden of om raad konden vragen over vriendinnen." Dat was waar ik droeg vaak kleding die goed verhulde dat ik al vrij jong wat vrouwelijke vormen had en daardoor werd ik ook vaak als "één van de jongens" gezien.

We raakten aan de praat en hij gaf aan dat hij samen met een oud klasgenootje van ons, een reünie wilde organiseren maar dat het er steeds niet van kwam. Ik had datzelfde probleem met een ander klasgenootje van ons gehad waar hij ook nog wel eens contact mee had. We spraken af om contact te houden en misschien onze krachten te bundelen voor een reünie.
Maar toen hij wegging besefte ik pas dat we geen telefoonnummers hadden uitgewisseld en het knap lastig zou zijn om op die manier contact te houden. Ik had inmiddels geen contact meer met mijn oude klasgenootje maar ik had wel het nummer van het meisje waar hij een reünie mee wilde organiseren.
Reünie of niet, ik wilde hem heel graag weer zien en het maakte me niet uit hoe! Ik was blijkbaar toch weer verliefd geworden maar ik besloot om dat nog even voor me te houden tegen hem tot ik zeker was van mijn gevoelens.

Mijn vriendin werd knettergek van me omdat het me niet lukte om contact te krijgen met het meisje dat zijn nummer wel had steeds weer het antwoordapparaat Het telefoonboek bleek uit te puilen van mensen met dezelfde achternaam als hij dus dat schoot ook niet op.

Eindelijk twee weken later werd ik gebeld door de vader van dat meisje. Ze woonde inmiddels samen maar hij had mijn nummer aan haar doorgegeven. En ja hoor de volgende dag belde ze me op.
Ik vertelde haar over de afscheidsreceptie en over het idee om onze krachten te bundelen en samen een reünie te organiseren het leek haar een leuk idee. Ik vroeg haar of zij zijn nummer voor me had maar ze zei dat ze dat niet zomaar zonder zijn toestemming door wilde geven dus dat ze mijn nummer wel aan hem zou geven.
We spraken af om zo gauw mogelijk bij elkaar te komen om onze plannen te bespreken en dat werd uiteindelijk op een avond vlak voor de kerst bij haar thuis. Het werd erg gezellig en laat maar de drie zoenen die Arnout tot afscheid gaf, maakte het echt een topavond. De vlinders waren hevig aanwezig. Ons oude klasgenootje bleek al vanaf school contact met hem te hebben en hij had de reputatie van rokkenjager opgebouwd. Ik kon het me moeilijk voorstellen maar zij kende hem beter.

We kwamen steeds vaker bij elkaar en de reünie nam steeds vastere vormen aan. De zaal werd geregeld .Ik zocht de nieuwe adressen van onze klasgenootjes en ging achter een sponsering aan.

Mijn gevoelens voor Arnout bleven en werden zelfs nog veel sterker. Maar wat hij van mij vond was me nog steeds niet echt duidelijk. We hadden veel contact over de sms en hij vroeg altijd voor de gein: En hou je nog een beetje van me?” Waarop ik antwoordde: “Tuurlijk dat weet je toch?”
Maar hij wist niet dat ik dat meende. Af en toe leek ons oude klasgenootje wel te zeggen dat hij het nogal vaak over me had en me best wel leuk leek te vinden maar wat had ik daaraan als het niet van hemzelf af kwam?

Op een avond waren we weer druk aan het sms-en en ik vertelde hem dat ik vaak ging schaatsen met mijn vriendin. Hij stelde voor om eens een keer samen te gaan schaatsen. Mijn hart maakte zowat een koprol bij dat voorstel dus zei ik meteen ja.
De zaterdag daarop ontmoette we elkaar bij de ijsbaan. Hij vertelde dat hij er wel weer even in moest komen omdat het lang geleden was dat hij voor het laatst op de smalle ijzers stond.
Dat bleek wel want al snel botste hij tegen me op en rolden we samen lachend om.
Toen we even aan de kant zaten uit te blazen, zei hij: “Ik vind jou echt wel een leuke meid.” Maar daar bleef het bij zelfs toen ik hem vertelde dat ik hem ook heel leuk vond.
Hij bracht me naar het station waar hij zijn auto op een nogal gevaarlijke plek neerzette om mij uit te laten. Hij gaf me drie zoenen waarvan de laatste op mijn lippen belandde. Was dat per ongeluk of....? Ik moest helaas snel uitstappen en kan me weinig van de busrit naar huis herinneren er spookte van alles door mijn hoofd.
Thuis gekomen had mijn moeder meteen door wat er aan de hand was. En vroeg lachend of ik nog wel trek in eten had. Niet echt maar we aten wel wat lekkers dus heb ik het maar geprobeerd. Er gingen weer een paar weken voorbij en we sms- ten nog vaker met elkaar.
Mijn ouders waren 25 jaar getrouwd en gingen op tweede huwelijksreis. Bij het etentje dat we de dag ervoor hielden, zei ik tegen mijn ouders dat ik hoopte dat mij ook zo’n lang en gelukkig huwelijk te wachten stond met de jongen waarvan ik heel veel was gaan houden. Mijn moeder antwoordde simpel: “Ga er dan voor en vertel hem je gevoelens!” Twee dagen daarna gebeurde dat ook. Voor mijn gevoel begon de reünie steeds zwaarder op mijn schouders te leunen omdat ik er vrijwel alles voor moest regelen. Ik vertelde hem dit over de sms en hij probeerde me over te halen om er toch echt bij te blijven toen hij weer vroeg: “En hou je nog een beetje van me?” antwoordde ik: “Ja heel veel maar wat voel jij voor mij hou je ook van mij of alleen als vriend?” Het antwoord was duidelijk eindelijk!: “Ik hou heel veel van je en niet alleen als vriend” Het liefst had ik het sms-je voorgoed in mijn telefoon opgeslagen maar dat lukte niet helaas.
Een paar dagen erna werd die hele reünie me te veel. Ik zat in de bios met mijn vriendin en had mijn telefoon wel mee maar niet aan. Ik had 3 oproepen gemist van ons klasgenootje en thuisgekomen bleek het dat mijn moeder ook nog een andere oude klasgenoot aan de telefoon gehad die haar heel dwingend had gevraagd waar ik was en waarom ik niet te bereiken was omdat hij wilde dat ik gezellig wat ging drinken bij ons oude klasgenootje. Ik was razend en belde haar op met de boodschap dat ik uit de organisatie wilde stappen en alleen nog maar op de reünie zou komen. Dit schreef ik ook aan Arnout en die probeerde me nog te kalmeren maar hij vertelde niet dat ook hij was uitgenodigd die avond en dat het niet bedoeld was om mij te controleren maar om gezellig bij elkaar te komen.

Daar kwam ik pas de volgende dag achter en toen was ik nog bozer en verdrietiger omdat hij me dat dus niet had verteld. Onze eerste ruzie was een feit. Hij bleek naar mijn dorp gekomen te zijn die dag om het uit te praten en had geprobeerd me te bellen terwijl ik in de stad was om mijn jurk te passen en mijn mobiel thuis had liggen omdat ik even geen zin had in sms-jes van wie dan ook. Thuisgekomen zag ik dat hij had geprobeerd te bellen en dat hij naar het dorp was gekomen. Maar pas de volgende dag had ik de moed verzameld om hem te vertellen dat ik daar dus niet was en mijn telefoon wel thuis lag. We spraken af dat hij me kwam ophalen om het uit te praten. Op een rustige plek.
We gingen naar een groot bos in de buurt waar we een flink stuk liepen en waar we eindelijk persoonlijk met elkaar spraken over de dingen die ons bezig hielden. Ik vertelde hem nogmaals dat ik het benauwde gevoel kreeg dat ik buiten de organisatie van de reünie, geen eigen leven meer leek te mogen leiden en dat het me daardoor zo verkeerd viel dat er op een avondje uit, zo gereageerd werd.
Hij begreep me volkomen maar vroeg me toch om dan maar voor hem bij de organisatie te blijven omdat we nou al zo ver waren gekomen en hij het zonder mij echt niks vond om nog vaak bij ons oude klasgenootje te komen.

Ons gesprek werd steeds persoonlijker en kwam ook op eerdere relaties. Ik vertelde hem over mijn slecht ervaring met mijn stalkende ex en dat ik eigenlijk behalve een natte plakkerige kus van mijn ex op mijn lippen, niet veel ervaring met andere dingen had. Mede omdat ik het meestal veel te druk met mijn opleiding en alles daar omheen had. Arnout schoot in de lach en pakte me voorzichtig bij mijn schouders beet. Hij vroeg: “Waar heb je dan nog niet veel ervaring mee?” Maar voor hij antwoord kreeg, gaf hij me een tedere kus. Aarzelend beantwoorde ik hem en leek weg te drijven op een prachtige roze wolk. “Hiermee had ik dus nog niet veel ervaring” Mompelde ik zacht. Na een paar minuten vertelde Arnout dat ik dan een snelle leerling was want hij merkte er niks van.
Dat vond ik wel een beetje gek om te horen hij had toch al zoveel ervaring? Maar dat bleek niet zo te zijn.
Hij kende veel meiden en kon het er ook goed mee vinden verder niks. Dit beeld past wel beter bij hem dan wat ik eerder over hem had gehoord. We hadden een heerlijke middag en toen hij me thuis bracht maakte hij ook voor het eerst kennis met mijn ouders die hem meteen graag mochten en dat was wederzijds.
Er kwamen nog veel meer heerlijke dagen samen en hij mocht al snel bij me blijven slapen. Sterker nog, mijn moeder nodigde hem zelfs uit om dat te doen omdat we van plan waren om samen te gaan kamperen en zij vond dat hij dan toch kennis moest maken met mijn slaapwandel gewoontes!

15 september 2001: De dag van de reünie:
Arnout had me thuis opgehaald waar een vriendin mijn haar had opgestoken. Ik kleedde me bij hem thuis om en zou daar ook blijven slapen omdat dat het dichtste bij was. Hij keek me heel trots aan toen hij me voor het eerst in een jurk zag. En wat zag hij er charmant uit in pak!
De reünie verliep niet helemaal volgens plan omdat er toch veel mensen niet kwamen opdagen maar we hadden het wel reuze naar onze zin en er werd ook heel leuk gereageerd op het feit dat Arnout en ik nu een stel waren terwijl we elkaar vroeger altijd in de haren vlogen.

Een paar maanden geleden biechtte Arnout me op dat hij op school al gek op me was en dat hij dat gevoel altijd is blijven houden. Want Arnout en ik zijn een stel gebleven we zijn uitgegroeid van een paar klasgenootjes met een haat liefde verhouding naar vrienden, geliefden, gehuwden en binnenkort zelfs papa en mama. Wie had dat ooit kunnen denken?

Aantal keer bekeken: 4306
Waardering: 8.20 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 140 bezoekers online