Lees het verhaaltje: seb op verhalenlezen.

seb.

U leest om dit moment het verhaal seb gepost door s. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: s
Gepost op: 2010-7-14

Verhaal:

seb
Het begon allemaal laten we zeggen zo'n jaar geleden, toen ik me een middag dood verveelde. Mijn beste vriendin Ellen was naar een of andere toneelvoorstelling en ik zat gewoon thuis. Uit verveling ging ik zowaar naar een chatbox. Eigenlijk hield ik helemaal niet van dat chatten enzo, maar ik moest iets. Ik had ook echt de meest geweldige nickname allertijden, maar niet heus. x_Lyd. De geweldigheid, maar ik moest iets invullen. Ik weet niet, maar al heel snel had ik het idee dat ik die mensen van daar mocht. De eerste die hoi tegen me zei was ene "Seb" ofwel Sebastian. Net zeventien jaar, woonde in Zeeland. Hij was wel aardig ja, heel erg zelfs. Ik besloot vaker te gaan chatten daar en raakte al snel bevriend met de mensen daar. Onder andere met ofwel Dinah van vijftien. Zij was overigens pas net vijftien en ik al bijna zestien, maar dat maakte niets uit. Ik vetrouwde Dinah al heel snel en binnen een maand waren we closer dan ik en Ellen. Dat was best apart, maar ik mocht Dinah gewoon heel graag. Het enige nadeel was dat ze ver weg woonde, ongeveer net zo ver weg als Seb. Een half jaar ging voorbij en ik bleef gewoon regelmatig chatten. In de chatbox was een soort groep ontstaan. En ik hoorde bij die groep, we waren vrienden. Iets wat ik nooit verwacht had van een keertje chatten. Seb, Dinah, Michelle, Lars, Eline, Jesper, Iris, Laura, Michael, Tesse en ik. Dinah en ik vertelden elkaar werkelijk alles wat er te vertellen viel. Zo wist ik van haar dat zij verliefd was op Jesper, die van de chatbox ja. Bij hun was afstand niet eens zo'n probleem, ze woonden vrij dicht bij elkaar. Maar goed, Dinah durfde Jesper niet te gaan vertellen wat ze voor hem voelde. Ik wilde het wel in haar plaats doen, maar dan zou ze me vermoorden, zei ze. Ik heb me aan mijn woord gehouden dat ik niet zou vertellen dat ze Jesper leuk vond. Maar ik had haar nooit beloofd niet te antwoorden als Jesper ernaar zou vragen. Dus ik ging Jesper wat dingen vragen. Het was niet echt roddelen ofzo, maar we hadden het gewoon over de anderen. Wat hij van ze vond met name. Zo kwam ik er ook achter dat hij Eline niet zo mocht en dat hij verliefd was op Dinah. Op Dinah ja, mijn Dinah. Hij vroeg ook of ik voor hem bij Dinah wou vragen wat ze van hem vond. Goed, ik ging dus naar Dinah met de vraag van Jesper. Zij had gelijk door dat ik Jesper had ondervraagd, dus ontkennen had geen zin. Blij was ze wel, blij dat ze wist dat Jesper ook op haar was. Sinds die ene dag zijn zij en Jesper zeer close, het duurde echter nog wel een hele tijd voor ze officieel iets met elkaar kregen. Ik kreeg na een tijdje door dat ik eigenlijk ook wel verliefd was. Niet op Jesper hoor, maar op Seb. Eigenlijk vond ik hem van het begin af aan al leuk, maar ik dacht niet dat je verliefd kon zijn op iemand die je nog nooit ontmoet had dus ik hield mijn mond. Ik dacht dat het vanzelf wel weer over zou gaan, vooral omdat ik Seb steeds minder sprak. Hij had het druk met school enzo. Ik zat er wel mee dat ik nauwelijks meer met hem praatte, maar toch. Ik dacht dat hij me gewoon niet boeiend vond enzo, wel aardig maar meer ook niet. Dinah praatte echter wel met hem, heel vaak zelfs. Dan was ze zo druk met privegesprekken dat ze in de chat zelf niet meer praatte. Vaak praatte ze dan met mij, Seb, Jesper en Michelle. Ik praatte helemaal niet zo veel prive, ik praatte veel liever met iedereen. Dinah was een uitzondering, met haar had ik altijd hele gesprekken. Zo vertelde ze me op een avond dat Seb had gezegd dat hij haar leuk vond. Ik was geschokt. Niet dat ik me niet kon voorstellen dat Seb haar leuk zou vinden. Maar toch. Dinah zei natuurlijk dat ze hem niet leuk vond, niet op die manier. En ze had Jesper al. Nou ja, zo goed als. Nog steeds hadden ze officieel niets. Rare kinders. Maar nog steeds was ik niet in een vrolijke bui. Vind je het gek als je er net achter komt dat de jongen die je leuk vindt je beste vriendin leuk vindt? Toen heb ik Dinah maar opgebiecht dat ik Seb leuk vond enzo. Ik vertelde alles er over. Dinah zei dat ze het al een beetje doorhad, maar niets zei omdat ze het niet zeker wist. Ze vertelde me ook dat Seb mij leuk vond, een tijdje, toen ik nog niet zo lang in de chat was. En opnieuw was ik geschokt. Waarom, waarom had ik dat nou niet door toen? Ik begon spontaan zo ongeveer te huilen. Dinah troostte me en zei dat het haar speet dat ze dat achteraf pas had verteld. Maar ik kon het haar niet kwalijk nemen, ik had haar ook niet verteld dat ik Seb leuk vond. Er verstreken weken, Seb vond Dinah schijnbaar nog leuk. Mij negeerde hij, zo leek het. Af en toe kon ik er echt niet meer tegen en barstte in huilen uit. Dan wou ik dat het weer zo was als "vroeger", toen ik nog met Seb praatte. Ik praatte er vaak over met Dinah. Soms ook gewoon in de chat als er toch niemand anders was. Of tenminste niet iemand die boeide. Alleen een keer ging dat fout, ik was zo druk aan het typen en weer eens aan het vertellen wat me dwars zat. Ik merkte niet dat er iemand binnen kwam. Sebastian. Seb. Dinah zei subtiel iets van "uhm, Lyd? *kuch*". Ik schaamde me dood geloof ik. Het was echt niet mijn bedoeling geweest dat Seb alles zou lezen. Ik wist ook niet hoe lang hij er al was en wat die gelezen had. Dinah was heel subtiel bezig; "Oh sorry, mijn pa zegt dat ik moet stoppen. Daahg Lyd, Seb houvanjullie". En weg was ze. Dankjewel Dinah, ahum. Seb ontkende niet dat hij alles gelezen had en vroeg of het waar was. Of ik er echt mee zat dat ik hem nauwelijks sprak. Of ik hem echt leuk vond toen. En ga zo maar door. Ik denk dat we wel een uur hebben gepraat. Hij gaf toe dat hij me inderdaad leuk had gevonden. Hij baalde er ook van dat we zo weinig contact hadden de laatste tijd. Hij zei dat hij Dinah inderdaad leuk vond, maar hij wist dat zij Jesper had. Hij zei niet dat hij mij niet meer leuk vond, maar dat kon ik wel raden dus. Ik heb mijn hele hart gelucht, en dat luchtte heel erg op. "Ik moet gaan. Lyd, het spijt me allemaal heel erg enzo en ik hou van jou. Tot morgen." Ik hou van jou. Die woorden bleven de rest van de dag in mijn hoofd. "Ik ook van jou." Ik wist wel dat hij het waarschijnlijk anders bedoelde dan ik, maar toch. Hij hield van me. Sebastian hield van Lydia. En van Dinah en Michelle en Eline enzo. Maar toch. Het betekende iets voor me. Vanaf die dag gingen Seb en ik ook weer meer met elkaar om. Het was weer als vanouds, beter misschien zelfs. Niet lang daarna kreeg Dinah officieel iets met Jesper, eindelijk. Ze gingen elkaar ontmoetten en dat was heel leuk geweest, zoals Dinah vertelde. Ik had Dinah zelf nog steeds niet ontmoet, maar dat zou echt komen. Zij zou de eerste van de chat zijn die ik zou ontmoeten, dacht ik. Seb kwam opeens aanzetten met het feit dat hij naar zijn oom en tante ging van het weekend en dat die daar bleef slapen. Oh leuk, dacht ik. Niets meer, niets minder. Maar nu bleek dus dat zijn oom en tante in een dorp vlakbij het mijne woonden. Misschien zou Dinah dus toch niet de eerste zijn. De laatste tijd had ik het idee dat Seb en ik naar elkaar toegegroeid waren. Of hij mij echt leuk vond, wist ik niet. Maar ik wist wel wat ik smoorverliefd geworden was. Een smsje van hem kon mijn dag helemaal maken. Al stond er maar gewoon "ild Lyd x Seb". Soms stuurde hij van die korte berichtjes en daar werd ik altijd helemaal vrolijk van. Ild is trouwens ich liebe dich. Hvj vonden we te standaard ofzo, dus toen werd het Duits. Nu is het zaterdagmiddag. Ik sta voor de deur van het huis waar ik niet aan durf te bellen. Bang? Nee, nerveus. Ik sta voor de deur van het huis van de oom en tante van Seb. Ik ga hem ontmoeten. Net als ik aan wil bellen, gaat de deur al open. Het is Seb, Seb in levende lijve. Even denk ik dat ik droom, maar dan pakt hij mijn hand en lopen we samen door de straat. We praten, we praten alsof we elkaar al jaren kennen. Ik en Seb, Seb en ik. Wij horen bij elkaar. Net zoals Dinah en Jesper. Seb is lief, hij is precies zoals ik gehoopt had. En het mooiste is, hij is verliefd op mij. Dat heeft die zojuist gezegd. Het leven is mooi, te mooi voor woorden.

Aantal keer bekeken: 2503
Waardering: 8.14 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 66 bezoekers online