Lees het verhaaltje: reinaart de vos op verhalenlezen.

reinaart de vos.

U leest om dit moment het verhaal reinaart de vos gepost door jek. Dit verhaal is gepost in de categorie dieren verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar dieren verhalen?
Categorie: dieren verhalen
Gepost door: jek
Gepost op: 2011-3-30

Verhaal:

reinaart de vos
Mijn naam is Hans de Haas
Ik ben een reizende koopman
Ik loop van hier naar daar
En verkoop mijn kaas aan iedereen die het smaakt

Op een dag kwam ik Reinaert de Vos tegen
Van toen af aan zat alles tegen
Het begon zelfs te regenen
Toen die sluwe vos er met mijn ring van doorging.

Nu zit ik achter hem aan
En wens hem naar de maan
Ik kan hem toch niet laten gaan
En die dief laten pronken met mijn gerief.

Wat een sluwe vos
Overal waar hij komt zet hij anderen in het zak
Hij is een echte bedrieger
Een schurk van het laagste allooi
Wie hem iets kan stoven is een held in de ogen van velen.

Maar dit is zijn land
Het land van Reinaert de Vos
Hier kent hij alle wegen
En allen die zijn daden verzwegen

Volgens de laatste geruchten
Gaat hij naar Hulst
Waar de troon van koning Nobel staat
De koning moet van de vos niet veel hebben
Want van zijn streken heeft zelfs de koning geweten

Dit houdt de vos niet tegen
Hij is van niets bang
Zelfs niet van een heel leger
Maar als hij naar Hulst gaat
Zal hij oogsten wat hij steeds zaait
En dat is haat. Koning Nobel was kwaad
Hij ging als een razende tekeer tegen iedereen
Want de sluwe vos die hij had ontboden, was niet gekomen
Reinaert had veel uit te leggen over zijn schurkenstreken
Want nu had hij alle dieren tegen

Terwijl koning Nobel raasde en tierde, kreeg hij een idee
Hij zal de Vos ontbieden en berechten
Zijn misdaden openbaren
Zodat alle brave burgers er spinnen mee garen

Het was een publiek geheim dat Reinaert terug in Hulst verbleef
Hoewel de schurk zich nog niet had laten zien
Had hij al menig dier door hem zwarte sneeuw gezien
Donkere wolken pakten zich samen boven het mooie Hulst
Maar als een goede rechtvaardige koning zou Nobel ervoor zorgen dat de wolken verdwenen en de zon terug ging schijnen

Kordaat ontbood hij Bruin de beer en Tybeert de kater
Zij moesten achter die sluwe vos aan om hem te dagvaardigen
Zodat hij terecht kon staan voor zijn slechte daden
De vos zijn dagen waren geteld
En zijn streken bijna geveld

Terwijl de twee rechtvaardigen achter de vos aangingen
Was de koning zijn goed humeur terug
Koning Nobel danste en zong
Want de gedachte dat de vos zal zweten als een natte spons als hij berecht wordt
Geeft de koning terug zin in het leven

Terwijl de koning danste en zong
Dacht Reinaert na over zijn lot
Hij zou voor koning Nobel verschijnen
Maar eerst moesten Bruin de beer en Tybeert de kater verdwijnen
Terwijl de zon in Hulst onderging
Galmde de sluwe vos zijn schelle lach in golven door de straten
En liet het menig braaf burger daveren
Ik ben Koning Nobel
De Koning met de mooie ogen
De Koning met de blonde manen
Die iedereen doet daveren

Laten we direct tot zaken komen
Ik Koning Nobel ben hier nodig
Om de orde in deze chaos te herstellen
Want Reinaert de Vos heeft me veel te vertellen

Hij heeft bijna alle dieren belogen
En velen bedrogen
Iedereen liet het maar gedogen
Want iedereen heeft angst voor deze onnozele vos
Behalve ik
Want ik vind hem shit

Maar ik zal hem laten verdwijnen
Zodat er niemand meer hoeft weg te kwijnen
Ja, ja Reinaert de Vos
Jij bent de klos
Pas nu maar op
Want nu heb je te doen met koning Nobel
De koning met de mooie ogen
De koning met de mooie manen
Die iedereen doet daveren

En nu staat Reinaert hier te liegen en te bedriegen
Maar ik trap er niet meer in
Hij krijgt zijn zin
Ik verban hem
Naar een land hier ver vandaan
Niet zo ver als de maan
Maar ver genoeg hiervandaan

Reinaert buigt en gaat ervandoor
Hij vindt mijn oordeel maar niets
Maar dat interesseert me niet
Hij moet hier weg
En dat is het best
Voor alle dieren

Dag Reinaert de Vos het ga je goed
Want het oordeel van Koning Nobel is er eentje met veel moed
En het doet niemand verdriet
Behalve eentje
En die verdwijntNu is Reinaert de klos
Bruin de beer die als eerste achter hem aangaat, zal hem niet lossen
Hij zal de sluwe vos naar het Hof brengen
Waar Koning Nobel hem zal berechten

Bruin de beer gaat op weg naar Reinaert zijn hol
De paden zijn duister en voeren door het dichte, gevaarlijke bos
Dit is Reinaert's terrein
Hier voelt hij zich thuis en veilig

Bruin de beer rilt
En het is niet van kilte
Hij vertrouwt Reinaert voor geen cent
Want die sluwe vos is nooit content

Bovenop de berg ziet hij kasteel Malperthuus
Langs de kant van de weg ziet Bruin de beer een bordje
Op het bordje staat: kasteel Malperthuus is van Reinaert de Vos
Wie dit betreedt zonder toestemming krijgt keet

Maar Bruin de beer laat zich niet van de wijs brengen
Hij zal Reinaert wegbrengen en zo alle dieren beschermen
Hij, Bruin de beer zal dan in de adelstand worden verheven
Tot het einde van zijn dagen zal hij dan rijkelijk kunnen leven

De poort van kasteel Malperthuus is dicht
Dit is een tegenslag die Bruin de beer niet wil pikken
Daarom gaat Bruin de beer op zijn staart zitten
Hij is erg pissig
Nu zal Bruin eens op de vos gaan vitten

Bruin de beer roept: Reinaert ben je daar?
Koning Nobel lust je gaar
Maar eerst wil hij nog met je praten
Hij wil je wijzen op je slechte daden
Toon je berouw en beloof je hem trouw
Dan zal hij je leven sparen

Maar de sluwe vos antwoordt niet
Hij lacht in het geniept
Laat die beer maar wat lullen
Hij, Reinaert zal het leugentje wel vullen
Daarna zal de beer niet meer lullen
Reinaert, ben je daar?
Ik kook hier bijna gaar
Ik sta hier al een hele tijd
Zonder veel jolijt

Ik ben het, Bruin de beer
Zonder geweer
Ik ben hier namens de koning
En als je meekomt, krijg je een beloning

Niets dan stilte uit het sombere Malpertus
Maar de beer liet zich niet doen
Hij rook de poen
En ook de roem

Reinaert, als je niet meekomt zal je het bezuren
Je valse streken blijven niet duren
Dat heeft de koning zelf gezegd
En geloof me dat is echt

Meen, je dat echt, Bruin?
Riep Reinaert terug
Zijn stem klonk zwak
Zo zwak als een ziek kalf

Bruin de beer werd ongerust
De stem van Reinaert was slechts een gefluister
Wat is er Reinaert, ben je ziek?
Je hebt toch niet de griep?

Neen Bruin, ik heb pijn in mijn buik
Van een goedje dat ik zomaar heb gekregen
Iets wat de bijen maken
En beren zich goed laten smaken

Bruin de beer werd bijna gek
Reinaert, vertel het me
Het is toch niet die gele brij
Die nog lekkerder is dan de hemelse rijst?

Ja het is geel
Maar het smaakt niet naar meer
Ik eet al drie dagen honing
En dat is geen beloning

Bruin de beer sprong recht
Hij begon te kakelen als een specht
Hij rukte aan de deur
En met de seconde verloor hij zijn goed humeur

Honing? Eet jij honing?
Dat noem ik nou eens een beloning
Dat is het lekkerste dat er bestaat
Dit goedje is me heel wat waard

Je kan het zo van mij krijgen
Heel die brij
Ik zal het je wijzen
En het is geen lange reis

Meen je dat echt Rein?
Dat vind ik pas fijn
Vanaf nu ben je mijn allerbeste vriend
Ik zal je steunen door dik en dun
Met een pleidooi in jouw voordeel met de koning
En vrijheid is jouw beloniEen grendel knarst
De deur krast
En daar stond plots Reinaert
Sluw kijkend naar de beer

Maar de beer zag het niet
Hij trilde helemaal van binnen
Zijn verslaving won het van zijn verstand
Hij was nu helemaal verlamd

Waar ligt het Rein?
Ligt het ergens in een wei?
Is het veel?
Ik hoop van wel

Het is heel veel
Te veel voor één keer
Het ligt bij Lamfriet de timmerman
Weer maar niet bang

Ik ben niet bang
Maar die timmerman
Dat is een berenhater van belang
En daar ben ik liever voorzichtig mee

Klets toch niet
Of wil je het niet?
Die honing ligt daar zo gewoon
Als goud in een open kooi

Bruin zucht
Ik volg je desnoods naar de hel
Maar pas op
Wie mij bedonderd stroop ik zijn vel

En daar gingen ze
Bruin achter Reinaert aan
Zich bewust van geen gevaar
Waggelde hij krakend door het bos

Wat later zei Rein
Hierin zit het, jouw honing
In deze holle, omgeslagen boom
Zit jouw droom

Bruin, zo belust op het goedje
Ging niet tekeer als een doetje
Binnen de korste keren zaten zijn snuit en voorpoten vast
En zat hij te huilen als een kermisgast

Dit was zijn beloning
Onnozel doen voor wat honing
Hierin was niets te zien
En als de timmerman kwam
Dan kreeg hij van de riem
Reinaert lachtte luid om het jankend gehuil van Bruin de beer
Eigenlijk vond hij het een eer
Om zo een sterke beer in de val te lokken
Hij kon zich op de borst kloppen

Reinaert kon het niet laten
Om bij iemand in lijden onnozel te gaan praten
Hij zei: oompje lukt het?
Jij lijkt nu wel echt op een puppie

Smaakt het?
Dan laakt het.
Overeet je niet
Want dat geeft veel verdriet

Bruin de beer trok en trok
Hij was één en al wrok
Die vuile Reinaert die had hem in de val gelokt

Huil maar verder, beertje
Dan ben je zo het peertje
De timmerman komt eraan
En dan ga jij eraan

Grijnzend sloop hij weg
De timmerman was ook al onderweg
Het was best dat de brave man hem niet zag
Want dan zou hij denken aan zijn kippen van deze nacht

Eénmaal bij de boom
Stond de timmerman dwaas te kijken
Door dat jankerig gehuil moest hij wel komen kijken
Door wat hij nu zag ging hij over lijken

Een beer die vast zat in een boom
Dat maakt je niet loom
Daar ging je bloed sneller van koken
Wat zou hij erop gaan moken

Hij hoorde lawaai
En daar zag hij ze allemaal
De juf en de pastoor
En nog anderen van het koor

De timmerman begon te lachen
Het ging wat worden
Met heel die horde
Op een beer gaan kloppen

Bruin de beer wist wat er nu ging komen
Hij sleurde zich bijna verloren
Maar het hielp niet
Hij huilde nu van verdriet

Heel het dorp was uitgelopen
Ze hoopten allemaal om op de beer zijn achterwerk te slaan
De één met een schop
De ander met een stok
En ze begonnen eraan
Vol goed moed
En met veel kabaal
Bruin de beer hoorde ze komen
Hij trok en rukte
Want hij wilde loskomen uit die beuk
Indien niet zo
Was het geen leuke dood

Zij hart klopte nog sneller dan de rennende paardenhoeven
Mensen waren in zijn ogen maar boeven
En ze kwamen er aan
En indien hij niet los kwam ging zijn leven er aan

In doodsnood telt geen pijn
En dat is niet fijn
Hij sleurde zijn oor er af
En zijn beide wangen gingen er ook af

Maar hij gaf niet op
En trok en trok
Tot hij helemaal los was
Hoe hij er nu uit zag kon hem niet schelen
Hij was maar alleen tegen zovelen

Misvormd dook hij in het bos
Waggelend als een draak in het rond
Verblind door haat, bloed en stront
Was vluchten geen affront

Maar het mocht niet baten
Hij struikende en viel
En begon te piepen als een knarsend wiel
Toen de pastoor en een bende oude wijven hem toetakelden en krijsten
En toen de timmerman kwam, was het hek helemaal van de dam

Bruin kroop naar de rivier
En de menigte tierde van plezier
Machteloze woede van jaren kwam er uit
Want deze beer was een nijdige spruit
Al jaren stal hij al wat eetbaar was
En al jaren vernielde hij hun gewas

Plots was het los de beer goed gezind
De meid van de pastoor ging door het lint
Woedend viel ze in het water
En lag ze te spartelen als een kater

De pastoor riep
Red mijn meid, ze drijft in het diep
De menigte liet de beer los
Allen sprongen ze in het diep
En trokken de gillende meid naar een omgevallen eik

Terwijl de meid in veiligheid werd gebracht
Liet Bruin de beer zich in het water zakken met zijn bloedende vacht
Toen de mensen het zagen, dreef de beer snel af
Hij was nu voor hen onbereikbaar
En met spijt in het hart, wisten ze
Ze waren terug bij af
Reinaert had niet stil gezeten
Hij had van de gelegenheid gebruik gemaakt
Om een kippetje te stelen
En op te eten

Nu iedereen in het dorp achter Bruin aan zat
Voelde Reinaert zich de koning van de stad
Zo, dat kippetje was binnen
Waar gaan we nu aan beginnen?

Maar hij moest er vandoor
Want in zijn gehoor
Hoorde hij in de verte de dorpelingen terug komen
Hij vloekte stilletjes
Want dit was niet minnetjes

Reinaert rende veilig in het bos
Sneller dan de snelste vos
Maar plotseling bleef hij als versteend staan
En zag hij Bruin de beer waggelend gaan

Gaan was nu wel veel gezegd
Bruin strompelde echt
Hij leed heel veel pijn
En zat vol venijn

Reinaert stampte woedende met zijn poot op de grond
Die stomme dorpelingen
Waren die nog wel gezond?
In plaats van Bruin dood te slaan
Hadden ze hem laten gaan

Sluw ging Reinaert naar de beer toe
Hij gluurde er naar als een koe
Hij slijmde en zei:
Maar Bruin, wat heb jij?

Bruin zei niets
Hij viel vermoeid terug in het riet
Kreunende als een brekende biet
Maar Reinaert gaf niet op
Hij zag aan de beer zijn kop
Dat het niet lang meer zou duren
Voor de beer ging sterven
Het was nog slechts een kwestie van uren

Maar in plaats van te sterven
Liet de beer zich met veel verve
Terug in het water zakken
Bruin wilde die slechte vos terug pakken
En dat kon alleen als hij hem bij Koning Nobel ging bekladden
Zo zagen ze Bruin komen
Lopend zonder dromen
Gehavend vol pijn
Door de vos zijn venijn.

Maar lieve Bruin, wat hebben ze met jou gedaan?
Riep de koning aangedaan
Wie heeft jou dat gelapt
En wie is die rat?

Reinaert, hoogheid
Stamelde Bruin de Beer
Hij had geen verweer tegen de moordende streken van de vos
Het kostte bijna mijn leven, heer
Zei de beer verder
Die vos is een moordenaar zonder verve

Het hof van koning Nobel stond in rep en roer
Iedereen was ontsteld en overstuur
Wat een vuile streken van die vos
Hij bestreed hen tot aan zijn laatste uur.

De koning sprak zijn onderdanen toe
Ik wil die vermaalde vos in mijn macht
Ik wil hem verpletteren met al mijn kracht
Voor die vuile rover is het nu echt over

Geen genade meer
En ook geen diplomatieke onderhandelingen meer voor meneer
We zullen hem leren
Hij zal die vuile streken afleren

We zullen er nu iemand op afsturen
Een jager met veel allure
We zullen Tibeert sturen
De slimste kater uren in de omtrek
Niemand legt hem in de luren

En zo vertrok Tibeert de kater
Tegen zijn zin moest hij Reinaert gaan halen
Hij was bang van die sluwe vos
Ongeacht wat de anderen ook van hem dachten
Kende hij de vos zijn krachten

Aantal keer bekeken: 5586
Waardering: 6.74 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 296 bezoekers online