Lees het verhaaltje: piraten op verhalenlezen.

piraten.

U leest om dit moment het verhaal piraten gepost door jeroen van bockel. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: jeroen van bockel
Gepost op: 2006-7-14

Verhaal:

piraten
Er waren eens. .een hele boel piraten. 22 om precies te zijn.
De piraten hadden zoals alle andere piraten een groot piratenschip.
De bende Piraten noemden zichzelf "De Bende Van Madrid".
(Madrid is de hoofdstad van Spanje) Eigenlijk was het wel een raar stelletje piraten.
Er was - heel voornaam - De Grote Opper Piraat.
Dat was een grote gezette man met een krulsnor en een lange baard.
Ook droeg hij onder zijn grote hoed een pruik met lang, pikzwart haar.
Wie niet naar De Opper Piraat luisterde en hem niet gehoorzaamde,
kon er van op aan dat het niet al te best met hem zou aflopen.
De Opper Piraat had twee zwaarden, een dolk en een pistool op zak.
Het pistool bewaarde hij veilig in zijn binnenzak van de piratenjas die hij droeg.
De andere 21 piraten hadden enkel een zwaard. Op 1 na dan;
die droeg ook nog een dolk met zich mee. En die met de dolk Ã©n het zwaard,
dat was de Stuurpiraat. Ook nogal een hoge Piet, hoor.
Hij moest ook naar De Opper Piraat luisteren,
maar geen enkele andere piraat durfde hem tegen te spreken.
Dan had je nog de Kokpiraat, die zorgde voor het eten.
Meestal kregen de piraten enkel pap en bier voorgeschoteld,
maar zo nu en dan rammelde De Opper Piraat de Kokpiraat weer eens door mekaar,
en dan kreeg De Bende Van Madrid weer een paar dagen wat lekkers te eten.
Tot dat de Kokpiraat zijn belofte aan De Opper piraat om lekker eten te maken weer vergeten was,
dan rammelde De Opper Piraat hem weer door mekaar. En die scÃ¨ne bleef altijd maar doorgaan.
Buiten De Opper Piraat, de Stuurpiraat en de Kokpiraat waar je al kennis mee hebt gemaakt,
zijn er nog 19 andere piraten. Die ga ik jullie niet bij naam laten onthouden,
maar je moet weten dat ze ongeveer functioneerden als matrozen.
Er was er eentje bij die bij het minste briesje zeeziek werd,
eentje die niet kon zwemmen en ook eentje die hoogtevrees had en nooit in de mast durfde te klimmen,.
Ik zei het al; het was maar een zeer raar stelletje piraten.
Nu weten jullie al wat meer over de piraten.
Dus zal ik jullie nu beginnen te vertellen over het avontuur van de piraten.
Op een dag was De Bende Van Madrid weer over zee aan het varen.
Het was toen 18 maart 1965. Plots zag Dirk, een Matroospiraat,
een fles drijven in het water.
Met behulp van nog enkele andere Matroospiraten, konden ze de fles aan boord krijgen.
Er zat duidelijk een blad papier in, dat leek op een schatkaart.
Zenuwachtig ging Dirk met een paar van zijn maten naar De Opper Piraat die in zijn privÃ© kajuit was aan het rusten,
met een sigaar in zijn hand. Die opende de fles en ja,
er zat een schatkaart in! De matrozen sprongen een gat in de lucht.
Natuurlijk had De Opper Piraat daar commentaar op, maar voor die ene keer begon hij niet te bulderen.
Hij was zelf ook heel blij en begon de kaart te bekijken.
De schat zou zich op het onbewoonde eiland "Karlewalwi" bevinden.
"Nog nooit van gehoord" mompelde De Opper Piraat in zichzelf.
De Opper Piraat melde aan al de 21 piraten dat ze op zoek zouden gaan naar die schat.
Nadat De Opper Piraat de Kokpiraat weer eens door mekaar had geschud,
ging hij -al wachtend op zijn eten- de wereldbol die op zijn bureau stond eens aandachtig bestuderen.
Hij was met De Bende Van Madrid al meermaals op onbewoonde eilanden geweest, altijd om een schat te zoeken,
maar ze hadden nog geen enkele keer geluk gehad. Eenmaal had Jan, een Matroospiraat,
Ã©Ã©n enkel muntstuk gevonden. Hoe hard De Opper Piraat ook nadacht,
hij kon zich niet herinneren dat ze ooit op een eiland waren geweest dat Karlewalwi noemde.
Na enkele uren had hij het eiland nog niet gevonden. Noch op zijn kaart; noch op de wereldbol.
De naam Karlewalwi kon hij nergens vinden.
Door al dat gezoek was De Opper Piraat vergeten dat hij oorspronkelijk op zijn eten was aan het wachten.
Net toen hij wilde opstaan om de Kokpiraat eens goed bij de tand te gaan voelen, kwam Jimmy binnen.
"Opper Piraat, Opper Piraat", bracht Jimmy al hijgend uit.
"De Kokpiraat is in slaap gevallen en we krijgen hem niet meer wakker!".
"Hoe kan dat" tierde de Opperpiraat luidkeels. Al de andere piraten,
die in de kombuis waren om de Kokpiraat wakker te maken, schrokken zich een hoedje.
De Opper Piraat sprong uit zijn luie zetel, smeet de deur open,
knalde hem net voor Jimmy zijn neus weer dicht, rende naar de kombuis,
waar al de piraten stonden. Piet sloeg met twee deksels op mekaar,
Jan schelde door een luidspreker vlak bij de Kokpiraat zijn oor,
Tom schudde aan de Kokpiraat zijn voeten,. Kortom, iedereen probeerde de Kokpiraat wakker te krijgen.
Maar nee, niets hielp , hoe langer de piraten bezig bleven, hoe harder de Kokpiraat begon te snurken.
"STILTE" bulderde De Opper Piraat. Opslag was het muisstil in de kombuis (= keuken op een schip).
De Opper Piraat nam de luidspreker, zette hem aan zijn mond,
ging vlak voor de tafel staan waarop de Kokpiraat was in slaap gevallen,.
En je kunt het al raden; woedend schreeuwde hij in de luidspreker: WORD WAKKER!!!,
WORD WAKKER KOKPIRAAT of ik hang je met je voeten vast aan de mast!!!
Plotseling schrok de Kokpiraat wakker en omdat hij zo was geschrokken,
gilde hij ook nog eens luidkeels. De boot wiebelde er zelfs wat van.
Tom, de Matroospiraat die zo snel zeeziek en bang werd,
klemde zich aan de stoelen in de kombuis vast. Al de andere Matroospiraten,
maakten dat ze weg waren, voordat ze zelf de schuld zouden krijgen.
Ze wilden De Opper Piraat ook liever niet te keer horen gaan.
Na die gebeurtenis, kwam er een tijd zonder dat er echt iets gebeurde.
Ondertussen was het al 25 maart.
Na heel wat moeite had de Stuurpiraat het piepkleine eilandje Karlewalwi op de kaart gevonden.
Nu waren ze op koers naar het zuiden, waar Karlewalwi ergens zou moeten liggen.
Op 28 maart gebeurde er nog een ongevalletje.
Enkele Matroospiraten waren tikkertje aan het spelen op het dek.
EÃ©n van hen was Karel, de Matroospiraat die niet kon zwemmen.
De piraten wisten best dat ze van De Opper Piraat geen tikkertje mochten spelen,
want hij vond dit kinderachtig en ze hadden volgens hem wel wat beters te doen. Wel,
op die dag toen ze weer eens stiekem tikkertje speelden,
viel Karel in het water doordat hij te wild was. En ja,
je weet dat Karel niet kon zwemmen, hij was zelfs bang voor enkele druppeltjes water!
Nu lag Karel de Matroospiraat daar in het water om hulp te roepen.
Er kwamen nog meer Matroospiraten aan. Ã‰Ã©n van hen zei:
"ik spring in het water om Karel er uit te halen. Inderdaad,
de Matroospiraat sprong en belande naast Karel in het water.
De Matroospiraten op het dek moedigden de twee in het water aan,
toen ze plots hoorden dat zowel Karel als de andere Matroospiraat om hulp riepen.
Seppe, de Matroospiraat die in het water was gesprongen om Karel te redden,
was vergeten dat hij kon zwemmen. De Stuurpiraat hoorde al de herrie en snapte wat er was gebeurd.
"Weer te wild geweest, ja!" schreeuwde hij. Naast het roer, dat hij vast had,
was een knopje. Daar drukte de Stuurpiraat op en er ging een bel in de kajuit van De Opper Piraat.
Zo wist die dat hij naar het dek moest komen omdat het daar mis ging.
Rustig, maar wel wat kwaad, ging De Opper Piraat op weg naar het dek.
Na twee minuutjes kwam hij aan. Hij checkte snel de situatie.
Toen hij merkte dat Karel en Seppe daar in het water lagen te spartelen en om hulp te roepen,
werd De Opper Piraat woest. "Seppe" schreeuwde hij.
"Kom uit het water en neem dat stukje onbenul met je mee".
"Ja maar", riep Seppe terug, "ik kan niet zwemmen"! "Natuurlijk kun je dat wel"
brulde De Opper Piraat terug. Je hebt vorig jaar de wedstrijd zwemmen nog gewonnen"!
Seppe herinnerde zich dat plots weer.
Het was toen en mooie zonnige dag en toen hadden ze met 18 Matroospiraten een wedstrijdje zwemmen gedaan.
De Stuurpiraat, de Kokpiraat, De Opper Piraat en Karel hadden niet meegedaan. Na 10 meter om het snelste zwemmen,
was Seppe toen inderdaad gewonnen. Dus nu dat Seppe zich weer had herinnerd dat hij zo goed kon zwemmen,
klom hij weer aan boord en nam Karel met zich mee.
Nadat De Opper Piraat zich op de twee Matroospiraten had afgereageerd,
(dat had zo een 40 minuutjes geduurd) ging hij weer naar zijn privÃ© kajuit.

De Bende Van Madrid had weer enkele dagen gevaren over de zee en ondertussen was het al 31 maart,
toen de Stuurpiraat plotseling riep: "land in zicht"! "land in zicht"! "land in zicht"!
Al de Matroospiraten stopten waar ze mee bezig waren.
Ze keken in zuidelijke richting en ja hoor, ze zagen allemaal het eilandje.
In verte was er duidelijk een eilandje te zien. De Matroospiraten begonnen in koor te roepen:
"land in zicht"! "land in zicht"! "land in zicht"!
Dirk haastte zich naar De Opper Piraat om het nieuws te vertellen.
Zo snel mogelijk ging De Opper Piraat mee naar het dek. Hij bevoel aan ThÃ©o,
de Matroospiraat met hoogtevrees, om in de mast te klimmen om te zien of het waar was wat de Stuurpiraat zei.
Eigenlijk, wilde hij er ThÃ©o ook wel wat mee uitdagen, want De Opper Piraat wist best dat ThÃ©o hoogtevrees had.
ThÃ©o durfde De Opper Piraat niet tegen te spreken en klom al bibberend hÃ©Ã©l langzaam naar om hoog.
Al de anderen piraten die ondertussen ook op het dek waren komen staan, keken met grote ogen naar ThÃ©o.
Ze wisten best dat ThÃ©o hoogtevrees had. "Zal ik gaan"? Vroeg Dirk aan De Opper Piraat. "Nee hoor",
antwoordde De Opper Piraat. Hij zal het zelf wel doen.
Na twee en een half uur wachten tot dat ThÃ©o zijn voeten op de derde trede van de lader zou zetten,
gaf De Opper Piraat toe en liet Dirk naar boven klauteren. Ja hoor. Daar was het eiland te zien.
"land in zicht"! Riep Dirk nu ook. Na nog geen kwartier varen, kwam De Bende Van Madrid op het eiland aan.
Je zag nog heel vaag dat er jaren geleden iemand in een palmboom die daar stond had gekerfd: Karlewalwi.
Ja! We zijn juist! Riep De Opper Piraat blij.
De Bende Van Madrid sproken af dat ze nu op de boot zouden gaan slapen en
morgen met zijn allen het eiland zouden gaan verkennen. De piraten vierden die avond feest aan boord,
zodat enkele piraten wel dronken waren. Om half Ã©Ã©n in de nacht riep De Opper Piraat
"nu gaat iedereen slapen want morgen moeten we er vroeg uit".
Vroeg was het eigenlijk niet dat ze de volgende morgen opstonden.
Het was 10 uur in de morgen, op 1 april toen iedereen klaar was om te vertrekken.
De Opper Piraat bekeek de schatkaart nog eens goed.
Hij zag dat ze toch wel een eindje moesten lopen waren ze heel zenuwachtig,
ze wisten niet wat ze moesten verwachten.
Allemaal hadden ze zich er wel wat op voorbereid dat ze zouden moeten vechten,
maar de tocht verliep probleemloos. Op Ã©Ã©n ding na dan:
De Bende Van Madrid ondervond al gauw dat er kleine aapjes op het eiland woonden die hun
maar al te graag met kokosnoten bekogelden. Nu moet je weten,
dat z'n kokosnoot tegen je hoofd behoorlijk pijn kan doen. Na een hele tijd stappen,
kwamen ze aan op de plek waar de doodskop op de kaart stond getekend.
Langzaam sloop De Bende Van Madrid verder, bang om elk moment te worden aangevallen door wie dan ook.
De eerste paar minuten gebeurde er niets en net toen dat de piraten opgelucht adem wouden halen,
vlogen er plots honderden kokosnoten tegelijk op hen af.
In bomen die links van hen stonden zaten er een hele boel aapjes verstopt.
De piraten begonnen te rennen om aan de kokosnoten te ontsnappen.
Maar er kwam een kokosnoot net voor de voeten van De Opper Piraat terecht.
Doordat hij de kokosnoot niet had gezien,
gleed hij uit en viel in het zand.
De Opper Piraat wist niet wat er gebeurde en bleef enkele tellen in het zand liggen.
Het was maar kort, maar wel lang genoeg om een kokosnoot tegen zijn hoofd te krijgen.
De andere piraten hadden niet gezien wat er was gebeurd en liepen gewoon door.
Dat maakte De Opper Piraat enkel nog woester en door de snelheid waarmee
de andere piraten vluchten vloog het zand naar alle kanten. Ik zei 'alle' kanten,
dat wil dus zeggen ook in de ogen van De Opper Piraat. Maar het lukte De Opper Piraat om recht te staan,
zodat hij zelf ook kon vluchten.

Na een tijdje ruste De Bende Van Madrid uit
onder enkele palmbomen terwijl De Opper Piraat hen de huid vol schold:
"Stelletje uilskuikens, kunnen jullie niet beter uitkijken en mij helpen"!
Het was eigenlijk meer een bevel dan een vraag maar dat waren de andere piraten al lang gewoon.
Na een 20 tal minuutjes waren de piraten uitgerust en was De Opper Piraat wat gekalmeerd,
dus konden ze hun tocht naar de schat weer verder zetten. Na nog een 20 tal minuten flink doorstappen,
kwamen de piraten aan op de plaats waar de schat begraven moest liggen. Seppe, Dirk, Piet, Jan, Karel,
ThÃ©o en Jimmy droegen de voorwerpen waarmee ze de kist zouden open maken.
Ook droegen zij de scheppen waarmee ze in het zand zouden graven.
Met zijn zessen begonnen ze aan het harde werk.
Af en toe wisselden ze met andere piraten om dit harde werk te doen.
Ondertussen keken al de piraten gespannen toe.
Ze wisten niet of dat het goud dat ze verwachten in een kist of zak of pak zou zitten.
Je kunt je echt niet voorstellen hoe nieuwsgierig De Bende Van Madrid wel was.
De Opper Piraat zorgde er wel voor dat de piraten die aan het graven waren snel genoeg doorwerkten.
Na een uur graafwerk begonnen de Matroospiraten die op dat moment aan het graven waren, iets hards te voelen.
Ze konden niet meer doorgraven, dus probeerden ze langs de zijkanten "het iets" uit te graven. En ja hoor,
daar had je het al. Een enorme houten kist met een bijna net zo groot hangslot er op.
Met het materiaal dat de piraten hadden meegenomen, maakten ze met zÃ©Ã©r veel moeite de kist open.
Wat zou er in zitten?. Langzaam opende De Opper Piraat het zware deksel.
Al de piraten keken vol spanning naar de kist.
Ze begonnen ook een beetje tegen mekaar aan te duwen om de schat goed te kunnen zien.
Nog even en het geheim zou zich onthullen. Al de piraten stonden op het puntje van hun tenen,
toen De Opper Piraat het deksel plots weer dicht klapte. "Ma-ar" stotterden de piraten om hem heen.
"Beste Bende Van Madriders" begon De Opper Piraat heel plechtig. "O nee," fluisterde Jimmy tegen Karel
"hij gaat toch geen speech houden"? Maar tot de spijt van al de andere piraten deed De Opper Piraat het toch.
"Het is vandaag,
1 april 1965 in de 20ste eeuw, een hele belangrijke dag voor ons allemaal.
Zo metÃ©Ã©n zal ik voor jullie de schat onthullen.
Voortaan zullen we niet meer moeten vechten om aan geld te geraken. Beter zelfs;
met al dat geld zoeken we een ander onbewoond eiland op waar geen brutale aapjes zitten
en daar zullen we woningen maken waar we ons hele leven blijven feest vieren en bier drinken met al dat geld.
Als er ook juwelen in de kist zitten, zullen we eerst naar Madrid gaan en ze daar duur verkopen.
Maar om te zien wat er allemaal in de kist zit, zal ik die eerst moeten openen.
Hier gaan we dan! 1.. 2.. 3!!! De Opperpiraat opende met Ã©Ã©n beweging het deksel van de kist.
De piraten wisten niet wat ze zagen. In de kist zat een lachend masker en een briefje met daarop: GEFOPT!!! 1 APRIL!

Aantal keer bekeken: 26841
Waardering: 4.92 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 341 bezoekers online