Lees het verhaaltje: zomerliefde of meer op verhalenlezen.

zomerliefde of meer.

U leest om dit moment het verhaal zomerliefde of meer gepost door lik. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: lik
Gepost op: 2010-7-14

Verhaal:

zomerliefde of meer
De zomer van 2005 zal ik nooit vergeten. Ik ging voor het eerst zonder ouders op vakantie samen met een aantal vriendinnen. Het was me het weekje wel. Iedere avond gingen we op stap. Kroegen of discotheken het maakte ons niets uit. We trokken veel op met de jongens in de tent naast die van ons. Op een avond liep het een beetje uit de hand en kregen we ruzie met ze. Hier lieten we onze vakantie natuurlijk niet door verpesten, ook zonder hen konden wij lol hebben. Zo gezegd zo gedaan. Toen eenmaal de laatste avond aankwam wilden we er nog één keer goed tegenaan gaan. Dit pakte voor mij niet helemaal goed uit. Ik had teveel gedronken en kon dus niet veel meer tot het eind van de avond. De discotheek ging om 2 uur dicht maar wij wilden nog niet gaan slapen. Toen we naar buiten kwamen lopen werden we geroepen door een groep jongens. Wij liepen er naar toe en raakten in gesprek. Toen kwamen we erachter dat ze op dezelfde camping stonden en ook nog eens vlak achter onze tent. Dat terwijl we dit niet wisten. Het bleken een stel leuke jongens te zijn. Ze vroegen ons of we mee wilden gaan naar het strand waar iedere nacht nog een aantal kampvuren waren. Natuurlijk wilden we dat! Dus gingen we even snel terug naar de camping om wat vesten en zaklampen te halen. Al meteen kon ik goed opschieten met Michael, een van de jongens. Toch kwam het zo dat ik die avond niet zoende met Michael maar met een van zijn vrienden Tom. Daar had ik al vrij snel spijt van. Terug op de camping wilde Tom afscheid nemen maar ik had daar geen behoefte aan. Dit had ik al verteld aan Sanne een van mijn vriendinnen en dus verzon ze een smoes voor me dat ik met haar mee moest. De volgende ochtend moesten we inpakken en heb ik zoveel mogelijk geprobeerd Tom te ontlopen door niet langs hun tent te lopen. Hiermee ontliep ik dus eigenlijk onbedoeld ook Michael. Jammer maar helaas dacht ik bij mezelf. Hij zal me nu toch niet meer willen nadat ik met een van zijn vrienden heb gezoend, of wel? Veel tijd om hierover na te denken had ik niet want we moesten van de camping af en dus naar huis. Eenmaal thuis dacht ik er niet meer aan totdat..

Met mijn ouders zou ik nog 2 weken ergens naar een Camping gaan in Zeeland veel verwachte ik er niet van. De eerste week zou ik alleen zijn met mijn broertje en zusje. Ik heb me die week kapot verveelt. Op de camping was niet veel te beleven en om nou in mijn eentje naar een discotheek te gaan kilometers verderop dat zag ik niet zitten. Dus zat ik de hele week op de Camping. keer zwemmen, winkelen en verder vooral veel lezen. Gelukkig zou de 2e week Steffie komen. Dan konden we samen dingen ondernemen. Dus gingen we de eerste avond maar eens kijken of die discotheek wat was. We hadden het goed naar onze zin en op de terug weg leerden we nog een groep jongen kennen die op dezelfde camping zaten en heel toevallig ook niet ver bij van ons vandaan woonden. We wisselden nummers uit en spraken af dat we elkaar nog eens zouden zien. De volgende dag belden ze al op of we toevallig zin hadden om naar hun tent te komen en daarna mee te gaan naar de discotheek. Dat wilden we wel. Toen we in de discotheek zaten keken Steffie en ik eens goed rond of er potentiële lovers rond liepen waarbij ons oog viel op een jongen. Hij kwam ons bekend voor en gingen hem vergelijken. Hij vertoonde verdacht veel overeenkomsten met Michael. We wisten niet zeker of hij het ook echt was. Tenslotte hadden we hem maar een avond gezien en toen ook nog eens veel gedronken. Dus stapten we op hem af en vroegen het hem. Hij keek ons heel raar aan hoe wij dat nu weer wisten. Blijkbaar herkende hij ons niet meer omdat hij zelf die avond ook teveel had gedronken. Toen we hem wat dingen vertelden wist hij het weer. De verdere week zagen we hem en die andere jongens vrijwel iedere avond. Toen kwam de laatste avond. Nog steeds had ik niet met Michael gezoend en eerlijk gezegd durfde ik niet zo goed. Er was iets en ik kon niet zeggen wat. Op het moment dat Steffie en ik moesten gaan vroeg Michael of hij me een afscheidskus mocht geven. Ik zei ja maar dacht dat hij gewoon een klein kusje bedoelde en was al een beetje teleurgesteld. Maar wat er toen gebeurde.. Hij zoende me! Dit was wat ik al die keren al wilde. Het was wel heel dubbel want ja het was onze laatste avond. Zou ik hem nog ooit zien of zelfs nog wel ooit spreken? Öén ding was zeker dit zou ik never nooit vergeten.

Eenmaal thuis zat ik alsmaar te wachten of hij me op msn toe zou voegen. Dan kon hem tenminste nog 'spreken'. Dit gebeurde ook. Wat bleek nu hij was mijn email kwijt geraakt maar had in de eerdere vakantie het email adres van een vriendin gekregen. Uiteindelijk is hij via haar aan mijn email adres gekomen. Regelmatig spraken we elkaar uren achter elkaar. Ook al wilde één van ons twee van msn af we bleven omdat de ander online was. We hadden de meest serieuze maar ook de meest onzinnige gesprekken. Kort gezegd het klikte ook na de vakantie nog. We wilden elkaar graag zien maar door omstandigheden zat dat er niet in. Nu was het zo dat ik op de pabo zat in Arnhem. Bij mij in de klas zat een meisje uit Nijmegen Iris, Nijmegen is de plaats waar Michael vandaan komt. In mijn eerste schooljaar ging ik daar al wel eens mee op stap. Doordat ik Michael had leren kennen wilde ik daar natuurlijk weer heen. De eerste keer dat ik de kans kreeg greep ik die dan ook meteen. Nu wist ik dat de stamkroeg van Iris ook de stamkroeg is van Michael. Dit kwam me dus heel goed uit. Zo zag ik hem regelmatig en herhaalde we ook de vakantie. Tot een date kwam het nog nooit, helaas..

Dit heeft allemaal een jaar geduurd, maar nu Maart 2007 is alles anders. Ik ken Michael nu 1,5 jaar en er is veel veranderd. Beiden zijn we wat meer volwassen en durven eindelijk uit te komen voor onze gevoelens voor elkaar. Al die tijd hebben we er omheen gedraaid. Ik heb proberen het te onderdrukken omdat ik dacht dat hij me alleen zag als 'extraatje'. Ik weet even niet hoe ik het anders moet omschrijven. Zoals ik al zei is alles veranderd nu. Op 14 september was ik jarig en werd eindelijk 18 jaar. Die dag kwam er voor mij een grote bos bloemen. Ik had geen idee van wie die konden zijn. Een vriend had ik niet op dat moment en Michael had ik een paar weken geleden voor het laatst gesproken. Gelukkig zat er een kaartje bij, maar daar bleek alleen op te staan: check je mail xx (L).. Nieuwsgierig dat ik ben ging ik snel mijn mail openen. Nog steeds kreeg ik geen naam. Dit keer had ik een e-card ontvangen met als tekst: Zorg dat je om 4 uur thuis bent.. Lfs xx. Ik kon niet meer wachten en dat terwijl het nog geen 9 uur in de ochtend was! Die dag moest ik gewoon naar school, maar denk maar niet dat ik me kon concentreren. Het was een ramp. Het liefst was ik al vroeg naar huis gegaan maar dat had geen nut want dan moest ik daar wachten. Ik bleef dus maar braaf de hele dag op school en was om half 4 thuis. Nu nog een half uur wachten dat moest ik toch wel kunnen vol houden. Langzaam ging de tijd voorbij. Om 5 voor 4 ging de deurbel en ik rende er snel naartoe. Toen ik opendeed zag ik tot mijn teleurstelling dat het iemand voor collectes was. Afhandelen en wegwezen dacht ik. Precies om 4 uur ging weer de bel, wie zou het dit keer zijn? Weer ging ik snel naar de deur toe om open te maken. Wie bleek er nu achter de deur te staan! het was Michael. Al die tijd had ik hier van gedroomd. Hem zien zonder onze vrienden, maar samen. Ik vloog hem meteen in zijn armen en was niet van plan hem los te laten. Na 5 minuten duwde Michael me zowat van zich af. Hij wilde praten, had zoveel te zeggen, of ik daar tijd voor had! Natuurlijk had ik daar tijd voor, voor hem had ik altijd tijd! Dus gingen we samen naar het park verder op. Daar hebben we uren zitten praten leek wel. We hadden het over de tijd dat we elkaar kenden, wat we over elkaar dachten en hoe we verder wilden. Dat was 1 ding wat zeker was, we wilden met elkaar verder! Toch ging het niet meteen van een leien dakje. We waren nu eenmaal al een lange tijd om elkaar heen aan het draaien geweest. Hierdoor moesten we beiden erg wennen om elkaar vaker te zien. Daarbij kwam ook nog dat we het op dat moment beide druk hadden met onze studie. Toch maakten we iedere keer weer tijd voor elkaar. Iedere vrije minuut wilde we bij elkaar zijn, maar dan zonder onze vrienden te verwaarlozen. Tot er iets gebeurde wat niemand had verwacht. Ik ontmoete een ander of eigenlijk een oude liefde. Vanaf het moment dat ik Rik weer zag smolt ik weer helemaal weg in zijn ogen. Het kon niets worden tussen ons, het mocht ook niet. Ik had Michael en daarbij heeft Rik me in het verleden zoveel pijn gedaan. Toen ik eenmaal met Rik in gesprek was wist ik weer helemaal waar ik die eerste keer voor was gevallen. Die mooie ogen en die vlotte babbel van hem. Ik wilde het niet en stopte die gevoelens snel weer weg. Ik vertelde Rik dat ik gelukkig was met Michael en niet van plan was het op te geven. Zeker niet voor hem. Maar ik kon hem maar niet uit mijn gedachten zetten. Thuis op mijn kamertje pakte ik mijn fotoalbum en bekeek al onze oude foto's. Op dat moment ging mijn telefoon. Rik stond er in het scherm. Nee ik neem niet op dacht ik bij mezelf. Nadat hij me al 5 keer had gebeld besloot ik toch op te nemen en hem duidelijk te maken dat het echt over was. Toen ik opnam schrok ik hij klonk zo vreemd. Ik wilde naar hem toe, met hem praten. Als ik dat zou doen zou ik alles verpesten tussen Michael en mij. Dat wilde ik absoluut niet. Rik bleef de daarop volgende weken in mijn hoofd zitten. Michael merkte het ook. Tenminste hij merkte dat ik ergens anders zat met mijn hoofd. Op een dag vroeg hij me of er misschien een ander was. Ik wist niet goed wat ik hierop moest antwoorden. Er was dan wel niets gebeurd, Rik zat constant in mijn hoofd. Ik besloot de waarheid te vertellen, iets wat ik achteraf beter niet had kunnen doen. Michael flipte helemaal en wilde me niet meer zien. Op dat moment waren we iets meer dan 2 maanden samen. Ik miste hem iedere dag. Geen moment heb ik toen nog aan Rik gedacht. Met school ging het steeds slechter. Ik kon me niet meer concentreren, ging eraan kapot. Op een dag kreeg ik een telefoontje. Het was de moeder van Michael of ik alsjeblieft een keer met Michael wilde praten. Ze maakte zich zorgen hij deed niets meer. Ging niet naar school, was lusteloos en at niet meer. Dit herkende ik zo goed bij mezelf. Maar wat zou ik tegen hem moeten zeg. 'Hier ben ik is alles nu weer goed?' Dit ging niet werken ik moest het anders aan pakken. Ik zorgde ervoor dat18 januari de dag dat we als het anders gelopen was 4 maanden samen zouden zijn een speciale dag zou worden. Zijn moeder zou ervoor zorgen dat hij die dag pas om 4 uur thuis was. Op die manier kon ik me voorbereiden. Ik moest iets doen. Daarom besloot ik het huis en zijn kamer aan te pakken met rozenblaadjes en kaarsjes. Ik maakte een spoor van de voordeur naar zijn slaapkamerdeur. Verder hield ik het simpel overdrijven zou op dit moment niet goed zijn. Om half 4 zat ik al klaar. Ik wilde hem zo graag zien, hem vasthouden maar natuurlijk ook spreken. De tijd ging nu wel heel langzaam voorbij. Het leek wel uren te duren voor ik de voordeur hoorde. Toen het zo ver was zag ik dat het pas kwart voor 4 was. Veel te vroeg maar ik was er klaar voor. Binnen een paar tellen hoorde ik iemand de trap op komen en daarop volgde een deur die open vloog. Eindelijk zag ik hem weer, o wat had ik hem gemist. Wat ik gehoopt had gebeurde alleen niet. Michael werd boos en wilde me weg sturen. Ik was de schuldige dat hij er zo aan toe was riep hij. Ik kon wel door de grond zakken hoe had ik ook kunnen denken dat alles meteen weer goed zou zijn. Hoe graag hij ook zei dat hij me weg wilde hebben ik geloofde er niets van. Na een paar minuten naar elkaar geschreeuwd te hebben vielen we toch in elkaars armen op bed neer. Goed was het nog lang niet. Dat zou te snel zijn, maar het begin was er. We hebben toen uren gepraat tot laat in de nacht tot we uiteindelijk in elkaars armen in slaap zijn gevallen. Die avond hebben we afgesproken het rustig aan te doen. Dat is dus ook waar we nu mee bezig zijn. Na 1,5 maand gaat het redelijk tussen ons. We zien elkaar maximaal 2 keer per week. Alleen als er bijvoorbeeld een feest is zien we elkaar meer. We praten veel en wat heel belangrijk is Michael vertrouwd me. Hij weet nu dat ik met hem verder wil en dat er tussen Rik en mij op dat moment niets is gebeurd. Juist omdat ik met hem verder wilde en nog steeds wil!

Aantal keer bekeken: 3044
Waardering: 5.11 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 180 bezoekers online