Lees het verhaaltje: slavernij (deel2) op verhalenlezen.

slavernij (deel2).

U leest om dit moment het verhaal slavernij (deel2) gepost door me!. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: me!
Gepost op: 2011-5-20

Verhaal:

slavernij (deel2)
sorry voor spelfouten, ik heb dislectie!

Het begint al avond te worden, en ik heb nog bijna niks verkocht. Ik voel me ook niet op mijn gemak, het is alsof iedereen hier mij aanstaart, en over me roddelt. He, het lijkt net alsof die man zelfs naar mij wijst. weet hij niet dat wijzen heel onbeleefd is. snauw ik in mezelf. ik zucht, ik verkoop vandaag toch niks meer, laat ik maar naar huis gaan. Ik pak me kar op en rijd ermee naar huis. Ik denk nog steeds aan de ketting. In mijn straat aangekomen, is er veel lawaai en gefluister, hebben ze het nu ook over mij. Als ik de kar met groenten in de tuin neer zet, komt Antonie naar me toe gerend. hij is zoo buiten adem dat hij bijna niet kan praten. Ga..ga..ga niet naar binnen. Zegt hij. Ik kijk hem vragend aan. Waarom niet? bardoef is er, hij komt voor de andere helft van het geld.Ik schrik! Nu al! Dat kan niet, hij zou pas volgende maand komen. Hij heeft zich bedacht zegt hij alweer een beetje op adem gekomen. hij wilt het geld nu.
Dat kan niet, we hebben niks. Ik moet met hem praten. Ik ren naar binnen, ik zie een brede man staan. Dus als ik het goed begrijp, hebben jullie het geld niet? Zijn stem is laag, hij klinkt streng, het maakt je bijna bang. Het spijt ons zeer, wij dachten dat u volgende maand pas zou komen. Geef mijn vrouw en ik nog die maand, en we zullen het geld klaar hebben. De man keek hem dreigend aan. Ha! net als vorige maand zeker?! Toen je het geld ook niet had, Je vroeg om nog een maand. Ik wou je die maand geven, maar ik heb me bedacht. Ik wil het geld nu. En omdat je het geld niet hebt, moet ik maar all jullie bezittingen in nemen.
Nee! Wacht! Roep ik snel, voordat hij zijn werkers het commando geeft om het huis leeg te halen. Bardoef kijkt om. Wie is dit? Vraagt hij met een verbaasde stem aan me vader. Dit… dit is onze dochter Elena, zegt vader aarzelend. Dus jullie hebben wel een dochter, in dat geval weet je wat er gaat gebeuren, niet? Vader kijkt met een verloren gezicht naar de grond. Ja, ik weet het, maar kunt u ons niet nog twee weken geven? Nee, de deal is gemaakt, en die word nu afgerond. Deal, welke deal? Ik kijk vader vragend aan. Negentien jaar geleden, kwam jou vader mijn huis in stormen. Hij smeekte om wat geld om zijn eerst verwachtende kind te kunnen opvoeden. Ik maakte een deal met hem. Als hij niet, binnen negentien jaar zijn schuld af zou kunnen betalen, zou hij zijn oudste dochter moeten verkopen als slaaf, en zo zijn geld verdienen, om mij terug te kunnen betalen. En aangezien hij maar een dochter heeft… bardoef kijkt me met opgetrokken wenkbrouwen aan, wachtend op een reactie. Wat! Vader, dit is niet waar toch, hij liegt ? vader gaf geen antwoord, inplaats daarvan staarde hij naar de grond. En als ik het goed had gezien, zag ik tranen vallen. Ook moeder keek me niet aan. Ik was dood stil. Ik voelde hoe me armen stevig bij een werden gehouden, en er een touw om heen werd gebonden. Toen de knoop stevig werd aangetrokken brande het touw in me huid. Ik wou gillen en smeken, om dit niet te doen. Maar nog voordat ik me mond open deed, gaf een van bardoefs mannen een ruk aan het touw, waardoor ik wankelend maar gedwongen mee liep.

Het was een lange rit, al wist ik niet waar we heen gingen. Ik wist wel dat het een verlaten plek is. Omdat we bijna een hele dag door het bos hebben gereden. De kar reed hobbelig, ik heb tot nu al vijf keer me hoofd gestoten tegen de houten tralies. Ik zat niet alleen in de kooi, nog drie andere meisjes zaten tegen over mij. Een staarde me aan, de andere keek verdrietig het bos in. En de derde was heel zacht een slaap liedje aan het neuriën. ‘hoe heet jij?’ vroeg het meisje die me aanstaarde. Ze kon nog niet zo oud zijn, ze had nog een piep stemmetje, en kinderlijk vlechtjes in haar haren. ‘Elena, en jij?’ ik ben Sandra. Hoe oud ben jij Sandra? Ik ben twaalf, ze glimlachte naar me. Ik zuchte, ik keek naar de ketting die ik van de man had gekregen. Mooie ketting, zei sandra. Dat symbool, dat staat toch voor bescherming? ik schrok. bescherming, dat klopt. Wist hij dat dit zou gebeuren? Wist hij dat ik zou worden verkocht. Ik voelde een traan over me wang lopen. Sandra wist niet wat ze moest doen, dus ze tuurde maar wat naar buiten. Maar af en toe keek ze bezorgd naar mij.
De kar stopte, we waren aangekomen op een plek waar het snachts gevaarlijk is om alleen rond te lopen, waar mannen dag en nacht dronken over straat lopen. Een plek dat niet eens lijkt op wat het thuis is. We werden uit de kar getrokken, en we werden gedwongen recht door te lopen. We liepen richting de markt. We moesten met z’n vieren naast een rij met andere vrouwen staan. We kregen allemaal een bordje met een nummer om ons nek heen. Een man begon met praten, toen hij bij de eerste vrouw stond. Het drong allemaal niet goed tot me door. Ik hoorde helemaal niks meer, ik zag alleen de man zijn mond bewegen. En het publiek juichen. En telkens een hand omhoog gaan. Er liep een man van het publiek het podium op. Hij liep naar de vrouw toe, en trok het boordje van haar nek af. Ze liepen samen het podium af, even later zag ik de man betalen, aan de man die naast het podium stond. En zoo ging het maar door. Ik werd een beetje duizelig, alles draaide voor me ogen. Het leek alsof ik elk moment in slaap kon vallen. ‘Verkocht!’ ik schrok en ik kon weer zien en horen, alsof ik werd wakker geschud. verkocht aan de man daar achterin riep de man op het podium. er liep een man van achterin het publiek het podium op, ik schrok nog erger toen ik zag dat hij mijn kant op liep. ‘jij gaat met mij mee’ zei de man. Voor ik kon tegenstribbelen, trok de man mij aan me arm mee. Ik moest hard lopen om hem bij te houden. Wacht, Auw! Stop! Je doet me pijn. Niet zo zeuren moppie. We zijn er bijna. Bijna? Waar bijna. Ik wil niet! Laat me los! Ik wou gaan gillen. Maar een harde klap zorgde dat ik stil bleef. Nog een woord en je krijgt er nog een, Begrepen? Ik knikte. De man liep weer verder en trok me mee. We liepen een straat binnen waar allemaal enge mannen liepen. Geen kleine kinderen die je zag spelen, geen moeders die de was buiten hangen. Alleen enge mannen met bakken bier. We liepen een cafe binnen, waar het nog enger was. Mannen die dronken waren, en vrouwen maar half gekleed bij hen op de schoot zitten. Giegelend, alsof ze het leuk vinden. We liepen een deur binnen. En hij gooide me op de grond. Luister goed! Weiger een klant, en je krijgt geen eten. Probeer een keer te ontsnappen, en je krijgt 5 keer de zweep. Zo simpel is het. Je kan vragen aan lara. En nu aan het werk. Hij duwde me het cafe weer in. Ik keek om me heen en liep naar de bar. Wie is lara? Vroeg ik met een zachte stem. Lara! Riep de man. Een vrouw keek om en liep deze kant op. Wat? Snauwde ze. Een nieuwe zegt de man achter de bar terwijl hij naar mij kijkt. Hij kiest ze niet slecht. De man lachte, misschien word ik hier ook nog eens een klant. Lara trok me mee naar een tafel en ging zitten. Wat wil je weten? Vraagt ze. Alles, waar ben ik, waarom ben ik hier? Vraag ik paniekerig. Ze zuchte, waar je bent is niet belangrijk. Het enige wat je moet doen, is bedienen en de klanten tevreden houden. Simpel toch? Kijk daar zitten klanten te wachten, loop er maar naar toe. Ze duwde me richting het groepje mannen aan de tafel. Ik stopte voor de tafel. Kijk nou is, zecht de man - zijn adem stinkt en zijn tanden zijn zwart -Een nieuwe. En nog een mooi ding ook. Doe voor ons maar biertje, en doe jezelf er ook maar een. Hij zag dat ik hem met ongeloof aanstaarde, en hij knipoogde naar me. Ik liep gelijk naar de bar om twee kannen bier the halen. Toen ik ze bij het groepje mannen op tafel had gezet, pakte de man met de vieze tanden mijn arm beet. En trok me op zijn schoot. Ik verstijfde. De man gleed met zijn hand langs me kin en naar me nek, tot me hals. Hij kwam steeds dichter bij met zijn hoofd en probeerde mijn hals te kussen. Eindelijk kon ik weer bewegen. En ik sprong gelijk op, en gaf de man een klap in het gezicht. Jij gorre brulaap!! Blijf van me af! Het hele cafe was gelijk stil. De man begon te schreuwen en te schelden. Maar wat hij allemaal zei kon ik niet meer horen, ik probeerde terug te denken aan wat er net eigenlijk gebeurde. Op dat moment kwam de man binnen gestorrmd die me naar deze plek bracht. Hij liep met een snelle pas naar me toe, pakte me arme beet, en gaf me twee harde klappen in het gezicht. De man -die ik zonet brul aap heb genoemd- pakte een half lege fles wijn en gooide het tegen me aan, waarbij de fles kapot knalde. Ik voelde hoe de scherven in me huid snijde van af me knieen tot aan me middel. Een grote snee in me zij deed me op de grond vallen. Iedereen in het cafe stond te brullen van het lachen. Ze lachte me uit, het maakte hen niet uit of ik gewond was. De man nam me mee terug naar het kamertje waar ik eerst ook heen werd gebracht. Hij gooide me weer op de grond en schreeuwde: Denk maar niet omdat jij nieuw bent, er mee weg komt. Jij krijgt vanavond geen eten. En hij liep de deur uit en sloeg hem met een harde klap dicht. Ik hoorde hoe hij de sleutel in het slot omdraaide. En ik besefte dat ik was opgesloten, in een kamer niet wetende waar ik ben en wat ik moet doen. Ik voelde de tranen over me wangen lopen. Ik huilde tot het donker werd en viel huilend in slaap.

Aantal keer bekeken: 3384
Waardering: 7.50 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 59 bezoekers online