Lees het verhaaltje: verloren op verhalenlezen.

verloren.

U leest om dit moment het verhaal verloren gepost door Jolien. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: Jolien
Gepost op: 2010-3-30

Verhaal:

verloren
ik begon te rennen overal in het huis en mama riep maar dat we te laat op de luchthaven gingen komen. De taxi stond ook al voor de deur en die toeterde loeihard. Ik rende af de kleine treden en zat eindelijk in de taxi en moeder klaagde maar dat ons vliegtuig weg ging zijn zonder ons. We woonden namelijk in Oost-Vlaanderen en dat was nog een hele eind naar de luchthaven van Zaventem. Uiteindelijk op de luchthaven renden we snel naar de balie en we waren nog net op tijd. We stapten rustig naar het vliegtuig en daar stapten we op,mijn moeder vol angst en onrust,ze pakte nog snel een pilletje. En het vliegtuig steeg op en we vlogen op naar Turkije.
Eens we landden stonden we daar op de luchthaven en we keken verbaast weg naar de kant van het restaurant in de luchthaven. Mijn moeder lachte en lachte maar, tot ze er bij neer viel. Er stond namelijk een man te dansen gekleed als sinterklaas,ik bleef verstomd kijken en ging verder. Ik liep verder en de politieagenten stroomden toe op de luchthaven zelfs de FBI liep naar de richting waar de vreemde man stond te dansen. Ze duwden ons letterlijk naar buiten en een politieagent wees naar een taxi, daar zo zei hij. We liepen verder en riepen een taxi daarna stapte we in en reden we op weg naar ons hotel. Wat een file zei ik en al die mensen die hier te voet de weg namen. We wachtten en bleven maar wachtten tot er uiteindelijk shot in de zaak kwam en de auto’s reden weer. De taxichauffeur reed verder en het was er zo mooi het landschap, tot we opeens aan ons hotel stonden. Ons mama en Ik stapten uit en liepen rechtstreeks naar de hoteldeur toe. Wat mooi zei ik en er was zelfs een zwembad, mama zei tegen mij ‘kijk eens wie er daar terug liep de taxichauffeur’ maar hij zag er niet zo blij uit. Hij stormde naar ons toe en zei , ‘jullie moesten nog betalen slimmeriken’ in zijn eigen verzonnen taaltje. Moeder verschoot en gaf hem snel vierennegentig euro. De chauffeur liep heel snel boos weg maar deed heel raar toen hij mijn moeder zag en mama stond daar maar vreemd te doen. Waarop ik tegen haar vroeg ‘wat er was’? Niks zei men moeder maar er was in principe wel iets. Ik hoorde haar uit tot ze iets zei. Ze antwoordde erop ‘het was je vader’,papa leeft niet meer zei ik boos en verdrietig tegelijk.
Ik liep boos weg naar de hotelkamer met de sleutel in men hand. Toen ik binnen ging in de slaapkamer was het er ijskoud maar het was er wel een heel interessante plek om lekker te luieren en een boek te lezen. Ik zette snel de airco uit maar daarna werd het al snel terug warmer. Ik las verder het boek maar ik kon me moeilijk concentreren,ik bleef namelijk niezen. Maar toen ik keek was het al snel duidelijk waarom ik de hele tijd nieste. Het was het laken die vol stof hing. Ik had ook zoveel allergieën, ik moest met veel dingen oppassen. De ergste dingen waren gras en stof. Maar ik pakte daar pilletjes voor, ik pakte snel een pilletje en las verder in mijn boek,het was een mooi verhaal maar het had een ongelofelijke stomme titel die niks te maken had met het verhaal ,de titel was ‘Erica’s boek’. Ik begon me na een tijdje te vervelen en ging naar beneden om te kijken waar men moeder zat.
Ze zat in een café met een man te praten, ik vond het heel vreemd hij leek wel op die taxichauffeur van daarnet. Toen ik rustig wandelde naar het café, was de vreemde man al weg. Ik vroeg tegen men moeder vanwaar ze die man kende. Want hij leek wel op die taxichauffeur maar haar moeder zweeg. Opeens loog men moeder dat ze aan de Babel was geraakt en dat hij een straat verder een huis had. En dat hij zich nog eens wilde verontschuldigen van zijn vreemde en opvliegende reactie. Mama riep me dat ik moest komen,ze wilde namelijk dat ik aan een quiz meedeed over De Middeleeuwen omdat ik verslaaft was aan geschiedenis boeken. Want zelfs Erica’s boek ging over geschiedenis. Ik stemde daarin snel mee en schreef me in. De quiz begon direct en ik moest blijkbaar quizzen tegen men moeder en terug was die vreemde man daar er waren nog 25 groepen en mensen die alleen meededen zoals ik. De man die de vragen stelde begon aan zijn eerste vraag. Wanneer begonnen De Middeleeuwen? Een gemakkelijke vraag en ik antwoordde dus al snel. Na 18 vragen die hij stelde,stond het gelijkstand tegenover die vreemde man die opviel doordat hij veel over geschiedenis wist. Ik gaf me niet gewonnen en na de twintigste vraag wist ik alweer het antwoord. Ik won het spel en juichte van vreugde. Ik ging naar voor en nam men prijs in ontvangst maar ik was niet zo tevreden met die prijs want het waren twee flessen Bordeaux wijn van Frankrijk. Wat eigenlijk niet toepasselijk was voor het land Turkije. Maar wijn dat was nu toch geen prijs voor een kind. Ik was teleurgesteld en gaf de twee flessen wijn cadeau aan de vreemde man die naar genoeg tweede werd. Ik dacht bij mezelf mijn papa die kon echt goed Geschiedenis. ‘Die wist alles’ vertelde mama altijd.

Één uur later stond ik al klaar voor de volgende activiteit ,we verkende Turkije eens. Mama riep me en zei dat ik moest komen naar het huis van die vreemde man. Ik stond daar toch al een half uur te wachten tot opeens mijn moeder verscheen samen met die man. Hij deed de garagedeur open en reed zijn splinternieuwe auto uit zijn garage. Ik wilde nu toch wel eens weten wie hij was en ik vroeg tegen mijn moeder ’wie is die man in godsnaam’? Ik zal het je vertellen op een rustig plekje. Verder reedden we naar het rustige plekje waarover mama het had.

We stapten uit en de man pakte opeens me vast en begon te huilen. Hij zei dat hij me zo gemist maar ik wist nog altijd van niets. Opeens vertelde men moeder rustig het hele verhaal dat die vreemde man haar vader was en dat hij op de vlucht is voor de politie. Die sinterklaas die je zag dat was een afleidingsmanoeuvre voor de politie, blijkbaar was dat een van je vader zijn stunts. Maar waarom vertelde jij altijd dat hij gestorven was? Omdat hij ook gestorven was toen je nog klein was volgens de politie. Maar hij was een geheimagent in missie en uiteindelijk mocht hij geen contact meer hebben met familieleden anders werden die in gevaar gebracht en niemand mocht iets weten over de geheime dienst . Dus besloot hij maar om het te verzwijgen en geen contact meer te hebben met familieleden. Als hij dat toch deed gingen zijn familieleden vermoord worden. Het probleem was eens je een geheimagent was en in de groep zat kon je er niet meer uit. Waarom was hij dan nu hier? Mama vertelde dat hij ermee gestopt was en ontsnapt was daarom deed hij alsof hij een taxichauffeur was, hij had eigenlijk een taxi gestolen om ons en zichzelf te redden want ze dachten dat hij in de luchthaven was maar de politie werd verrast door de eigenaardige sinterklaas en daar hadden ze hun handen meevol. Daarom kon je vader snel ontsnappen dankzij die ene sinterklaas die daar stond te dansen en die eigenlijk het volk in gevaar bracht met zijn mes. Ik zei verder niks tegen mijn papa, ik stond versteld en vroeg boos tegen men moeder dat dit dus allemaal afgesproken spel was want jullie hadden waarschijnlijk thuis al gebeld naar elkaar en daarom moest jij zo nodig naar de telefooncel zodat je niet kon afgeluisterd worden door de geheime dienst. Ik was blij,verward en boos tegelijk want ik kon het bijna niet geloven. We stapten langzaam terug in de auto en reedden verder maar ik was er niet gerust in en mama en papa ook niet. In de bocht zag papa dat hij achtervolgt werd en hij begon sneller te rijden. Maar het hielp niet veel uit want we werden al snel omzeild door geheim agenten. Papa probeerde de controle niet kwijt te geraken over het stuur en ze reedden alsmaar sneller en hoger naar de top van de berg.

Maar we werden omsingelt en we moesten uitstappen,Papa begon dingen te vertellen in het Spaans tegen hen. Maar dat hielp niets uit want de geheime agenten riepen naar papa dat hij op zijn knieën moest zitten met zijn handen in zijn nek . Mijn moeder wilde naar hem toe rennen maar ze schoten op haar recht in haar hoofd. Het was te laat voor haar en ik rende al wenend naar mama toe en keek naar haar. Ze weende en zei tegen me dat ik goed voor mezelf moest zorgen en dat ik mezelf moest redden daarna zei ze dat ze hield van mij, met haar laatste snik. En ze viel neer met haar lichaam op de grond. Ik schreeuwde naar hen ‘waarom’? één van hen zei daarop door je papa want hij heeft ons verraden. ‘Al wie heeft gepraat ,sterft vroeg of laat’ zei iemand van de geheime dienst. En dat weet je vader. Mijn vader schreeuwde verder dat hij zichzelf overgeeft maar dan moeten ze zijn dochter met rust laten. Maar ik wist natuurlijk al van de geheime dienst. Maar ze maakte een uitzondering. Ze pakten men vader en mij mee naar de auto en bonden mijn vader en mij vast aan de stoel van de auto. Ze reedden snel weg en begonnen heel snel te rijden met de auto van mijn vader maar dit kon niet stand houden en de man aan het stuur sprong uit de wagen en de wagen reed met ons het water in. We probeerden van alles om hen los te krijgen, het water begon in de auto te sijpelen langs alle kanten en de auto zonk verder naar de bodem. Ik was los en probeerde papa nog los te krijgen,ik kon nog nauwelijks meer zien in het groene water en papa keek naar mij en probeerde nog mijn hand te pakken en mij dan weg te duwen. Ik kwam uiteindelijk boven water en zwom naar de rand van de rivier.

Ik stond rechtop en huilde tot er iemand achter me kwam te staan. Het was een wandelaar die me rechtop hielp en die me hielp door het bos te lopen totdat hij opeens stopte aan een hut. Ik verteld het hele verhaal aan hem en ik zei tegen hem dat het opgezet spel was want de mensen van de geheime dienst wilden dat het zou lijken op een auto ongeluk daarom reedden ze de auto in het water en probeerden ze ons eerst van de weg te duwen. Nadat ik dit vertelde,begon hij raar te doen tegen mij en hij pakte een doek met chloroform om me te verdoven. Toen ik ineens wakker werd,was ik vastgebonden en was het donker rondom mij.

Tot nu, Ik zat nog altijd vast in de kelder maar ik hield het niet zolang meer vol zonder voedsel. Ik bad de hele dag door. Ik vond een papiertje waar ik dit begon op te schrijven,(nu hoop ik nog altijd dat er iemand komt).

genre: drama

Aantal keer bekeken: 2903
Waardering: 5.89 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 118 bezoekers online